RAGRANOK SERIES : BEAUTIFUL SCANDAL ✅

Chapter 37

Pumasok siya sa loob ng itim na van . Malayo-layo din pala ang narating niya sa paglakad-lakad kanina.

"Kindly put on your seatbelt, ma'am." Nagsalita ang lalaking sumampa sa may driver's seat. May accent ang pagsasalita nito at di masyadong mabigkas ng maayos ang bawat word.

Umayos siya ng upo at nagseatbelt. Umusad ang sasakyan pabalik ng hotel. Pero hindi ito pumasok sa underground parking at sa halip ay huminto sa harap ng lobby, sa tapat mismo ng main entrance ng reception hall.

Mabilis niyang nabuksan ang pinto sa tapat niya at bumaba. Napaligiran ulit siya ng dalawang lalaking sumundo sa kanya sa park.

The censored glass door of the reception hall opened for them and they walked in. Side by dide with the two guards.

Naglakad sila sa maluwang na pasilyong nakagayak ng asul na carpet at humantong sa isang dambuhalang pintuan. Awtomatikong bumukas din iyon nang sila'y makalapit. Napamaang siya sa gallery na tumambad sa kanya. Puno iyon ng maraming mamahalin at magagandang paintings. At may iilang mga tao sa loob na tumitingin-tingin. Palagay niya ay painting exhibit ang pinasukan nila. Nandito ba si Yzack? Gumala ang kanyang paningin.

"Kochi desuka, lady-sama." Iginiya siya ng dalawang kasama sa isang bahagi ng gallery.

Isang magandang babaeng humigit-kumulang ay nasa kwarenta ang edad at may kasamang dalawa pang lalaki na naka-polo shirt ng itim ang natanaw niyang nakatingin sa painting ng Shinsengumi. The group of legendary warriors way back 1864 in Japan history.

Agad nabaling sa kanya ang buong atensiyon ng babae nang mapansin ang kanilang paglapit. She has that beauty and elegance with which words cannot suffice to describe. Nanlamig siya sa paraan ng pagkakatitig nito sa kanya. She's looking at her from head to toe. With her eyes screaming of indelible authority and bathe with aura of feminine power. She stepped forward to meet her half-way. Her fluid stride had a spell-binding grace which makes people around turn their heads towards her.

"Oshema!" Parehas silang nahinto ng babae nang dumating si Yzack. Humihingal ang lalaki at nang makalapit sa kanya ay marahas siyang hinapit at mahigpit na niyakap. "What are you doing, damn it! Where the hell have you been? You made me worried half to death!" Pagalit nitong sumbat na halos durugin siya ng yakap.

"I'm sorry, i was just taking a walk at the vicinity." Nanigas ang buong katawan niya. Ang babae ay mariing nanonood sa kanila. Naniningkit ang mga mata at tila hindi nagugustuhan ang nakikita.

"You could have at least texted me. You don't know a thing about this place." Kumalas ito at sinipat ang kanyang mukha. "Are you okay? You're not hurt, are you?" Totoong concern ang nababasa niya sa mga mata nito.

Umiling siya. "Okay lang ako, Yzack. Pasensya ka na kung di ako nagpaalam."

Tumango ito saka tinapunan ng sulyap ang babaeng nakamata sa kanila. Hinawakan nito ang kamay niya. Marahang pinisil at hinatak siya papalapit sa babae.

"Ma," hindi siya nito binitawan kahit dumukwang ito para hagkan sa noo ang babaeng saglit na napapikit sa paglapat ng halik.

But wait! He calls her Ma? This woman, could she be his and Randall's mother? She swallowed hard when meeting the woman's eyes once again. Her knees buckle.

"Kazu told me. Thank you for finding her." Nagsalita si Yzack.

Binawi ng babae ang paningin at ibinaling sa binata. "I thought you would never notice me." May bahid ng tampo sa tinig nito. "You've been here all along but you didn't even bother to see me and your father."

"I was kind of busy, Ma. I'm sorry." Mula sa kanyang kamay ay pumulupot sa baywang niya ang braso ni Yzack. Gustuhin man niyang kumawala at lumayo rito, nag-aalala siya na baka matumba lang pag kumilos siya kasi nanghihina pa rin ang kanyang mga tuhod.