De Tijddraaiers #1: Zwart als inkt

One shot: Jamie en zijn krekels

A/N: Dit is een soort van, maar toch ook weer niet update. Eigenlijk is het een stukje waarvan ik niet weet of het in het verhaal op gaat duiken. Niet in deel 1 in elk geval, maar misschien in deel 2? Ik schreef het gister bij een schrijfbijeenkomst (Shut up & Write) waar we bezoek hadden van een krekel.

Maar omdat ik het stiekem best grappig vind en niet iedereen mijn Facebookpagina (hint: https://www.facebook.com/theclockworkheart) volgt, zet ik het ook hier neer. Bovendien weet ik niet of ik het ga gebruiken, dus het zou zonde zijn om er niets mee te doen, vind ik.

Morgen komt er een gewone update trouwens, dit is niet in plaats van :-). Het is dus een losstaand stukje en niet herschreven of iets. Arthur komt trouwens nog terug in het verhaal en ik gok dat 'ie in deel 2 een grotere rol krijgt. ;-) Misschien ga ik trouwens nog een One-shot ding maken hier met allemaal afgevallen scenes, maar dat weet ik allemaal nog niet.

Jamie grinnikte. 'Ik wilde dat Wouter eens veranderde in een krekel. Een klein en ielig beestje dat je zo dood kunt trappen.'

'Zou je hem doodtrappen?' vroeg Isa zachtjes. 'Als hij een krekel was?'

'Wat denk je zelf, Isapisa? Het is Wouter. Wouter Kabouter, Wouter de sukkel, Wouter de…'

'Jaja, houd maar op,' bromde ze. 'Wouter is een kneus. 

'Een hele grote kneus. Een krekelkneus.'

Ze rolde met haar ogen. 'Helaas voor jou kunnen wij niet toveren en ik betwijfel of Arthur hem wil veranderen.'

'Waarschijnlijk niet,' gaf Jamie toen toe. 'Arthur houdt er niet zo van om zijn krachten te misbruiken.' Hij wiebelde met zijn vingers.

'Behalve als hij zijn punt duidelijk wil maken.'

'Ja, behalve dan.' Jamie grinnikte opnieuw. 'Wist je dat krekels een pokkeherrie maken?'

'Krekels zijn schattig,' mompelde Isa.

'Puppy's zijn schattig, baby-eendjes, maar krekels zijn niet schattig. Ze zijn vies.' Hij huiverde. 'Net als Wouter.'

 Ze knikte. 'Net als Wouter.'