Doubting Love Again (Vervolg Falling In Love Again) || Luke Hemmings || GESTOPT

12. Een broer & een shock

Drie dagen later loop ik met Olivia door de winkelstraten van Sydney. Vanavond krijg ik zoals afgesproken weer bijles Aardrijkskunde van Ryan en ik heb het idee dat ik er wat beter in wordt. Niet fantastisch veel verbetering maar wel iets, dat is dus goed nieuws. De afgelopen drie dagen ben ik ongelooflijk veel bezig geweest met school. Luke's moeder - Liz - geeft me nog steeds regelmatig wiskunde bijles en Olivia helpt me met Frans. Morgen ga ik haar de hele dag trainen voor die surf kampioenschappen, waar ik best naar uit kijk. Na drie dagen blokken voor school is een middagje winkelen en een dag surfen precies wat ik nodig heb. Toch heb ik een knagend gevoel in mijn maag. Ik heb Luke al dagen niet gesproken. Liz zegt dat ze amper tijd hebben om te slapen vanwege de tour en de schrijfsessies voor hun album. Natuurlijk begrijp ik dat, maar ik kan het niet helpen om me er verdrietig over te voelen. Ik had Olivia verteld wat er allemaal gaande was. Jamie, die nog steeds niet thuis is gekomen, stress van school en het missen van Luke. Ze begrijpt me goed en het voelt opluchtend om erover te praten met haar. 'Denk je dat het wel een goed idee is om met hun mee op tour te gaan?' Vraagt Olivia uit het niets. 'Huh, wat? Wat bedoel je?' Antwoord ik en blijf abrupt stil staan op de stoep. Olivia stopt ook en draait zich naar me toe. 'Is het wel zo'n goed idee om op een tour mee te gaan als hij toch alleen maar druk bezig is? Als hij nu al amper tijd heeft om te slapen...'

Er gaat een kleine schrok door me heen. Daar heeft ze een goed punt. Wat heb ik te zoeken of te doen op die tour als iedereen toch te druk is en ik verder geen functie heb? Ik denk even na voordat ik antwoord. 'Megan is daar dan ook...' Langzaam komen mijn benen weer in beweging. 'En er zullen vast nog wel andere mensen zijn, toch? En misschien kan ik daar dingen leren over uhh hoe alles werkt?' Mijn hoofd begin naar allerlei mogelijkheden te zoeken, sommige waren echt onmogelijk. Ons kleine gesprekje valt weer stil. 'En? Heb je Ryan al een beetje uitgehoord?' Oppert Olivia na een tijdje. Opgelucht dat we een ander gespreksonderwerp hebben, glimlach ik. 'Ik heb niet al te veel los kunnen krijgen, maar ik denk dat hij je wel leuk vind.' Deze keer is het Olivia's beurt om verbaasd stil te staan. 'Echt?! Hoe weet je dat dan?' Een lichte blos kleurt haar bleke wangen roze. 'Nou, we namen een kleine pauze van Aardrijkskunde en toen begonnen we over random dingen te praten. Toen vroeg hij opeens hoe hij een meisje moest uitvragen en ik zei zo van: Waarom vraag je dat? Waarop hij antwoordde dat er een meisje is die hij misschien wel mee uit wil vragen, maar niet wist hoe. Dus ik vroeg of ik haar goed kende en toen zei hij misschien.'

'Misschien? En hoe weet je dan dat hij het over mij had?' Onderbreekt Olivia me. 'Ik ging hem een beetje plagen en vroeg of haar naam misschien begint me de O en eindigt op livia e-'

'Oh my god! Aria! Dat heb je toch niet echt zo gevraagd?!' Olivia's gezicht wordt rood. Ze kijkt me met ongelovige ogen aan. 'Zo is het overduidelijk dat je hem aan het uithoren bent voor mij.'

'Wacht nou, hij antwoordde lachend misschien en ik zweer dat zijn gezicht licht roze werd.' Zeg ik snel. Olivia begint weer te lopen en ik volg haar voorbeeld. 'Dat zegt niks. Hij had gewoon door dat je hem aan het uithoren was en dat vond hij erg grappig.' Ik rol mijn ogen. 'Wat dan nog als Ryan het doorhad? Dan voelt hij zich nu misschien gemakkelijker om je mee uit te vragen.' Olivia perst haar lippen op elkaar en trekt een nadenkend gezicht. Mijn ogen wenden zich af van het meisje naast me en glijden de winkelstraat door. 'Oh die winkel ziet er leuk uit.' Wijst ik na een tijdje. Ik krijg geen reactie en draai mijn hoofd naar rechts waar Olivia zo net nog had gelopen. Verbaasd keek ik me heen. 'Livia?!' Roep ik over de winkelende mensen heen. Mijn ogen flitsen lang de gezichten van de mensen op zoek naar mijn vriendin. Al snel merk ik haar donkerblauwe jas op. Ongeveer vijftien meter achter me staat Olivia met haar gezicht naar het raam van een één of andere kroeg toe gedraaid. Met een zucht loop ik naar haar toe. Nog voor ik iets kan zeggen komen er al woorden uit haar mond. 'Is dat Jamie?' Vraagt ze zacht. Gefronst volg ik haar blik door de ruit naar binnen. De bar is verrassend vol waardoor het moeilijk is om een bepaald persoon te vinden. Ik doe een stap bij het raam vandaan wanneer ik mijn broertje eindelijk herken. Hij ziet er niet meer uit als de jongen van vijf dagen geleden. Zijn donkerbruine haar is korter dan de laatste keer dat ik hem zag en zit in een totaal ander model. Het ziet er gemaakt warrig uit. Zijn hele outfit is zwart, op zijn grijze gympen na en in zijn hand houdt hij een groot glas bier vast. Om hem heen staan een aantal jongens die ongeveer hetzelfde gekleed zijn. Sommige hebben een pet of beanie op met een zwarte zonnebril. Broeken laag... natuurlijk. Olivia kijkt me van opzij aan, maar mijn ogen blijven op de vijftien jarige jongen hangen. Zonder iets te zeggen loop ik langs haar heen naar de ingang van de kroeg. 'Aria, wat doe je?' Ik negeer Olivia's vraag en duw de glazen deur open. Niemand lijkt het te merken dat ik binnen kom. Ik hoor Olivia's voetstappen achter me terwijl ik verder de kroeg in ga met mijn ogen nog steeds op mijn broertje gevestigd. Met grote passen loop ik tussen de tafeltje door richting de bar. Jamie staat met zijn rug naar me toe gedraaid wanneer ik tot stilstand. Één van de jongens merkt mijn aanwezigheid op en tikt Jamie aan. Nonchalant draait hij zich naar me om. 'Wat is dit?' sis ik. Ik probeer mijn woede te onderdrukken, maar het is overduidelijk te horen in mijn stem. De jongens in het groepje beginnen luidkeels te lachen, maar ik blijf de jongen voor me hard aankijken. Jamie's mondhoeken krullen om in een arrogante glimlach. 'Wat is wat, zusje?' Vraagt hij. Ik sla mijn armen over elkaar. 'Wat moet je met deze gasten? Enig idee wat mam en pap aan het doen zijn?! Je weet wel je ouders.' Even knijp ik mijn ogen tot spleetjes. Hoe kan hij daar nou staan, met die criminelen om zich heen. Mijn ogen glijden naar zijn linker wenkbrauw. 'Heb je een piercing genomen?!' Vraag ik ongelovig terwijl ik naar de twee knopjes blijf staren. 'Wat kan jou dat nou schelen, ik doe wat ik wil.' Antwoord Jamie en neemt nog een slok van zijn glas bier. Nog een steek van woede. Het beeld dat ik nu voor mijn ogen zie is iets dat ik had gehoopt nooit te hoeven zien. Elke slok die hij neemt trekt mijn maag van samen. Bijna alsof Jamie mijn gedachten gelezen heeft tikt hij de jongen naast zich aan. 'Geef me nog een volle, eens kijken of ik hem in één keer achterover kan gooien.' Zijn grijns wordt breder bij het zien van mijn gezicht. 'Kom laten we gaan.' Fluistert Olivia die naast me is komen staan. Ze draait zich half om, maar stopt wanneer ze ziet dat ik geen spier vertrek. 'Waag het niet.' Fluister ik wanneer de jongen die naast hem stond een nieuw glas bier in Jamie's handen drukt. Met een uitdagende uitdrukking op zijn gezicht zet hij het glas aan zijn lippen. Een golf van adrenaline gaat door me heen. Dit is mijn broertje die zichzelf naar de klote helpt. Het groepje jongens begint hem aan te moedigen en arrogant te lachen wanneer Jamie begint met drinken. Zijn ogen kijken recht in de mijne met een ijzige blik. Ik sta machteloos met gebalde vuisten toe te kijken. Al snel is het hele glas leeg en verschijnt er een voldane blik op Jamie's gezicht. 'Zeg Kai, ik denk dat ik er nog wel een op kan.' Zegt hij en kijkt naar de jongen die daarnet het glas bier had gehaald. De jongens beginnen oorverdovend te joelen terwijl Kai zich omdraait naar de bar. Mijn ogen flitsen weer terug naar de lichtgroene ogen recht voor me. 'Nee wacht.' Zegt Jamie en het gejoel houdt abrupt op. Verbaasd kijk ik hem aan. Niets aan zijn gezicht of houding geeft ook maar een hint van verandering aan. 'Geef me maar iets sterkers.' En het gejoel barst weer los. Olivia trekt aan mijn arm. 'Kom.' Zegt ze, maar ik trek me los. De blonde jongen die Kai heet draait zich terug naar Jamie en houdt een één of ander blauw gekleurd mixdrankje voor. Wanneer hij het aanpakt knapt er iets in mij en schiet ik naar voren. Ik sla het glas uit Kai's handen en pak Jamie bij zijn kraag. Nog voor ik het me realiseer raakt mijn vuist zijn neus. Ik haal mijn hand opnieuw naar achter om uit te halen, maar twee armen slaan om me heen en trekken me naar achteren. Schreeuwend sla ik om me heen en probeer los te komen. 'Rustig! Rustig!' Zegt een stem die vermoedelijk bij een jongen hoort achter me. Machteloos probeer ik me af te zetten. 'Laat me los!' Schreeuw ik. Ik schrik van de bibber in mijn stem. De jongen die me vast houdt stapt om me heen waardoor ik Jamie niet meer kan zien. Ik kijk op naar de jongen en besef dat het Ryan is. Zijn donkerblonde haar zit een klein beetje door de war, vermoedelijk door mijn gespartel. 'Je maakt deze familie helemaal kapot, klootzak!' Schreeuw ik naar mijn broertje. Olivia pakt me bij mijn schouders vast. 'Wordt rustig, dit heeft geen zin.' Ryan laat me los en draait zich half om naar het groepje jongens dat voor het grootste deel tranen in hun ogen hebben van het lachen. De huid onder mijn ogen voelt plakkerig aan en ik veeg er met mijn hand over heen. Een zwart laagje mascara blijft plakken aan mijn vingers en ik realiseer me dat er tranen over mijn wangen stromen. Snel veeg ik ze weg en kijk over Ryan's schouder naar Jamie die in zijn neusbrug knijpt. Een klein rood lijntje bloed komt uit zijn rechter neusgat. 'We gaan.' Zegt Ryan en duwt me zachtjes naar de deur. Iedereen in de kroeg kijkt ons - vooral mij - aan. De meeste lachen me uit, anderen beginnen gesprekken en werpen me nare blikken. 'Dat is z'n zusje geloof ik. Hoe heette ze ook alweer?' Fluistert een blonde vrouw naar een vriendin die dichtbij staan. 'Echt? Maar zij is toch ook dat meisje dat in de O2 Arena die leadzanger van die band uit Sydney verraste, toch? Je weet wel, dat stond nog in dat ene tijdschrift.' Fluistert de vriendin terug. Beide vrouwen kijken me afkeurend aan. Dan haalt de blonde vrouw haar telefoon te voorschijn en begint foto's te maken. Met knipperende ogen draai ik mijn hoofd weg. 'Ja wat? Hier kan ik geld aan verdienen.' Hoor ik haar nog zeggen voordat we de kroeg uit zijn. Wanneer we met z'n drieën op de stoep staan begin ik meteen te lopen. Ik kan niet geloven wat er net gebeurd is. 'Aria!' Roept Olivia terwijl ze me achterna komt. 'Wacht nou effe.' Ik veeg opnieuw met mijn handen onder mijn ogen terwijl ik met grote passen door blijf lopen. Olivia grijpt mijn arm vast en houdt me tegen. 'Laat me nou maar, oké.' Zeg ik zacht terwijl ik haar blik ontwijk. Ik schaam me dood. 'Hoe kwam jij hier eigenlijk?' Vraagt ze verward aan Ryan die naast haar komt staan. 'Hillary.' Zucht hij op een geïrriteerde toon. Olivia kijkt hem verbaasd aan. 'Haar periode spulletjes waren op en ik liep hier langs, zag jullie staan en ging naar binnen om te kijken wat er aan de hand was... En ja.' Legt hij ongemakkelijk uit. 'Je ging tampons halen voor je stiefzusje?' Vraagt Olivia met opgetrokken wenkbrauw. 'Het is Hillary... in haar periode. Dan kun je maar beter doen wat ze van je vraagt.' Antwoord hij. Olivia maakt een begrijpend geluidje en draait zich daarna weer naar mij toe. Voordat ze iets kan zeggen komen er een aantal mensen de kroeg uit die gretig met hun mobieltjes naar me toe komen. Ik kan het geluid horen dat ze maken bij elke foto die ze nemen. Ik kan het niet geloven hoe gretig mensen kunnen zijn. Waarom nou weer foto's van mij? Is Luke zo beroemd dan dat ze foto's van mij kunnen verkopen aan de paparazzi? 'Kom, we gaan.' Zegt Olivia waarna ze me al mee trekt naar de dichtstbijzijnde taxi.

A/N:

Heey! Sorry dat het lang duurt voordat ik update, maar ik ben al sinds ik op vakantie ben gegaan (bijna een maand geleden) ziek geworden. Eerst ging het nog wel, maar vorige week werd het erger en dus lig ik sinds woensdag op bed. Ik wilde heel graag updaten en vertellen wat er aan de hand is, maar ik voelde me niet goed genoeg om te schrijven. Het duurde dan ook lang voordat ik dit af had. Steeds een klein stukje verder geschreven en nu is het eindelijk af! PRAISE THE LORD!

Laat me jullie reacties over dit hoofdstuk horen in de comments en vergeet niet te stemmen want dat maakt me super blij!

EN super bedankt voor de 20k reads op Just Hit the Drums!! ECHT BEDANKT!!!

Xxxx

StoryTimeWith