" ၿပီးေတာ့ေရာ..."
" အဲ့တာပါပဲ..."
" ငါတစ္ခုခုလုပ္မိေသးလား..."
" ဒါပါပဲ...ဘာလို႔လဲ..."
ခြန္းစစ္မင္းစိတ္ထဲ စိုးရိမ္မႈတစ္ဝက္ေတာ့က်သြားမိတယ္...။ ဟုတ္တယ္...။ သူခုနကအိမ္မက္ထဲမွာ ႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္အျပဳအမူေတြလုပ္မိၿပီး ငိုခ်င္သလိုလို မ်က္ရည္ေတာင္ဝဲခ်င္ခ်င္ျဖစ္သြားေသးတာ...။ မေတာ္ အျပင္မွာပါအဲ့လိုေတြျဖစ္ေနရင္ သူ႔ image ပ်က္ရခ်ည္ရဲ႕ေလ...။ သူအခုမွပဲ အေစာကအသက္ေအာင့္ထားရသမ်ွ ခိုး႐ႈေနမိတယ္...။
" ခြန္း...ငါသိခ်င္တယ္...မင္းဘယ္သူ႔ကိုရည္ရြယ္တာလဲ..."
" အမ္?...မင္းကလဲ...အိမ္မက္မက္ၿပီးေယာင္တာကိုပဲ ဘာလို႔အေရးတယူလုပ္ေနရတာလဲ..."
" အဲ့တာဆို မင္းကေရာဘာလို႔ ငါ့ေ႐ွ႕မွာအေနရခက္တဲ့ပံုစံမ်ိဳး ျဖစ္ေနရတာလဲ..."
" အဓိပၸာယ္မ႐ွိတာ..."
" မင္းတစ္ခါမွ ဒီလိုမျဖစ္ဖူးဘူးေလ..."
ခြန္းစစ္မင္း စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ဆင္ေျခ႐ွာေနမိတုန္း... သူ႔ကိုေငးစိုက္ၾကည့္ေနျပန္တဲ့ ႐ွိန္းဆက္ပိုင္နဲ႔ အၾကည့္ခ်င္းစံုသြားရတယ္...။
" မင္းက ဘာကိုသိခ်င္ေနတာလဲ..."
" ခြန္း..."
႐ွိန္းဆက္ပိုင္ ဆက္ေျပာလာမဲ့စကားကို သူရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ေစာင့္ေနမိတယ္...။
" မင္းမွာ...မင္းရင္ထဲမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္႐ွိေနလား..."
" ....."
( ေစာက္က်ိဳးနဲ ေမးခြန္းပါပဲ...ငါ့ပံုစံက တစ္ေယာက္ေယာက္အေပၚ စိတ္႐ွိေနတဲ့ပံုမ်ား ေပါက္ေနလို႔လားဟင္?...ငါ့ကိုယ္ငါကလြဲလို႔ ဘယ္သူ႔မွၾကည့္မရတဲ့ ငါကေလ?...)
သူခ်က္ခ်င္းျပန္မေျဖမိဘူး...။ ဘယ္လိုေျဖရမလဲ မသိတာလဲပါတာေပါ့...။ အကယ္၍ ဒီေမးခြန္းကိုေမးတဲ့သူက ႐ွိန္းဆက္ပိုင္သာအရင္ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ သူမတုန္႔မဆိုင္းပဲ 'မ႐ွိဘူး' လို႔ ခ်က္ခ်င္းျပန္ေျဖမိမွာ...။ ဒါေပမဲ့... ႏွစ္ရက္အတြင္းမွာ ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ အေမးခံလာရတဲ့အခါမွာေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ပါ ဇေဝဇဝါျဖစ္လာမိတယ္...။
YOU ARE READING
ME, MYSELF AND MY FUCKIN' WORLD
Romance📌 Just Read. You Will Know What This Shit. 🚫 WARNING 🚫 (Age Restricted) [Zawgyi] ဤ fiction တြင္ အလြန္ပြင့္လင္းေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္ စကားအသုံးအႏႈန္းမ်ား ပါဝင္ေၾကာင္း ႀကိဳတင္အသိေပးအပ္ပါသည္။ [Unicode] ဤ Fiction တွင် အလွန်ပွင့်လင်းသော အကြော...
Chapter ~ 11
Start from the beginning
