The Artist (gxg)

CHAPTER NINETEEN

"Cut!" Sabi ni Direct kumalas ako sa yakap namin ni Carlos.

"Well that's a nice acting" puri niya at ngumiti natawa nalang ako.

"Thanks" lumapit si Daniela at inabutan ako nang tubig tsaka pinayungan.Wala siyang imik.

"Are you upset?"

"Why would I?"

"Dahil hindi ka kumikibo"

"Hindi ako galit, hindi ako kumikibo dahil-" bahagya siyang lumapit sa akin at bumulong..

"Nagseselos ako, and im thinking kung ano ang pwede kong gawin para magistuhan mo din ako" bulong niya. Bigla akong napipi buti nalang nagsalita si Carlos.

"Charline, would you like to watch the sunset with me mamaya?"alok niya. Bumaling ako kay Daniela nakakunot ang noo niya.

"Ah sure, no problem" sabi ko. Bumaling naman si Carlos kay Daniela.

"Ah Daniela ako nalang magpapayong kay Charline" sabi nito mas lalong dumilim ang aura ni Daniela.

"Ah hindi na, trabaho ko naman ito" mababa pero may diin na sabi ni Daniela.

"No its ok, let me do it for Charline"

"Sabi ko ok lang, and why you need to do it for Charline?"

"Oh hindi mo paba alam? Im courting Charline" nabigla ako sa pag amin ni Carlos napatingin ako kay Daniela bakas din ang gulat sa mukha niya.

"Oh is that so? Ok" sabi ni Daniela at inabot kay Carlos ang payong tsaka nag-lakad paalis. Nakatingin lang ako sa likod ni Daniela habang naglalakad nang maramdaman kong may kamay na dumampi sa balikat ko. Tumingin ako kay Carlos. Naka-akbay siya sa akin habang hawak ang payong.

"Sorry, ok lang ba?" Tanong niya.

"Ah, ok lang naman"

"I got this idea in some movie I find it romantic eh" sabi niya sabay nahihiyang ngumiti.

"The sunset is beautiful just like you" biglang sabi ni Carlos katatapos lang namin manood nang sunset at naglalakad na kami pabalik sa hotel.

"Sus bolero ka talaga" sabi ko at tumawa natawa din siya.

"Again that's not a joke, im just stating the truth"

"Oh sige na nga, sabi mo eh"

"Ah since we are just staying here for three days and two nights, I want to invite you again tomorrow before we leave."

"Ofcourse" pagpasok namin sa hotel nakita namin yung manager ni Carlos kailangan niyang kausapin si Carlos kaya nagpaalam na ako sa kanila na aakyat muna ako sa kwarto.

Binubuksan ko yung pinto nang kwarto ko nang may magsalita sa likod ko.

"Did you enjoy watching the sunset with Carlos?" Bakas sa boses nito ang inis kaya nilingon ko si Daniela.

"Ha?! Bakit ka nandito?" Napangisi siya at dahan dahan lumapit sa akin umatras naman ako hanggang sa na corner niya ako. Binaba niua ang ulo niya para magkapantay kami.

"Ano sa tingin mo?" May ngisi parin sa labi niya.

"H-huy layo ka nga!" Sabi ko at tinulak siya pero tumawa lang siya.

"Pinapatawag kana ni Ate Lyn, bumaba kana daw it almost time for dinner." Sabi niya.

Agad akong humiga sa kama ko. After one tiring day nakahiga na din pipikit ko oalang sana ang mata ko nang nagring ang cellphone ko.

"Hello!" Pagalit na sabi ko.

"Galit?!" Napadilat ako nang marinig ko ang boses ni Daniela sa phone.

"Bakit ka napatawag?"

"Wala lang I just want to be the last voice you hear tonight" bigla akong napangiti.

"I can imagine you smiling, Kinikilig?" She playfully said kaya mas lalo akong napangiti.

"Ano hindi kana makapagsalita sa kilig?"

"Kapal ah" I joke

"Kahit mag deny ka I know kinikilig ka don't worry marami pa akong bala"

"Kung ano ano sinasabi mo matulog kana lang kaya?"

"Oo na pwede na akong matulog narinig kona boses mo eh, tulog kana din ah"

"Good night!"

"Good night!"

"Ang bilis nang araw right? Bukas balik manila na tayo ulit back to work" sabi ni Carlos while we are watching the sunset.

"Sinabi mo pa? Busy day ahead na naman" I agreed. Tumingin siya sa akin.

"Charline" seryosong sabi ni Carlos. Bumaling ako sa oaniya at ngumiti bakit.

"Bakit?" Nakangiting tanong ko pero nabigla ako nang dahan dahan niyang hawakan ang kamay ko at seryosong tumingin sa akin.

"You know, just a few more scene left before matatapos na ang shooting nang movie."

"Yeah just a few more scene tapos na, i can't wait to watch the full movie" i said to ease the awkwardness between us masyado siyang seryoso.

"Charline i just want to say na, i really like you and even if matapos na ang shooting natin for sure we will be busy with our own schedule, i promise i will find a way for us to have time together." Seryosong sabi niya napatulala ako sa sinabi niya.

"I-i don't know what to say" nauutal na sabi ko. Ngumiti siya sa akin.

"You don't say need to say anything for now, i just want you to know that im serious about you" habang sinasabi niya yung palapit nang palapit ang mukha niya sa akin. Ako naman ay parang naestatwa.

"Please give us a chance Charline, Please" pagkasabi niya nun there i feel his lips on mine.