Our Past Lives

Strong memories (Part I) [9]

Η Κυρία Καίτη πλησίασε προς την πόρτα.

Εγώ Σηκώθηκα γρήγορα πριν εμφανιστεί και  τοποθέτησα τις κούτες δίπλα απο την πόρτα.

"Έβελυν παιδί μου ποιος είναι ο Νεαρός;"

"Απο εδώ ο Κρίστοφερ τον γνώρισα εχθές.."

"Χάρηκα Κρίστοφερ και τι θέλεις εδώ;"

"Γεια σας ο Κύριος Ντέιβιντ ο Γιός σας με έστειλε  γεια να σας αφήσω κάτι κούτες που χρειαζόσασταν με πράγματα"

"Ααα ναι οι κούτες, ευχαριστώ Νεαρέ μου, πέρασε μέσα να σε φιλέψω τίποτα."

"Δεν χρει-" 

"Βρε πέρνα μέσα που σου λέω" είπε η Κ. Καίτη καθώς τον έπιασε απο τον ώμο

Έψαξε τον βλέμμα μου και περίμενε μια επιβεβαίωση και κούνησα το κεφάλι μου για να καταλάβει ότι  δεν θα του κάνει κάτι και να περάσει.

Καθίσαμε στο τραπέζι με τα μισοφαγωμένα κρουασάν που άφησα και η Κυρία Καίτη έφερε καινούρια για τον Κρίστοφερ.

Εκείνος τα κοίταξε με τον ίδιο τρόπο όπως και εγώ σαν να τα έβλεπε πρώτη φορά πράγμα που μου κίνησε την περιέργεια.Πήρε ένα στα χέρια του και το ψηλάφιζε με τα χέρια του.

"Φάε είναι πολυ νόστιμο" ψιθύρισα. και εκείνος το δάγκωσε με ενθουσιασμό.

"Και δεν μου λες Κρίστοφερ απο που είσαι;" 

"Είμαι απο την Καλιφόρνια"

"Ααα ωραία η Καλιφόρνια" είπε η Κυρία Καίτη και τοποθέτησε τα σταυρωμένα χέρια της στο τραπέζι.

"Ναι φυσικά είναι πολύ ωραία" είπε και έσμιξε τα φρύδια του.

"Και απο που ξέρεις τον Γιο μου;" είπε η Κυρία Καίτη και περίμενε απάντηση.

[Christopher POV]

Ξαφνικά άρχισα να ιδρώνω καθώς και δεν ήξερα τι να πω.

να έλεγα ότι με βρήκε τυχαία αφου με είχε μαζέψει απο το τμήμα ή να πω το ψέμα ότι είμαι γιος μιας ξαδέρφης του μακρυνής; Ποιον κοροιδεύω μπορει να το έφαγε το παραμύθι η Ολίβια αλλά η Μητέρα του δεν θα το φάει απο την στιγμή που ξέρει όλα τα ξαδέρφια του Κύριο Κούπερ οπότε θα βρω κάτι άλλο να πω και ελπίζω να μην μου σκάσει στα μούτρα αυτό το ψέμα..

"Είμαι δόκιμος στο Αστυνομικό τμήμα που είναι διοικητής ο Κύριος Κούπερ"  είπα ελπίζοντας να το πιστέψει.