BİR GENÇ KIZIN SIRLARI

17.BÖLÜM--Orman

  "İnanmıyorum. Bunu..bunu ben mi yaptım? " 

 Heran ağlayacakmış gibi konuşuyordu. Az önce yapğtığı şeyleri hatırlamıyor olduğuna sevindim. Benim o halimi...Onu ısırdığımı da hatırlamayacağını umuyordum.

 "Onu...Onu ısırdım mı?" 

 Jack yerde acı içinde inliyordu. Şimdilik Issac'e hiçbir şey söylemedik. Jack'i arabaya taşımak için ayaklandık. Artık burdan gitmemiz gerekiyordu. 

 "Hastaneye gitmeliyiz." dedi Nadia. 

 Issac'den yanıt yoktu. Arabayı o kullanıyordu. 

 "Size bir şey yaptım mı? " diyerek bana döndü. Ön koltukta yani onun yanında ben oturuyordum. 

 "Olamaz seni de ısırmışım." dedi ve telaş içinde arabayı durdurdu. Yollar boştu ve güneş doğmaya başlamıştı. 

 Ona nasıl melez olduğumu söyleyebilirdim ki? Ya diğer vampirlere anlatırsa.Bunu benim sonum olacağını biliyordum. Acaba Nadia'dan öğrendiğim gibi onları etki altına mı alsam? 

 "Anlat Malia. "dedi Jack. Kendine geliyordu. 

 Issac merak ve endişe dolu gözlerini gözlerime sabitlemişti. 

 "Evet bunu sen yaptın. Ve ben de senin kanını...içtim." 

Yuh Malia böyle pat diye söylenir mi? İçtim denir mi ya? Kendimden iğreniyordum şuanda.

 " Kavga ettiğim...sen miydin? S..Sen vampirsin! " Benden iyice uzaklaşıyordu.

 "Hayır." 

 "Bunun başka bir açıklaması olamaz.Lanet olsun. Bir vampir olarak dönüşmüş bir kurdun üstüne atlamak da ne? Deli misin sen?! "

" Issac hayır." 

"Bir vampir bir kurt tarafından ısırılırsa ne olur biliyor musun sen? Niye yaptın böyle bir şeyi ?" Bağırarak konuşuyordu ve cidden sinirliydi. 

 O bunları söylerken koluma bakıyordum. İlk seferki gibi değildi hatta sanki geçmek üzereydi. 

 "Sonucu ölüm. Çözümü ne mi? Çözümü yok!"

 "Bir melezin kanı. " diyerek ekledi Nadia. 

 Ben hala koluma bakıyordum. Evet tamamen iyileşmişti. 

 "Ama...ama bu imkansız." Issac şoktaydı.

 "Ben...ben." konuşamıyordum. Ama bunu söylemeliydim. 

 "Ben bir melezim." 

 "Hah. İmkansız. Onlar lanetli tamam mı? Olamaz mümkün değil." Kafası karışmış bir şekilde sesi titreyerek konuşuyordu.

 "Ama öyleyim. Ve bunun çok gizli kalması gerekiyor. "

 "İnanamıyorum.İnanamıyorum." 

 Jack biraz daha iyiydi. En azından doğrulmuş arkasına yaslanmıştı. Nadia'da kendinin bir cadı olduğundan bahsetti. Bunu gerçekten yaptığıma inanamıyordum. Isaac in beni o halimle görmesini asla göze alamazdım. Ama ona saldırmıştım. 

 "Sen iyi misin? " diyerek üzgün bir şekilde ona baktım. Yaptığım şeyden utanıyordum.

 " Tamamen kurt ken yaralar daha çabuk iyileşiyor. Merak etme. " diyerek elini elimin üstüne koydu. Ama hala şaşkındı. Ona güvenebileceğimi biliyordum ama...Bunu her itiraf ettiğimde kendimden soğuyordum."Ben bir melezim."