AZMAN

~21~ Hayatımdan Çık

Burak'ın Ağzından:

Saat 03:00 ve ben hala uyumadım. Bu saatten sonra uyusamda bir boka yaramazdı. Azra'nın söylediği diziyi ilk önce eziklesemde, daha ilk bölümden beni kendine bağlayan bir diziydi.  Bu kız dizi seçimini iyi biliyor. En azından diğer kızlar gibi saçma sapan süslü aşk dizileri izlemiyor. İlk günden dizinin birinci sezonunu bitirdim. Yataktan kalkıp aynaya baktığımda, gözlerimin altı morarmıştı. Gece birden beşe kadar izlersem, böyle olacağı belliydi. En iyisi bugün okula gitmemekti. Kendimi yatağa atarak uyumaya karar verdim.

                                        * * *

Hay sıçıyım! Ben alarmı kapatmamış mıydım? Elİmi telefona uzatarak, alarmı kapattım. Şimdi beni uykumdan kimse alıkoyamazdı.

Esila'nın Ağzından:

Burak'ın hala kalkmadığına inanamıyorum. Bu çocuğa biri vaktinde kalkmayı öğretmesi gerekiyor. Burak'ın odasına daldığımda, yine aynı klişe sözlerimle söylendim. Sonuç herzaman ki gibi Burak'ın beni takmaması. Ay bu sefer nasıl bir canilik yapsam? Iııı galiba aklıma geldi. İki elimi saçlarına dolayıp, haince çekmeye başladım.  Burak'ın çıkardığı ses ise şuydu. Ah!!

"İnanmıyorum ah mı? Bağırmayı keste kalk şu  yataktan!" dediğimde ellerini ensesine doğru uzatarak, bileklerimden yakaladı. Bileklerimi sıkarak, saçlarını bırakmam için zorladı. Dayanamadım bıraktım. Burak ayağa kalktı ve beni kolumdan tutarak kapının önüne sürükledi.

"Ben bugün okula gitmiyorum. Sana iyi dersler okul manyağı." diyerek kapıyı yüzüme  kapadı.        

"Sen şimdi görürsün abi." diye anırdım. Kapıyı hızlıca açarak, Burak daha yatağa yatmadan sırtına zıpladım. Sabah sabah ne dinçim ben ya. Ani zıplayışımla Burak dengesini sağlayamayarak,  yere düştü. Burak'ın yüzüne baktığımda, kaşının kenarı patlamıştı. Sanırım bu sefer beni boğacak. Kaçmaya daha başlamadan Burak kollarımdan tutarak beni durdurdu. 

"Nereye gittiğini sanıyorsun? Sen kaşımı bu hale getirip, ardından da  kaçacak mıydın benim minik kardeşim?" diyerek beni kendinde döndürdü. Döndürür döndürmez yalakalığa başladım.

"Özür dilerim abiciğim istemeyerek oldu." der demez boynuna  atladım. 

"Kime çektin sen anlamıyorumki yalakacı." 

"Karşımdakinee!" diyerek gülümsedim.

" Ben mi yalakacıyım?" şaşırdı.

"Boşver şimdi bunu kapat konuyu. Hadi okula hazırlan. Kırma beni abi ya! Hem sonra seni Azra bekler."

"Of tamam be. Olan uykumu da kaçırdın zaten." 

"Azra'yıda sen alacağında göre ben erkenden diğer kızlarla giderim." Uyuzca kafasını salladı, bende odadan çıktım. 

Azra'nın Ağzından:

Sabah şu aralar gitmek istediğim filmin müziğiyle uyandım. Seni çok uzun ve tehlikeli bir gün bekliyor Azra. Bugünün nasıl geçeceği hakkında hiçbir fikrim yok. İçimden bir ses Burak'ın sözünü tutmayıp beni yalnız bırakacağını söylüyor. Hazırlanıp çıktım. Tahmin ettiğim gibi kapının önünde yoktu. Onu gelmesini bekleyeceğimi sanıyorsa yanılıyordu. Yavaş adımlarla okulun yolunu tuttum. Arkamdan duyduğum sesle olduğum yerde kaldım ve arkamı döndüm. Giray bizim okulun formalarını giymiş, bana doğru pisçe sırıtarak yaklaşıyordu. Bu ne demek oluyordu? Bizim okulun formalarını giymek. Bizim okula geçmiş olamazdı değil mi? Azra dur teker teker düşün şu soruları. Hee birde gözünün güzelce mosmor olmasınıda görmezden gelmemek lazım.