TE DUA ....ΚΙ ΕΓΩ !

7. Ποιος τον ειδε και δεν τον φοβηθηκε.

-Έλα τι έγινε ; Γιατί δεν απαντούσες.

Ένας ανήσυχος Σερτζιο Ακουγόταν από την άλλη άκρη της γραμμής. Πόσες ώρες τώρα προσπαθούσε να επικοινωνήσει μαζί της όμως δεν απαντούσε.

-Συγγνώμη. Μόλις τώρα ειδα τις κλήσεις. Όλα καλά ;

Του είπε ξεψυχισμενα  και ακούμπησε στην άλλη άκρη του καναπέ.

Τίποτα δεν πήγαινε όπως θα έπρεπε. Βασικά όλα πήγαιναν κατά διαόλου.

-Εγώ θα έπρεπε να το ρωτάω αυτό. Γιατί ακούγεσαι σαν ψόφια ;

Ρώτησε ανήσυχα.
Ήταν όντως πολύ κουρασμένη και απογοητευμένη.

-Αύριο το απόγευμα θα είμαι Αθήνα. Καλυτερα να τα πούμε από κοντα. Αλλά να ξέρεις ότι τα πράγματα είναι δύσκολα.

Χαμήλωσε το κεφάλι και εστίασε στα σχέδια της μοκέτας.

-Ναι ,καλυτερα ετσι. Από ότι καταλαβαίνω  η οικογένεια σου πρέπει να το πήρε εξίσου καλά με τη δίκη μου. Το είπες στον πατέρα σου ;

Συμπλήρωσε ειρωνικά. Όχι προς εκείνη ,αλλά προς την σειρά άτυχων γεγονότων στη ζωή τους.

Η Αμάντα απλώς αναστέναξε και κοίταξε έξω από το παραθυρο.

-Το είπα....το ειπα που να μη το λεγα.

..............

-Τι θα γίνει. Θα μιλήσει καμία ΜΗ ΣΑΣ ΠΑΡΕΙ ΚΑΙ ΣΑΣ ΣΗΚΩΣΕΙ ;;;

Οι δυο γυναίκες πετάχτηκαν έντρομες από τις φωνές.

-Καλε τι γίνεται εδώ ,γιατί φωνάζει πάλι σαν τον παλιατζή αυτός ;

Μπήκε μέσα η γιαγια με το μπαστούνι

-ΜΑΝΑ ΣΚΑΣΕ.

Τς φώναξε και γύρισε να ξανάκοιταξει τις ένοχες.

Σήκωσε το χέρι και έδειξε επιδεικτικά την τραπεζαρία.

-Στο τραπέζι. Τώρα.

Είπε και τον ακολούθησαν όλες σαν βρεγμένες γάτες.

Για λιγη ώρα δεν Ακουγόταν τίποτα.

Η για να είμαστε πιο ακριβείς. Ακουγόταν το συνεχόμενο μοτίβο που έκανε ο πατέρας με τα δάχτυλα του πάνω στο τραπέζι κοιτάζοντας εναλλάξ την γυναικα του με την κόρη του.

-Ποια θα μιλήσει πρώτη από τις δυο δολοπλοκες;

Έσπασε την σιωπή.