Onu İzlemek (Bitti)

Kıskanç Amanda

Bip...Bip sesleriyle ayıldım. Her yer bulanıktı. Etrafıma bakıyordum ama kimsecikler yoktu.

Kapı aralandı. Lindsey ve Tom içeri girdi.

"Geçmiş olsun." dedi Lin.

"Nasıl becerdin?" dedi ve beni de güldürmeyi başardı Tom.

Kapı sertçe açıldı ve annem içeri girdi.

"Laura baban seyahatte. Sen... iyi misin?"

"Tabii ki anne. Bir şeyim yok. Hafi sen işine geri dön."

"Dikkatli ol yavrum." dedi ve hafifçe kapıdan süzüldü.

Lindsey tam ağzını açacakken kapıda o belirdi. Yanıma geldi.

"Biz biraz yalnız kalabilir miyiz?" dedi. Lindsey' e bakıyordu.

Yalnız kalmıştık. Elimi tuttu. Onun en iyi arkadaşıydım şu aralar.

"Bak Laura eğer istemiyorsan seni zorlayamam. Ama şunu bilmeni istiyorum... Ben seni seviyorum."

İşte o iki kelimeye söylemişti.

Konuşamıyordum ama gözlerinin içine bakıyordum.

"Senin dersi boş boş dinlemeni, gözlerindeki ışığı, at kuyruğu yaptığın ipek saçlarını... Ben seni seviyorum."

Duygulanmıştım. Daha önce hiç böyle bir an yaşamamıştım.

"B..ben de... seni Mike..." Gözlerimden yaşlar akıyordu. Bana yaklaştı alnıma bir öpücük kondurdu.

Mike çıkınca Amanda içeri girdi ve bana yaklaştı.

"Bana bak Laura. Eğer Mike' a daha fazla yankınlaşırsan. Sana yemin ediyorum sana bu hayatı zehir ederim."

"Bu seni ilgilebdirmiyor Amanda. Ama bana hayatı zehir edemezsin. Çünkü artık Mike benim panzehirim..."