A Prequel: Beauty and Wonder (DS Auxiliary)

Chapter Three

Mahigpit lang talaga sina Papa kapag wala pa sa legal na edad...

"Gusto ko ngang mag-summer kasama si Israel," ungot ni Ate Regina. Israel Zapanta is her boyfriend. "Pero may kailangan siyang i-take na subject this summer. Atat na atat siyang maging doktor."

"Ayaw mo ba niyon, hija?" sabi ni Mama rito. "Ang nobyo mo ay masipag sa pag-aaral. Parehas pa kayo ng tinatahak na propesyon. Baka nais niyang matapos kaagad para makapagtrabaho na at makapag-ipon na para sa kinabukasan niyo."

"Baka naman maunahan niyo pa 'kong magkaanak, Glenda at Regina," nakatawang sabi ni Kuya Philip. "Baka sa inyo pa manggaling ang panganay na apo nina Papa."

"Hindi, ano!" tanggi ni Ate Glenda. "Madalas lang kaming magkasama ni Teddy pero malinis ang relasyon namin. Baka si Regina."

"Excuse me, I'm a virgin. Masyadong mabait si Israel, ni hindi nga ako hinahawakan sa kamay."

Tumikhim si Papa. "May I remind you that we have kids with us."

Nagtawanan lang ang mga ate at si kuya.

Sorry, Papa, I'm no innocent at these things anymore. Mas napayuko ako dahil sa hiyang nararamdaman ko. Parang susubsob na 'ko sa pinggan ko.

I can't open up to my older sisters about what's happening between me and Santino. Dahil sa tingin ko'y ako ang may kasalanan ng lahat... at masasabunutan ako.

I made Santi believed that I'm already twenty when in fact, I'm only sixteen turning seventeen this April. Wala naman siyang gagawin sa'kin kung alam lang talaga niya kung ilang taon na 'ko...

Will Santino feel disgusted that he's making love with what the society still considers as a child?

I don't want Santino to feel bad.

"Ysabella?"

Napatingin ako kay Mama. "Yes, Mama?"

"Do you have a boyfriend?"

Umiling ako agad. "I just have a lot of friends..." I tried to smile. "I'm going with them this summer." Again, another lie.

Tumango si Mama. Matagal ko na ring napagpaalam sa kanila ni Papa ang tungkol sa paglabas ko ngayong summer. Dalawang linggo rin akong mawawala sa bahay at pumayag sila dahil mga kaibigan naman "daw" ang mga kasama ko.

I'm sorry, Mama and Papa. Mag-iingat na lang po ako.

I'll be with Santino. Pupunta daw kami sa La Union at sa Baguio para magbakasyon.

"Ate, hindi kita makakasama ngayong bakasyon?" tanong sa'kin ni Hera.

Nginitian ko ito. "Dalawang linggo lang naman akong mawawala. Mamasyal na lang tayo nina Charlene at Venus pagkabalik ko. Uuwian ko rin kayo ng pasalubong."

Nang mag-eighteen na rin si Ate Regina last month, ako na lang talaga ang "ate" sa mga kapatid kong mas bata pa sa'kin. Ako na lang ang laging nakakasama nila. Pero nitong nakaraang araw ay wala rin ako madalas sa bahay.

Ang alam nila ay abala ako sa kolehiyo kaya ganoon. Ngunit lagi ko lang talagang kasama si Santino.

Siguro masyado nang mabigat sa'kin ang ginagawa kong pagsisinungaling. Una kay Santino lang dahil sa edad ko. Sumunod ay sa mga magulang ko sa tuwing nagpapaalam ako para sa overnights na akala nila ay nag-aaral ako. Pati na rin sa matalik kong kaibigan na si Paulina. Ilang beses nang ito ang nagpapaliwanag sa professors sa tuwing absent ako. Hindi rin naman totoo ang sinasabi ko rito kung nasaan ako. Dumagdag pang nawalan na rin ako ng oras para sa mga nakababatang kapatid ko.

Pabigat na ng pabigat ang nararamdaman ko sa puso. Hindi na 'to tama. Masyado na kong naging mapangahas at agresibo sa mga bagay-bagay.

But... how will I make up for all of these?