Bölüm 1

263 32 9
                                    

Çalan telefonumun sesiyle uyandım ve telefonuma uzandım. Arayan hoseok'tu her gün beni aramıyormuş gibi yine saçma bir heyecana kapıldım ve yüzümdeki büyük gülümseme ile telefonu açtım.

"günaydııın hoseok" dedim tüm mutluluğumu belli edercesine. o benim kraliyet atımdı ve ben o kraliyet atına aşıktım tabi kraliyet atı da benim gibi bir sokak kedisine aşıktı. anca masallarda olabilecek türden bir aşktı bu.

bir süre telefonumdan ses gelmeyince hoseok a seslendim

"hoseok?"

"evet?" dedi soğuk bir şekilde. içim ürperdi ama bozuntuya vermedim, alışkındım zaten o her zaman içimi ürpertiyordu.  gülüşüyle, bakışıyla,sesiyle hatta nefes alıp verişiyle bile...

"günaydıııın" dedim tekrar aynı hevesle. fakat yine bir cevap gelmedi.

"hoseok?"

"sesim gelmiyor sanırım?"

"beni duyuyor mus-" cümlemi tamamlayamadan hoseok derin bir iç çekti. beni duyuyordu ama cevap vermiyordu. nedenini anlamak için ona

"her şey yolunda mı?" diye sordum. hoseok dan güldüğünü belli edercesine bir ses çıktı. kalbim tekledi. güldüğü zamanki hali aklıma geldi ve tansiyonum düşmeye başladı.

"asıl sana sormalı yoongi her şey yolunda mı?" dedi. ama sesi çok iğneliyiciydi, gönderme yapıyordu ama ne için? yine ne boklar yedim acaba diye düşünürken telefonun diğer ucundan ağlama sesi geldi. tüm düşüncelerimi bir kenara attım ve sesi dinledim. ağlayan hoseok değildi.

yanında biri vardı ve sesi çok tanıdık geliyordu ama kim olduğunu bir türlü anlayamamıştım.

"yanında kim var hoseok? neredesin sen?" yavaş yavaş gerilemeye başlamıştım. telefonu açtığımdan beri bana soğuk davranıyordu ve şu an yanında birisi vardı , ağlıyordu. kavga mı etmişti?  eğer kavga ettiyse kimle kavga etmişti? yanında ağlayan kişiyle mi? kavga ettilerse ona bir zarar gelmiş miydi? o şu an iyi miydi? 

"gerçekten yanımda kimin olduğunu öğrenmek ister misin ?" 

sesi çok tehlikeliydi. onu ilk kez bu kadar ciddi ve soğuk kanlı bir sesle duyuyordum. kesinlikle büyük bir şey olacaktı. her ne kadar gelecek cevaba hazır olmasamda

"evet" dedim ama sesim o kadar kısık bir şekilde çıkmıştı ki duyduğundan şüpheliydim. bir kaç saniye telefondan ses gelmedi ve gülerek konuştu:

"yakında öğreneceksin." 






a reward of deathWhere stories live. Discover now