FOREVER YOURS [Don't-Read-For-Revision-Soon]

CHAPTER 23.2

Katatapos lang maligo ni Karen. Papasok na siya sa opisina. 8:00 in the morning. Masayang-masaya siya.

Sila na talaga ni Kit.

Laging may nakapaskil na mga ngiti sa kanyang labi sa bawat taong madaraanan.

Ang sarap pala talaga ng feeling kapag mahal ka rin ng taong mahal mo.

Nang makarating siya sa building nila sinaluduhan agad siya ng gwardya na sinagot naman niya.

 

“Good morning Ma’am, nandun na po sa mesa mo ang mga papeles na kailangan mo pang basahin” ani ng kanyang sekretarya.

 

“Okay. Thanks” sagot niya ditto sabay ngiti.

Tumunog ang cellphone nya.

Kit: ‘Good morning my baby, my princess, my Karen. How’s your day? I love you :*’

Karen: ‘Dito na ako sa office, my Kit. Ikaw ba? Kain ka na okay?’

‘My Kit’ ang sarap sa pakiramdam na sa kanya na talaga si Kit.

Kit: ‘Sabay lang tayong kumain baby pleaseeeeeee’

 

Karen: ‘I would love to. Kaso marami pa akong babasahing documents baby eh’

Kit: ‘Okay baby. I understand. But be sure na magkasama tayong magla-lunch’

Karen: ‘Yes baby’

Kit: ‘Sige baby. Ingat ka dyan. Hwag kang tumingin sa iba. NAKU KAREN, MALILINTIKAN KA TALAGA SA ‘KIN’

Karen: ‘Hahahahahaha. Baby, I’m all yours. I LOVE YOU’

 

 

Kit: ‘Mabuti na yung maliwanag ;) I LOVE YOU MORE BABY’

 

 

Karen: ‘Sige baby. Text kita mamaya kapag magla-lunch na ako’

 

Kit: ‘Okay baby. I love you’

Karen: ‘I love you too baby….damulag’

Kit: ‘Ah ganun ha. Humanda ka pagkakita natin mamaya grrrrrr’