AZMAN

~11~ Sinsi Bakışlar

Arkadaşlaar :)) Multimediadaki Azra ve Tuğçe'yi kapıştırıyoruz. Herkes beğendiği kişinin ismini yoruma yazsın. Bakalım hangisi kazanacak. İyi okumalar !!!

Lavabodaki ihtiyaçlarımı giderdikten sonra sınıfa doğru ilerlemeye başladım. Sınıfa geldiğimde Burak'ın sırasına baktığımda kekin sıranın üzerinde olmadığını gördüm. Demek ki Burak keki almıştı. Yerime oturmak için sırama doğru ilerleyecekken, yerdeki kek parçaları gözüme çarptı. Annemin yaptığı kek resmen yere atılmıştı. Bunu Burak mı yapmıştı? Kekin lezzetli olduğunu görünce beni çekemeyeceğinden yapmıştır. Etrafıma baktığımda Burak'ın sınıfta olmadığını fark ettim. Sınıfta olan birkaç  kişinin yanına öfkeyle gittiğimde Can'ında orada olduğunu gördüm. Bende kekin yerde olduğunu gördüğüm anki öfkeyle çok yüksek bir sesle bağırarak:

" Az önce şurada duran keki kim yere attı? " Herkes birbirine bakıp dururken Can cevap verdi.

" Hey dostum! Ne kekinden bahsediyorsun sen? Bu gördüğün kişilerle sınıfa daha yeni geldik. Ayrıca bu ne öfke? Bi sakinleş kendine gel. " Onlar yapmadıysa kim yapmıştıki? Sınıfta onlardan başka kimse yoktu. Can'a güvendiğimden ötürü Can'ın dediklerine inandım. Cevap vermeyerek sınıftan hızlıca çıkacakken önümde olan taş kafalıyı görmeyip onunla çarpıştım. Ona dalacak gibi bakışlar attım. Bir elimle kolunu tutarak sırasına doğru onu çekiştirip, bir elimle yerdeki kekleri gösterdim. Burak kekleri görünce kahkaha atmaya başladı. Bana dönerek:

" Azra bu yeni numaran mı? Sandığımdanda akıllı çıktın, bu kadarınıda beklemezdim. Pes doğrusu. Keki yapamayınca yere fırtlatıp attın ha? Yine senden beklenmeyecek bir şey değil. " deyince karşımda alay edici tavırlarda bulunup, beni daha fazla sinirlendirmişti. Tuttuğum kolundan elimi hızlıca çekip, sınıfın kapısına doğru yönelecekken bu seferde Burak benim kolumdan tuttu ve eski bulunduğum noktaya geri getirdi. Alaycı tavırlarını keserek ciddileşti.

" Bu kadar da sinirlenmene gerek yok. Yapamadıysan bana açıkça söylebilirsin. Zaten keki senin yaptığına inanmayacaktım. Annene yaptırdığına adım gibi eminim. "

" Evet be yapmadım. Ben sana kek yapmak zorunda değilim ki. Dün bütün gün doluydum. Bu becereksiz olduğum anlamına gelmez. Keki ise buraya fırlatan ben değildim. Bende senden şüphelenmiştim fakat söylediklerine göre sen değilmişsin. " Hocanın gelmesiyle Burak kolumu bıraktı ve bir şey söyleyemeden ben Tuğçe'nin yanına, oda Özgür'ün yanına oturdu. Sıraya oturduğumda aradan bir süre geçtikten sonra Burak arkadan kulağıma doğru yaklaşıp fısıldayarak:

" Evet. Beceriksiz olmadığını kanıtlamak için bana kek yapmak zorundasın. " deyip kafasını geriye doğru çekti. Gözlerimle yana doğru bakarken, Tuğçe'nin bana ' seni öldüreceğim ' der gibi bakışlarına denk geldim. Tuğçe benim ona baktığımı görünce, gözlerini benden kaçırmaya çalıştı. Durduk yerde bana neden böyle bakmıştı ki? Zil çalınca onunla bu konuyu konuşacaktım. Hocanın anlattığı saçma sapan konular, zilin çalmasıyla son bulmuştu. Zil çalar çalmaz Tuğçe'ye dönerek:

" Tuğçe az önceki bakışlarında neydi öyle? İstemediğin bir şey mi yaptım fark etmeden? " Tuğçe'nin beni dinlemeyipte başka yere baktığını görünce, nereye baktığını fark ettim. O meraklı gözlerle sürekli Burak'ı izliyordu. Tuğçe kesinlikle Burak'tan hoşlanıyordu. Ne kadar safmışım ya. Birde kendimi uyanık sanardım. Daha ilk günden sorduğu sorulardan anlamalıydım. Yanımızdan geçerken Özgür ikimize birden:

" Kızlar boş musunuz? Kantine gidelim mi? Hem Burak'ta geliyor. " Tuğçe benim cevap vermemi beklemeden:

" Olur tabi gidelim." Bana kafasını döndürerek:

" Senin içinde bir sakıncası yok, değil mi? İşin varsa gelmeyebilirsin. "  Tuğçe varya sen tam bir sürtüksün. Burak'ın geleceğini duyunca kızın resmen gözleri parıldadı. Sana bu anın zevkini yaşatmayacaktım. Madem sen beni götüne bile takmıyorsun, artık senin üzülüp üzülmemen umrumda bile değil. Bundan sonra şuna karar vermiştim. Sınıftaki kızlarla arkadaş olmayacaktım. Kimin hakkında iyi düşünürsem düşeneyim, karşımdaki benim için pekte iyi şeyler düşünemiyordu. Daha fazla bekletmeyerek Özgür'e bakarak: