Onu İzlemek (Bitti)

İmdat

Mike beni eve bırakalı çok olmuştu. Annemler gelemeden uykuya dalmıştım.

Ertesi gün uyandığımda hemen yine eşofmanlarımı giydim ve maç sahasının yolunu tuttum. Arkadan adım sesleri geliyordu. Sesler her geçen zamanda hızlanıyordu.

Bu sefer çok korkmuştum. Arkaya bakmak istemiyordum. Sonunda arkama döndüm.

Sırıtıyordu. Bu tip tanıdıktı. Bu şey değil miydi..?

"Micheal?" Şaşırmıştım. O bburada ne yapıyordu?

"Hey sakin ol. Rahatla sana bir sürprizim var."

Artık korkmaya başlamıştım. Beni duvara yasladı ve sırtmaya başladı.

"Ne yapıyorsun?!" Artık çok korkuyordum. Bu çocuğun sicili kirliydi. Bana yaklaşmaya başladı.

"S*ktir git Micheal!!!" diye bağırdım. Kurtulmaya çalışıyordum.

Kollarımı çekiyordum ama o daha çok sıkıyordu ve canım acıyordu.

Bağırmaya başladım.

"İMDAAAT!!!" diye bağrıyordum avazım çıktığı kadar.

Sonunda pes ettim ve ağlamaya başladım. Kendimi tamamıyla bırakmıştım.

Gözlerim kapalıydı ve bir anda bileklerim serbest kaldı.

Mike oradaydı. Micheal' ı dövüyordu. Birkaç dakika sonra polisler geldi. Micheal ile Mike' ı ayırdılar. Mike beni kollarının arasına aldı.

Kanayan burnuna parmağımı koydum. Bana baktı.

"İyi misin?"

"Evet...iyiyim. Teşekkürler. Maç yapabileceğine iyi misin."

"Evet. Hadi gidelim."

Arabasına bindik ve sahaya doğru yola çıktık...