SIRLAR ADASI

3. BÖLÜM

Senagil adaya geleli 5 gün ya olmuş ya olmamıştı. Gerçekten kendini kötü hissediyordu. Hem hamilelik hem se bu korkunç adada 2 hafta. Köpek olayını anlatmıyorum bile. Bu olayın içinden nasıl çıkılacağını kimse bilmiyordu. Senanın hamilelik yüzünden sancıları artmıştı ama kimse yardımcı olamıyordu. Koskocaman adada onlardan başka kimler olabilir.
Sabah olmuştu. Sena daha uyurken Yamaç sobayı hazırlamak için dışarıya odun kırmaya gitti. Eylül de yanında erzak diye getirdikleri(1 hafta bile yetmez)yiyecekleri hazırlıyordu. Yamaç sobayı yaktıktan sonra Senanın yanına gitti. Onu 1 saniye bile yalnız bırakmak istemiyordu. Ali eve geldi. Az da olsa bir yardım,bir yiyecek bulmak için elinde baltayla dolaşıyordu. Tek birşey bulamamıştı. Tekneyi yapmaya çalışsalarda teknenin motoru bozulmustu. Ancak usta yapabilirdi.
Herkes kahvaltıya indi. Sena kendini iyice halsiz ve bitkin hissediyordu.
Yamaç *İyi misin hayatım?*
Sena*Iyi sayılırım. Sadece halsizim*
Yamaç*Kurtulacağız bu korkunç adadan. Şüphen olmasın*
Sena*Umarım*
Kahvaltı yapıldı. Ada çok büyüktü. Keşfedilse çok ipucuya ulaşılabilirdi. Toplu karar alındı ve herkes yanına gerekli malzemeyi alıp yola koyuldular. Eğer cok uzaga gidilise orda kalınması gerekiyordu. Buna rağmen yola çıktılar.
1 saat yürüdükten sonra aynı oturdukları ev gibi bir yere vardılar. Görüntüsü o kaldıkları evi anımsatıyordu. Ali ve Yamaç önce içeriyi kontrol ettiler. Ev bom boş ve çok kötü rutubet kokuyordu. Içeriye girdiler. Bir koltuk, yanında bir sehpa üstünde de bir vazo vardı. Mutfağa doğru ilerledi Eylül. Buzdolabı vardı ve çalışıyordu.
Eylül*Siz mi çalıştırdınız dolabı?*
Ali*Hayır çalıştırmadık. N'oldu?*
Eylül*Ee makine çalışıyor. Nasıl olur bu?*
Sena*Herhalde bizden başka birisi yoktur dimi?*
O sırada bir ağaç devrilme sesi gelir. Herkes dışarıya dogru çıkar. O da ne? Bizim gruptan hariç iki kişi daha. Hemen yanlarına gittiler.
Ali*Siz burda ne arıyorsunuz?*
Onlar*Asıl burda sizin ne işiniz var. Siz de mi düştünüz bu adaya?*
Eylül*Biz tatil için gelmiştik. Oysa ki. Böyle bir ada olacağını bilseydik gelir miydik hiç?*
Yamaç*Bu arada adınız?*
Onlar*Ben Emre ve eşim Damla*
Sena*Keşke böyle bir ortamda tanışmasaydık.*
Damla*Gerçekten de öyle*
Ali*Hava kararmaya başlıyor. Bizimle gelmek ister misiniz? Hem yalnız kalmazsınız?*
Emre*Sağol dostum. Kaçacak değiliz elbet bir gün geliriz. Ama ayrı ayrı durmamız daha mantıklı. Çünkü bir yerde birimize birşey olursa diğeri gelir. Oyle daha iyi olur*
Yamac*Aynen katılıyorum.*
Ali*Iyi o zaman biz gidelim. Görüşürüz.*
Emre ve Damla*Görüşürüz*
Yola çıktılar. Feneri açtılar fakat pili bitmek üzereydi. Sena yoruldu ve Yamaç onu kollarına aldı. Devam ettiler. O sırada tanıştıkları kişiler hakkında konuşuyorlardı.
Ali*Sizce de cok saçma değil mi? Yaklaşık 5 gündür bu lanet adadayız. Bir kere bile kimse kimsenin sesini duymadı. Çok saçma çook.*
Yamaç*Cidden saçma. Neyse yarın erkenden gider. Onlarla beraber düşünürüz.*
O sırada eve gelindi. Herkes yorgun ve bitkindi. Uyudular.
Saat 5 e doğru Eylül uyandı. Az da olsa yürümek istiyordu ama cesaret edemiyordu. O sırada herkes uyandı. Tekrar toparlanıp yola çıktılar.
1 2 saat sonra o eve geldiler. Kapı kitliydi. Ali ve Yamaç kapıyı zorlayarak kırdılar.  Çünkü bağırmalarına ragmen kimse kapiya bakmadı. Salon bom boştu. Koltuk ve sepha eski yerinde değil. Vazo ise kırılmıştı. Eylül mutfağa gitti. Orda da kimse yoktu. Emre ve Damlayı aramaya başladılar. Her yeri didik didik aradılar ama bulamadılar. Sena susamıştı. Dolabı açtı. Içinde iki ceset. Kafaları ve bacakları yoktu.  Sena çığlık atti ki bu diger adadan bile duyulabilirdi. Herkes oraya gitti.  Herkes korludan tir tir titriyordu. Hemen eve doğru koşmaya başladılar. Eve tekrar 2 saat sonunda döndüler. Sağ salim eve geldikleri için mutlulardı. Sena direk yatağına yatmak istiyordu. Yorganı açtı ve tekrar çığlık atmaya başladı. Damlanin kafasi ve bacagi yorganın içindeydi. Herkes şok olmuştu. O sırada kapı çaldı.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Sizce kapıyı çalan kimdi? O cinayeti kim işledi?

Az oldu farkındayım ama yetiştirmek istedim. Bir sonraki daha uzun olacak:))