Experimental (Jung Hoseok)

♦30♦

Bölümün şerefine bu medyayı koyayım didim 🙄

Hoseok çaresizce boyun eğmiş karısına bakıyordu. İçinde oluşan parçalanma istediğini yok ederek görevlilere bakamaya başlamıştı. Öne çıkan bir görevli He Ran'a bağırıp çağırmış daha sonrada tetiğe yüklenmişti. Kalbindeki ağrı artarken düşünmeden kızın üzerine doğru atlayıp onu cama doğru itmişti camın kırılmasıyla birlikte ikisi birlikte havanın akımına kapılarak aşağıya düşmeye başlamıştı.

Tenine değen su ile birlikte yüzerek yüzeye çıkmış ve muhtemelen korkudan dolayı bayılan kızı da alarak kıyıya çıkmıştı. Üzerinde ağırlık yapan ceketini çıkartıp kenara atarken He Ran'ı sırtına alıp karanlığa doğru ilerlemeye başlamıştı ama fazlaca iyi keskin nişancıların olduğunu bacağına yediği kurşun ona hatırlatmıştı tökezleyerek bir ayağının üzerine düşerken acıya dayanmaya çalışarak toparlayarak yürümeye devam etmişti ikinci bir kurşun omzuna saplanırken. Bir ağazın altına gidip He Ran'ı önüne alarak kucağına alıp ilerlemeye devam etmişti. Acı vücudunu uyuştururken ayağının acısıla yere düşmüştü

"Lütfen uyan hadi." kızın yüzünü avucu içine alarak okşamıştı. Kızın gözleri onun gözleriyle buluşurken esen hava yüzünden titreye titreye uyanan kız kucağından kalkamıştı

"N..ne oluyor?" Hoseok arkasından gelen askerleri görünce He Ran'ı kapıya doğru itmişti

"Git." omuzundan  gelen kan gömleğini kırmızılaştırırken kız sağlam olan kolundan onu tutarak kaldırmıştı

"Hadi gidelim." git gide onlara yakalaşan askerlere bakıp Hoseok'u ilerletmeye başlamıştı

"Benimle gidemezsin tek git." kafasını hayır anlamında sallayarak biraz hızını artırmaya çalıştı ama başaramamıştı derince bir nefes alıp kendini zorlarken git gide yaklaşan askerlerle durmuştu

"Öleceksek birlikte ölelim." diyerek çocuğu yavaşça yere bırakıp yanına oturmuştu. Gelen koşma sesleri içinde oluşan korkuyu artırsada sevdiği adamın yanında olduğu gerçeği sakinleşmesine yardımcı oluyordu. Ecelini beklerken güvenliklere hızla çarpan arabayla öylece bakakalmıştı, araba önlerinde durunca içindeki Chanyeol abisine bakıp gülümsemişti. Arka taraftan inen Namjoon ve Yoongi Hoseok'u kaldırırp arabaya bindirmişti Anamis onun yaralarıyla ilgilenirken He Ran'da aceleyle arabaya binmişti. Chanyeol tam arabayı kullanacakken gelen anons sesiyle durmuştu

"Benim adım Park Jimin, Akıllı dünya kurucularından biriyim oluşan büyük çaplı bir sorun üzerine insanların beş dakika içinde Yeni Dünya'yı boşaltmaları gerekmektedir." Jimin'in konuşması bittikten sonra metalik bir ses yankılanmıştı

"Yok etmeye beş dakika." Hoseok yaralı omzunu umursamadan doğrulmaya çalışmıştı

"H..hayır." Chanyeol hızlıca arabayı kapıdan dışarı sürerken insanlar çoktan kaçışmaya başlamıştı. Kapıdan çıksalarda Hoseok durmadan yaralı olmasına rağmen kapıyı açmaya çalışıyordu

"JİMİN'İ ORADA BIRAKAMAM." gözlerinden yaşlar boncuk boncuk akarken. Tekrar eden anons ile He Ran'da ağlamaya başlamıştı

"Yok etmeye 1 dakika." Jimin'in orada ölecek olmasını istemiyordu ama o onların kurtulması için kendini ateşe atmıştı arkasını dönerek gittikçe uzaklaştıkları duvarların arkasında yavaşça yıkılmaya başlayan binalara bakıyordu

"Belki..." dedi pek inanmasa da onun oradan canlı çıkmasını dilerken. Chanyeol omzunu tutup destek verircesin sıkınca ona bakıp gülümsedi. Arabayla hızlıca uzaklaşırken kırmızı alevler her yeri aydınlatıyordu Hoseok'un sessiz ağlaması hıçkırığa dönüşmüştü. Aşırı kan kaybettiği için kapanan bilinciyle birlikte ıslak gözlerini yavaşça kapatarak kendini o uçsuz bucaksız karanlığa atmıştı.

~~~

Hoseok sıkıcı Alfa koridorlarında dolanırken kendiyle yaşıt birilerinin olup olmadığını merak ediyordu. Buraya geleli neredeyse bir hafta olmuştu ama kendi yaşında biriyle hiç tanışmamıştı bu da sıkıcı olan hayatını daha da sıkıcı yapmıştı. Daha fazla dayanamayarak aşağı kata inmişti en azından Namjoon ile buluşabilirdi, tam kapıdan çıkacakken kısa ve sıska bir çocuğun girişdeki koltukta oturmuş kitap okuduğunu görmüştü. On sekiz yaşında olmasına rağmen Namjoon'dan başka arkadaşı olmamıştı insanlar hep onu başka bir varlık olmakla suçlamıştı. Adımları kenarda kitap okuyan çocuğa dönmüştü ona yaklaşıp boğazını temizleyerek dikkatini çekti. Çocuk kafasını gömdüğü kitabı kapatarak Hoseok'a bakmaya başlamıştı

"Merhaba Ben Jung Hoseok." diyerek elini uzatan çocuğa şaşkın şaşkın baktıktan sonra elini tutup yavaşça sıkmıştı

"Ben de Park Jimin."

Bana sövenler +1

Jimin ölmesin diyenler +2

Artık Namjoon ve Anamis sevgili olsun diyenler +3