De Tijddraaiers #1: Zwart als inkt

27. De muren hebben oren

'Waarom heb je geen talisman?' viel Alex hem in de reden. 

Jamie sloeg met een vlakke hand tegen zijn voorhoofd. 'Soms bestaan domme vragen wel, Alexander.'

Isa had echter ook geen idee waar Jamie het over had en boos vroeg ze: 'Voor jullie misschien niet, maar Alex en ik zijn nieuw hierin. Jij had ons dit moeten vertellen, Jamie. Als we het geweten hadden, dan zou het inderdaad een stomme vraag zijn.'

'Ik ben een ongeregistreerde tijdreiziger en wanneer niemand weet dat je een tijdreiziger bent, kun je ook geen talisman aanvragen,' zei Sam, terwijl hij over Alex' schouder naar de deur keek. Isa zag een stelletje binnenkomen dat het nogal moeilijk vond om elkaar los te laten. 

'Mensen zoals ik kunnen op twee manieren reizen: We kunnen het spoor van een reiziger volgen of we reizen met iemand mee.'

'Niemand weet dus dat je door de tijd kunt wandelen.'

Sam knikte. 'Niemand weet dat.'

'Hoe doe je dat?'

'Door de speciale inkt voor Tijders te mengen met een heel klein beetje bloed van een Erfer. Hoe machtiger de Erfer, hoe beter je wordt. Resse Hart was machtig en dat is één van de redenen waarom hij vermoord is. De Tempus was bang dat hij te machtig zou worden, dat hij tijdreizen voor meer mensen beschikbaar wilde maken. Hij vond het niet terecht dat het alleen maar voor een select groepje was. Hij heeft ervoor gezorgd dat er Tijders kwamen. Een paar weliswaar, maar ze zijn er alleen door hem gekomen. Jullie zijn één van de weinigen, Alexander en Jamie.'

'Alex, noem me alsjeblieft Alex,' grauwde Alex.

Sam negeerde hem. 'Daarom hebben we jouw bloed nodig, Isa. Om meer Tijders te maken en ervoor te zorgen dat de Tempus Viator verslagen wordt. Ze willen het voorbehouden aan Erfers en ze willen de macht in handen houden. Resse was ook voor meer democratie, voor vernieuwing. Tijdreizigers zijn belangrijk, essentieel. Niet alleen de Erfers, maar ook de Tijders.'

'Waarom?' vroeg ze zachtjes. 'Waarom zijn ze zo belangrijk?'

'Omdat we anders de Tempus niet kunnen verslaan. Dan krijgen ze nog meer macht en zullen ze uiteindelijk alles veranderen, de wereld overnemen.'

Jamie maakte een geluidje en de andere drie keken naar hem. 'Geloof je dat sprookje echt, Samuel?'

'Het is geen sprookje, maar de waarheid. Ze willen haar doden,' siste Sam en hij wees naar Isa. 'Ze willen haar leven controleren en haar doden. Alleen om wie haar vader is. Hij is hun vijand, dus is zij dat ook.'

'Hier heb ik geen zin in.' Jamie schoof luid zijn stoel achteruit, maar Alex greep zijn pols beet. 

'Jamie, alsjeblieft,' zei Sam en hij klonk smekend.

Isa had hem nog nooit zo horen praten. 

'Laten we in elk geval luisteren. Als het waar is, dan is Isa's leven in gevaar.'

Sam schudde zijn hoofd. 'Dan is ook jullie leven in gevaar. Ze doden niet alleen haar, maar ook alle Tijders. Om te beginnen degenen die de Test nog moeten doen om te slagen. Als zij hun zin krijgen, dan zul jij doodgaan voor je de Test gehaald hebt, Alexander. Je zult nooit slagen. En Jamie, voor jou verzinnen ze ongetwijfeld ook wel een manier waarbij je doodgaat.'

Ze zwegen even, terwijl ze het nieuws probeerden te verwerken. Er was iemand die hen allemaal dood wilde.

'Wat zouden ze met jou doen als ze wisten dat jij ook in de tijd kan reizen?' vroeg Isa tenslotte en ze keek opzij.

Hij keek terug. 'Hetzelfde als ze met jullie doen. Alleen in mijn geval zou ik waarschijnlijk ook gemarteld worden. Zweepslagen, wakeboarden en dat soort dingen, terwijl ze hopen dat ik klets.’

Isa huiverde, terwijl ze naar de jongen naast zich keek. Ze kon zich ook eigenlijk niet voorstellen dat deze jongen slecht was. Ze kende hem al zolang. Natuurlijk was het niet onmogelijk, maar het was op zijn minstens vreemd.

'Dus jij kent de foundation-tip ook,' zei ze tenslotte toen ze dacht aan hoe hij over de vlek gewreven had om hem zichtbaar te maken.

'Van wie denk je dat Jamie het heeft?' vroeg Sam met een vreemd lachje alsof het grappig was. Het was niet leuk.

'Kun je ook een illegale tijdreiziger zijn zonder dat je het weet?' vroeg ze toen, denkend aan Parker en zijn stip. Ze miste daardoor de deur die openging en de oudere man die binnenkwam. Ze miste ook dat deze man naar hun tafeltje keek.

Het drietal keek haar aan en ze wist dat ze nieuwsgierig waren, dat ze wilden weten of ze op iemand doelde. Al wist Alex het natuurlijk.

Antwoord kreeg ze echter niet, want ineens schoof Sam zijn stoel naar achteren en griste zijn jas van de stoel. 

'Ik moet weg,' zei hij en hij legde een briefje van tien euro op tafel.

Hij wachtte niet op een reactie en hij was weg voor één van de anderen nog iets kon zeggen. 

'Dat was snel,' mompelde Jamie toen, terwijl hij de laatste slok koffie nam.'Misschien moeten wij dan ook maar gaan.' 

Hij pakte het geld van tafel en liep naar de bar om te betalen. Isa leunde met haar hoofd op haar hand en ze zag dat Jamie met het meisje achter de bar stond te flirten. Ze voelde een kleine steek van jaloezie in haar buik, al was hij niet echt haar vriendje. Niet echt. 

Echt niet.

'Ies?' Alex gebruikte het koosnaampje waar ze zo'n hekel aan had. 'Waar denk je aan?'

'Nergens aan.'

Ze schudde haar hoofd en slikte de laatste slok koffie weg. Het was toen dat Isa een papiertje zag liggen. Een heel klein opgevouwen papiertje. Op de een of andere manier wist ze dat ze het mee moest nemen, dat dat het meest logische was om te doen.

Isa's moeder was nog altijd gecharmeerd van Jamie. Isa vroeg zich af wat haar moeder zou zeggen als ze vertelde dat deze leuke en charmante jongen in de tijd kon reizen. Livry zou denken dat Isa gek geworden was en dat zou niet eens vreemd zijn. 

Jamie glimlachte naar haar toen hij de zonnebloemen op de tafel zag staan.

'We gaan boven een film kijken!' riep Isa toen en ze trok Jamie mee.

'Houd de deur open,' zei Bram en hij liet zijn dikke boek zakken. 

Isa wisselde een blik met hem en ze wilde tegen hem snauwen dat hij haar vader niet was, maar ze deed het niet. Ze kon het niet, ook al had ze een hekel aan de man en wilde ze nog steeds haaienvoer van hem maken.

'Natuurlijk, meneer,' zei Jamie in plaats daarvan. 'We zullen ons gedragen.'

'Maar eigenlijk gaan we een trio doen,' mompelde Alex en Jamie grinnikte.

'Jammer dat ik mijn zweep thuis gelaten heb.'

Isa rolde met haar ogen. 'We gaan een film kijken. Frozen. Let it go enzo.' 

'Hm, als jullie de deur openhouden, vind ik alles best,' bromde Bram en hij richtte zijn aandacht weer op zijn roman.

'Ook wanneer we lijm gaan snuiven, pap?' 

Bram keek zijn zoon even fronsend aan. 'Alleen als het lijm van Bison is.'

***

Door dit hoofdstuk kun je weten in welke stad het zich afspeelt. Iemand die het weet? ;-)

Verder: Mijn fiets doet 't gelukkig weer en ik heb zo'n hekel aan hoofdstukken herschrijven.

Op dit moment moeten er nog zo'n 8 hoofdstukken van dit verhaal nagekeken worden (op spelfouten, vergeten woorden etc) en waar nodig aangepast. En dan nog zitten er foutjes in :P

Ik heb trouwens besloten om voor de naam Alesa te gaan voor Alex/Isa van Lilliess. Over Jamie/Isa ben ik nog niet uit. ;-)

O, en: https://www.facebook.com/theclockworkheart . Hier zal je zo nu en dan previews voor nieuwe hoofdstukken krijgen :-)