Ting!!Tong!
"အေရွ႕မွာ ဘယါသူလဲလဲမသိဘူး ငရွိုင္း သြားဖြင့္အုံး"
"မင္းသြားဖြင့္"
"င္မအားဘူးေလ"
"ငါ ဂိမ္းေဆာ့ေနတယ္ဘလ ျမင္ဘူးလား" ဒီလိုနဲ႕ ႏွစ္ေယာက္သား ကိုက္ေနၾကတုန္း ရဲရင့္ကပဲ
"က်ေနာ္ပဲ သြားဖြင့္လိုက္ေတာ့မယ္"
ေထာ့နဲ႕နဲ႕ ႏွင့္ တံခါးသြားဖြင့္ေပးေတာ့ ပထမဆုံးျမင္လိုက္ရသည္က မိန္းကေလးတစ္ေယာက္။သူ႕ထက္အသက္ႀကီးပုံ ေပၚသည္။ ေသခ်ာသည္က ေနမင္းခတို႔ အ႐ြယ္
ဝတ္ထားသည့္ ဂါဝန္ေလးက မတိုမရွည္ေလးမို႔ လိုက္လြန္းပါသည္။ အသားကေဖြးေဖြးႏွင့္ သြယ္လ်ေနသည္
"အမ ဘယ္သူနဲ႕ေတြ႕ခ်င္လို႔လဲဗ်"
"ကိုကို ဘယ္မွာလဲ ငါသူနဲ႕ေတြ႕ခ်င္တယ္ " မ်က္ႏွာက ခပ္တင္းတင္းနဲ႕ ေဘာက္ဆပ္ဆပ္နိုင္သည္။ရဲရင့္ မတည့္ေတာ့ေခ်
"ဘယ္က ကိုကိုလဲ ဘယ္ကိုကိုနဲ႕ေတြ႕မွာလဲ!"
ရဲရင့္လဲ ေဘာက္ဆပ္ဆပ္နဲ႕ ျပန္ေမးခ်လိဳက္သည္။ ဟိုဘက္က ေဒါကန္သြားသည္ထင္သည္
"ေနမင္းခကို ေျပာတာ ဖယ္စမ္း ေကာင္စုတ္ေလး ငါအထဲဝင္မယ္"
"ကိုကို သြန္းလာတယ္!!"
ေနမင္းခစိတ္ထဲဝယ္*မသာမ ေရာက္ခ်လာျပန္ပီ*
"ေအာ္ သြန္းေ႐ႊစင္ လာေလ"
"ကိုကို အဲ့ေကာင္ေလးကို ၾကည့္ေျပာထားအုံး တံခါးဖြင့္မေပးဘဲနဲ႕ ေဘာက္ဆပ္ဆပ္ျပန္ေျပာတယ္ ကိုယ့္အလုပ္သမားကို ၾကည့္ေျပာထား"
ရဲရင့္ ေဒါသမ်ား အလိပ္လိုက္ထြက္လာေလၿပီ
*ငါ့ကိုမ်ား ဘာတဲ့ အလုပ္သမား!!!*
ေနမင္းခ အားနာသြားသည္။ *မသာမကေတာ့ လုပ္ခ်လိဳက္ျပန္ၿပီ*
"အလုပ္သမားမဟုတ္ပါဘူး ဒါနဲ႕ ဘာလို႔လာတာလဲ ဒီကို"
သြန္းေ႐ႊစင္က ႏႈတ္ခမ္းဆူကာ"ကိုကိုကလဲ ဖုန္းဆက္ေတာ့လဲမကိုင္ဘူး ၿပီးေတာ့ အဆက္အသြယ္မလုပ္လို႔ လာရတာ"
ေနမင္းခစိတ္ထဲ ေအာ္ဂလီဆန္ေနဘလရဲ႕ ။ ငါဘယ္လိုမ်ား ႀကိဳက္ခဲ့မိတာလဲ ဒီလိုဟာမ်ိဳးႀကီးကို။
