Hostage by Him [COMPLETED]

C.20

*sigh...

Hmm..

*sigh..

What should I do?

He's not talking to me after what I've said..

It's that a big deal?

It was all misunderstanding if he really mean it..

How can I say sorry? If my own mouth can't talk too..

Aarrgg..  i hate this silence..

Tsk.. itutulog kunalang to<(｀^´)>

_________________

Nalipungatan ako sa mahimbing na pagkakatulog ng maramdaman kong may humahaplos sa buhok ko..

Teka nasan nakami? Nakauwi naba kami?..

Mukang oo dahil malambot na kama na ang nahihigaan ko..

Imumulat ko sana ang mga mata ko ng...

"I'm so sorry princess.." malambing ang boses nito ng sinabi nya ang linyang iyan..

Ngunit andoon ang lungkot na nakakubli sa mga yoon..

Why? Why are you saying that?

It because you've never been talk to me since that? Or because you see me in depressed on how to talk to you?

Hhhmm..

"I'm sorry because I did it to you.. i can't control myself when she and that asshole is blocking my way to get you"

May lungkot nyang anya..

"Why they can't understand me? Even all i want to do is.. loving you forever.. and ever..."

Why do I feel to cry right here right now?

Why their is a pain inside of my heart?

Why do I feel anger to someone else?

Omygad i can't control it!!!

At wala sa oras napasinghot ako at nagsimulang tumulo ang mga luha ko..

Imbis na magulat ang binata niyakag ako nito palapit sakanya at niyakap ako ng mahigpit waring nangungulila ito sa kung saan..

Nasa ganun lang kaming sitwasyon buong oras..

Yakap yakap ako nito habang ako naman ay umiiyak..

Hanggang sa tumahan din ako..

"Stan" mahinang tawag ko dito..

"Hmm?"  Malambing nyang sagot..

"Sorry" hinging tawad ko..

Mas humigpit ang yakap nito sakin..

"I'm sorry too... sorry for everything"

May lungkot nanaman nyang anya..

Umiling lang ako pahiwatig na okay lang ang lahat sakin..

At niyakap din ito ng mahigpit..

"I love you"

Ramdam kong uminit ang magkabila kong pisngi dahil sa sinabi nito..

"I-i lov-ve you t-too" mahina kunamang sagot..

Ilang minuto itong tahimik na ipinagtaka ko..

Kaya bahagya akong tumingala upang makita ito..

Subalit isang mainit, at matamis na labi ang sumalubong sakin...

At wala sa sariling naipikit ang mga mata at damhin ang masarap na pakiramdam na iyon...

I really love him... so much...

Namalayan kunalang na bumababa na ang halik ni stan papunta sa leeg ko at ang kamay nitong isa ay nagsimula ng himasin ang bewang ko pataas at pababa..

But I don't know why I can't stop him..

Or it because I love too?

Yeah.. my brain saying don't But, my body want it..

Napaungol ako ng mahina ng mahawakan nito ang kanang dibdib ko at sinimulang himasin..

Napamulat ako ng mga mata at ang mata ni stan ang una kong nakita..

Mapaghanap at may mapagmahal ang mga matang nakakubli dito..

Nakita kong umamo ang muka nito.. at napalitan ng pagsusumamo ang mga titig nito sakin...

Bahagya ako ngumiti.. at buong tapang na lumapit sakanya at ako na mismo ang humalik sakanya..

Na malugod din naman nyang ginantihan...

Bumaba muli ang halik nito mula sa labi papunta sa leeg ko at papunta sa tuktok ng dibdib ko na ngayon ay wala ng ano mang saplot na diko namamalayan na naitanggal napala nito ang suot ko..

Napasabunot ako sa buhok nito at napakagat ng labi ng may kung anong sensasyon ang naghahatid sakin ng ginagawa nya sa dibdib ko...

Ng matapos ito ay bumaba naman ang halik nya mula sa puson ko pababa sa kaselanang bahagi ng katawan ko...

Aawatin ko sana ito ng bigla nalamang ito nagsimula at nagpawala sa ulirat ko..

I can't tell what do i feel right now.. but one word has pop in my mind..

And that is Heaven...

Ng bumilis na ang ginagawa nito napakapit ako sa magkabilang bedsheet at napakagat ng labi ng may kung ano mang gusto ang lumalabas doon..

Hanggang sa lumabas ang kung anong sarap ang nandoon na nagpawala sa lakas ko..

Napahugot ako ng malalim ng hininga..

Bigla muli akong hinalikan sa labi ni stan..

Mga segundo lang bago ko naramdaman ang matigas at kung anong tumitibok na pumapasok sa kaselanan ko..

At bigla nalang..

"S-stop p-please i-i want to g-go home!!" Iyak kong pagmamakaawa..

Doon sa lalaking nasa ligod ko habang binabayo ang katawan naming dalawa...

Lumapit ito sa tenga ko at hinihingal na bumulong..

"I will never give you back to them, coz your mine forever princess"

"N-nooooo"

Wala sa oras naitulak ko si stan at nanginginig na napaupo at niyakap ang sarili..

"N-no p-please.. no stop I-i want to g-go home"

Naiiyak kong anya..

"F-franiella?"

Napatingin ako kay stan na namumutla ang muka ngayon..

Dali daling tumakbo ako sakanya at niyakap sya bago humagulgol ng iyak..

"S-stan.. h-help me.. p-please help m-me"

Takot kong iyak..

Naramdaman kong napayakap si stan sakin ng mahigpit at tinahan ako bago ito sumagot..

"Sshhh.. I'm here no one can hurt you"

Alo nito sakin..

At sa dimalang dahilan.. bigla nalamang nandilim ang nasa paligid

Ngunit bago pa ako mawalan ng ulirat narinig ko ang huling sinabi ni stan..

"Please don't leave me if your memories came back"

What he's mean by that?