ခွေးကောင်!
ဖြောင်းးး!!!!!
ပါးပြင်အထက် ကျိန်း စက်သွားတဲ့ အရသာ.....
"မင်းက ငါ့လက်ကို ကိုက်ရဲတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား"
ဖြန်းး!!!!!!!!!!
နောက်တစ်ချက်..... ခေါင်းတစ်ခုလုံးတောင် မူးဝေသွားသလို...... ရဲသွေးရော.... သူ ..... သူ ရော
ရဲသွေးက်ို မြင်ပီး လန့်တောင်သွားရသည်...... သူ့ကို နမ်းနေတာလား!...... အားးး အဆင့်တက်လာရင်ရော မဖြစ်ဘူးးး
သူတို့က အခုမှ ကျောင်းသားတွေပဲ ရှိနေသေးသည်မဟုတ်လား ပြီးတော့ ထူးထူးဆန်းဆန်း ယောကျ်ား ကြီးတွေလေ ဟိုဘက်က။ တကယ်မထင်ထားခဲ့ချေ
"အခုချက်ချင်း ငါ့သူငယ်ချင်းကို လွှတ်!"
"မင်းကလေ အရမ်းဒေါသကြီးတာပဲ ...... မင်းက ကြမ်းတာမှကြိုက်မယ်ထင်တယ် "
ပြောပီး ရဲရင့် အင်္ကျီ ကိုဆွဲဖြဲလိုက်သည်။ ဒူးကထောက်လျက်သား လက်နှစ်ဖက်ကိုလဲ တစ်ယောက်တစ်ဖက်စီ ချုပ်ထားသဖြင့် ရုန်းသော်လည်း အချည်းနှီးသာ။
ဒီနားကို ဖြတ်လျှောက်တဲ့လူ မရှိတော့ဘူးလား??
ရဲရင့် ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် တစ်လျှောက်ပွတ်သက်နေလေရဲ့.......
ရဲရင့် ရုန်းလေသည် ။ တသက်လုံးရလိမ့်မယ်မထင်နဲ့ ရဲရင့်တဲ့ တစ်ယောက်ပဲရှိတယ်
ရဲသွေးမှာလည်း ရုန်းပေမယ့် အပေါ်က ဖိထားခြင်းခံရတာကြောင့် အော်ဖို့ကလဲ အတင်းနမ်းနေတာကြောင်း အွန်း အင်း အွန်း အသံများစွာဖြင့်သာ ထွက်နေတော့သည်
"Ahhhhhhhhhhhhhhhh! ကယ်ကြပါ!!!" အော်လိုက်သူက ရဲရင့် .......မရရသည့် အချိန်လေးမှာ အတင်းအော်လိုက်သည်... ဒါမှ သူတို့လွတ်မြောက်နိုင်မည်မဟုတ်လော
"မင်း....... "
ပြောပီး ထပ်ရိုက်မလို့ လက်ကို အပေါ်မြှောက်တော့.....
ရဲရင့်က ခံယူဖို့အသင့်နဲ့ မျက်လုံးမှိတ်ထားလိုက်တယ့်......
သို့ပေမယ့် လက်ကပါးပေါ်ကို ရောက်မလာ..... တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ချုပ်ထားတဲ့လက်ပါ ပြည်ကျသွားတော့ အံ့ အားသင့်စွာ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ်
