KARANLIĞIN MELODİSİ

K.M Bölüm 25

...

Hastaneye geldiğimde asansörle Karanin odasına çıktım kapı aralıklı idi ve Barış ile konuşuyorlardı ve bende kulak misafiri oldum
"Yok be abi ne işim olur o kızla hatta sizi sevgili sanıyordum " dedi Karan kimden bahsettiklerini pek anlamadım
"Saçmalama lan kardeşime benzetiyorum sadece ve o yüzden ilgileniyordum" dedi Barışta
"Anlıyorum seni o öldükten sonra toparlaman zor oldu şimdide Ezgi onu sana hatırlatıyor" dediğinde benden bahsettiklerini anladım
"Neyse kardeşim Ezgi birden seni çok iyi tanıdığını bahsedince bende aranızda birşeyler var sandım üzme diycektim"diyerek kahkaha atti barış ardından Karan kahkaha atarak
" Yok be abi olsa olsa yatak ilişkimiz olur " diyince dona kaldım  adı şerefsiz bir an olsun değiştiğini düşünmüştüm
"Ezgi öyle biri değil Karan o yüzden uzak dur kızdan " dedi barış bi barış adam şu odada haysiyetsiz ya ne dedi
"Hanimefendi Kapı dinlemeniz bittiyse içeri girebilir miyim" dedi bu ses içerden gelmedi aha hemşire allah senind belanı vericek  ben cekilirken o içeri girdi arkasından bende girdim ve bi cift şaşkın göz dinledigimi anlamış olmalılar Karan ortamı dağıtmak için
"Keki bana mi getirdin " dedi bende "ne keki" dedim sonra aklıma geldi elimde kek olduğu lanet olsun ordan hemen hemşire atladı "karan bey malasef yiyemez" dedi bende umursamaz tavırlarla baktim ve "zaten Barış'a  getirdim acikmistir diye " dedim Karan nakavt Barış bir Barış teşekkür ederek elimden aldı ve "kalacak mısın ben ona göre bi annem gili ariycam " dedi bende hemen "hayır işim var " dedim Karana bakmiyordum bile ama onun gözü üzerimde olduğuna eminim Barış'ta "peki madem sonra ararım " dedi
"Yav barış bi git çocuk muyum ara gel yanlız kalabilirim " dedi bende birşey demeden Barış ile çıktım boşuna gelmiştim.

...

Şirkete gelmiştim işlere birinin bakması gerekiyordu barış karan itinin yanında batu desen Sude peşinde bi ben kaldım düşünceli insan kalmadı ki diyerek odama girdim ki Lara yi gördüm "hayirdir Lara "
"Ayy ablami ziyaret edemem mi " dedi nefes nefese noluyor be
"Edersinde niye nefes nefesesin "
"Hiçte bile düştüm demin ondandir ' dedi umursamayarak masama gidiyordum ki
"Dur " dedi refleks olarak durdum
"Noluyor lara "
"Ben seni kacirmaya geldim sen masaya oturuyorsun oturma bana kahve ismarla"
"İşleri kim yapsın kimse yok şirkette"
"Yaparsın ya iki dakika kahve istedik"
"Sekretere söyleyim getirsin"
"Ben dışarda içmek istiyorumm
Bu kız birşey karıştırıyor ya hadi hayırlısı
"İyi hadi çıkalım" diyerek odadan çıktık ve asansör ile otoparka inerek şirketi terk ettik

...

Lara ile kafeye giderken telefon geldi şu an ise Soykiran kolejindeyiz  bizim küçük sipa kavga etmiş Erdal hocanın odasını çalarak içeri girdim odada mehmet ve burnu kanayan çocuk vardı
"Hocam kusura bakmayın sorun nedir" dedim ve oturdum
" Sız kapıda bekleyin çocuklar " diyerek onları çıkarttı ardından
"Ezgi kizim seni severim bu yüzden bunu işleme sokmadim " dedi bende memnuniyetimi belli ederek gülümsedim
"Şimdi kızım Semih sınıfta sorun çıkartmış birilerine laf atmış senin küçük beyde erkeklik taslamis" dedi gülsem mi aglasam mi bilemedim
"Aynı ulaş " dedi ardından bende gözümde canlandirdim

Çocuğun biri saçımı asıldı ağlıyordum o sırada bağırış çağrısı ile kafamı kaldırdım çocuğun biri saçımı asılan çocuğu dövüyordu sonra yanima geldi beni kaldırdı "iyi misin" dedi ve göz yaslarimi sildi "benim adım Ulaş" dedi gülümsemiştim ondan sonra hep yüzümü güldürdü

"Aynen hocam" dedim ve kikirdadim ve ardından
"Sağolun hocam birşey yoksa benim şirkete dönemem lazim" dedim
Oda "babana ve amcana selam söyle " dedi başımla onaylayarak odasından çıktım ve Mehmetin boyuna gelicek şekilde çöktüm kulağına "aferim ama bideha yapma" dedim ve yüzüne baktım gülümsüyordu " şimdi arkadaşından özür dile " dedim oda diledi semih olduğunu anladığım kanli çocuktan "ben şimdi gidiyorum çıkışta mustafa abin seni eve birakicak ben gelemeye bilirim " dedim oda kafasını salladi müdürün "çocuklar gelin" sesi ile içeri girdiler bende dışarı da bekleyen Lara nin yanına gidip arabaya bindim
"Simdi nereye " dedi
"Kahve sözüm vardı biliyorum " diyerek cafeye sürdüm