Land and Sea (GxG) 💍

LAS 4

Kasalukuyan akong nasa library ngayon at tumatambay habang nag-aaral dahil may vacant akong isang oras bago ang susunod ko'ng klase.

Masyado akong tutok sa pag-aaral kaya hindi ko napansin ang lalaking umupo sa harapan ko na nakatingin sa akin habang nakangiti ng matamis. At ayaw ko yung klase ng tingin niya. Nakakakilabot.

Napakunot-noo ako. "Umm? Yes?"

"Hi, I'm Mark your classmate in Stat and Prob." Sabi nito at inilahad ang kamay niya sa harapan ko.

I shyly smile and took his hand and shook it. "Ielle." I simply said.

"What a beautiful name," He complimented. "Just like you." He added while looking at me seductively?

Napayuko naman ako at kinakabahan,  "Tha-thanks." I managed to say despite of the fear.

"You're so cute when blushing too."

Mas lalo naman akong napayuko at napahawak ng mahigpit sa ballpen ko.

"By the way, I have a house party later tonight and-"

Hindi nito naituloy ang sasabihin ng biglang may nagsalita sa likuran ko. Thank God!

"Nope, back off before I punch your face." Sea said in a stern voice.

Agad naman napatayo ang lalaki at mabilis na umalis sa harapan ko. Saka naman umupo si Sea sa tabi ko at inayos ang aking mga gamit.

"Let's go, bago pa ako makasapak dito." Sabi nito at halata sa mukha ang pagka-inis.

"Why are you here? Don't you have meetings today?" Nagtatakang tanong ko.

Dahil sa pagkakaalam ko ay busy ito masyado sa trabaho. At tsaka andito naman si Ate Miranda sa Harvard para mabantayan ako pero ito parin siya't araw-araw akong pinupuntahan.

Hindi naman sa ayaw ko, ang sa akin lang ayaw ko naman na pabayaan niya ang trabaho niya ng dahil sa akin.

"Don't ask many question young lady." She said in a stern voice.

Umaandar na naman ang pagiging bipolar nito. Hindi ko na siya pinatulan at tumayo na. Kukunin ko sana ang bag ko pero siya na ang nagdala nito at sabay kami naglakad palabas ng library.

"Next time, don't entertain people like him." Batid parin sa boses nito ang inis.

"Bakit ka ba naiinis sa akin eh siya naman 'tong basta-basta na lang lumapit sa akin." Sabi ko habang nakabusangot.

Huminto kami sa paglalakad at hinarap ako nito. "What if I didn't come on time? For sure, pumayag ka na sa imbitasyon niya."

Napaikot naman ang mga mata ko at hindi na ito pinansin. Minsan nakakasakal na ang pagiging bantay sarado nila sa akin.

I heard her groaned before she grabbed my hand slightly. "I'm still talking to you young lady." She's mad, I'm sure of it. But I don't care, she's being irritional right now.

"He didn't finish his sentence earlier and I was going to say 'No' but you suddenly showed up." I said with a hint of irritation in my voice.

Nakakainis, pumunta lang ba siya dito para inisin ako. Nang akmang magsasalita ito ay mabilis akong umalis sa pagkakahawak niya sa balikat ko at naunang naglakad.

Bwesit, nakakasira ng araw. I don't cussed often pero kapag inis na inis na talaga ako ay hindi ko na ito mapipigilan.

Tinawag niya ulit ang pangalan ko. "LANDIELLE!!!" Ohh.. she's really mad, tinawag na niya ang buong pangalan ko.

But still, I continue on walking dahil ayaw kung makipag bangayan sa kanya. Mabuti ng umiwas ako baka magaya na naman 'to nung unang away namin na umabot ng isang buwan bago kami nagkibuan ulit.

Paakyat na ako ng hagdan at napag-isipan na sa rooftop na lang muna tumambay at magpapalamig ng ulo. Pero nakakailang hakbang pa lang ako ng bigla ako nito'ng hablutin.

Medyo napangiwi pa ako sa sakit konti ng pagkakahawak niya sa dalawang braso ko.

She never hold me like this before.

When she noticed the pain on my face, she instantly hugged me and kissed my forehead. "I'm sorry baby." She said apologitically.

Hindi ako nakapagsalita at naiiyak lang na napatingin sa baba ng hagdanan habang nakayakap parin siya sa akin.

She continue on kissing my forehead until I hugged her back. It felt so warm to be close to her like now.

"I'm so sorry, I didn't mean to hurt you."

Tumango naman ako at sumiksik sa leeg nito. "It's okay, I know you wouldn't hurt me intentionally." Sabi ko at hinigpitan pa ang yakap dito.

Kumalas siya konti sa yakap at hinawakan ang dalawang pisngi ko. "I'm just worried earlier, because the look of the man's face while looking at you is disgusting and I don't like it." Paliwanag nito.

"I'm sorry." Hingi ko ng tawad. "And thank you because you came, I was really scared earlier." Dagdag ko pa.

She just hummed and nod her head while caressing my hair.

Ilang minuto din kaming nagyayakapan bago kami umakyat papuntang rooftop. Sea is always like that whenever we have some misunderstandings. Magkayakap lang kami hanggang sa maging okay na talaga kaming dalawa.

This is also one of the reason why I fell hard to her.

Nang nasa rooftop na kami ay hindi ko man lang namalayan na may dala pala itong paper bag. Binuksan niya ito at inilabas doon ang tupperwear na may laman'g pizza.

"For our baby." Wika nito at binuksan ang tupperwear. "This is a vegan pizza so it's okay for you."

My eyes twinkled while looking at the pizza. Kukunin ko na sana ito pero inilayo niya ito sa akin.

I pouted. "I thought you said that is mine?"

She giggled and pinched my cheeks which made me pout even more. "Our baby is so cute." She said in between giggled. "Where's my kiss first baby?" She added.

Arrghh ito na naman, bata parin talaga ang tingin nito sa akin. Ganito din siya noon kahit noong bata pa ako, parating humihingi ng kiss. Nakakainis kasi ang sobrang manhid niya!

Sa inis ko ay hinawakan ko ang dalawang pisngi nito at dahan-dahan kung inilapit ang mukha ko.

Nawala naman ang ngiti sa mukha nito at nagtatakang napatitig sa akin mga mata. Nawala din ang ngiti sa labi ko habang nakatitig din sa mga mata nitong puno ng pagtataka.

Damn, I can smell her minty breath.