III- Uno
Stella POV
Kahapon pa ako wala sa isip, parang gusto ko ng tumigil sa ginagawa ko. Nandito na yung nanay ko at ang kapatid ko. Hindi ba parang nakakhiya yung trabaho na meron ako. Siguro kung malalaman nila yung ay talaga namang mandidiri sila saakin. Pero ang lahat ng iyon ginagawa ko para sa kanila at sa sarili ko at higit sa lahat sa pamilyang mabubuo ko na napakatagal na panahon na gusto kong mangyari.
"ANAK! STELLA!" Sigaw ni mama.
"Saglit lang ma baba na po ako." Pinagbakasyon ko muna si Weema sa kanila para naman makasama niya ang kanyang pamilya. Si mama na ang nagasikaso saakin.
"Wow naman ma ang daming pagkain." Sabi ko at umupo na.
"Syempre nnaman, Louvelle come here. Eat your breakfast." Sigaw ni mama.
At kumain na kami ng sabay-sabay.
"Oo nga pala anak, mageenroll ka na ba? Isabay mo narin ang kapatid mo." Sabi ni mama habang nilalagyan si Louvelle na pagkain sa plato.
"Siguro ma mga in next 3 days magreresign na po ako sa trabaho ko, mag-aaral na muna po ako." Sabi ko.
"Eh anak ano bang trabaho mo? Eh napaka ganda ng bahay at buhay mo sa ngayon?" Tanong ni mama. Bigla akong kinilabutan.
Hindi dapat nila malaman kung ano man ang trabaho ko. Baka ikahiya nila ako ng kapatid ko. Ipagtabuyan at umalis dito. Ikakamamatay ko yon. Pano 'to?
"Anak? Anong trabaho mo?" Tanong ulit ni mama, natauhan ako.
"Call center ma, maganda lang ang sweldo ko kasi may position ako. Night shift po ako." Sabi ko at pinagpatuloy ang pagkain.
Mga ilang minuto din ng matapos akong kumain. Dali-dali na akong pumunta sa boss ko si Kapmang para magpaalam na tatapusin ko na ang aking trabaho.
"Kapmang! Kapmang." Hinahanap ko siya booth niya pero parang wala ata.
"Stella nandito ako sa booth mo!" Sigaw niya at dali-dali akong pumunta.
"Kapmang! Pwede ho ba tayong mag-usap?" Tanong ko.
"Saglit lang ilalagay ko lang tong oil sa table. Jusko Stella ang dami ng nakareserve. Tsaka alam mo ba ang daming nagsasabi na tanggalin mo na daw yung gamit mong mask sa mukha habang nakikipagmakeout ka. Dahil gustong-gusto na nila makita ang mukha mo." Sabi niya habang nag-aayos ng booth ko.
"May problema ba Stella? Tahimik ka ah, dati excited na excited ka." Tanong niya.
"Ah kasi kapmang, gusto ko na pong magresign, gusto ko na pong mabuhay ng normal." Sabi ko.
"Naiintindihan kita Stella, pero diba, dito ka kumikita, dito ka nabubuhay." Sabi niya na pumipiit na pigilan ako.
"Pero kapmang, gusto ko parin ng normal, sa loob ng anim na taon ko dito, napakarami ko ng naipundar, bahay, gamit, sasakyan, at luho ko. Panahon na po muna para isakripisyo ko ang lahat." Naluluha kong sabi.
"Pero Stella, sa oras na umalis ka dito. Maraming maghahanap sayo. Maraming ngang nagooffer na milyones para lang makuha ang VIRGINITY mo. Pero ayaw mo parin." Sabi niya.
"Alam ko naman kapmang na malalim ang pinag-usapan natin tungkol dito. At nirespeto niyo ang desisyon ko. Gusto ko na po talagang mag-aral. At baka ikahiya pa po ako ng aking ina na nagtatrabaho na naibebenta ko ang aking katawan." Sabi ko.
"Naiintindihan kita anak, pero pwede na ba ito na ang huling gabi mo?" Tanong niya.
"Sige po kapmang." Sagot ko at niyakap ko siya.
Marami na akong pinagdaanan dito, muntikan na rin talaga makuha ang pagkababae ko, ang trabaho ko lang ay paligayahin ang mga tao, minsan kahit mga tomboy eh napila na rin saakin. Pero HINDI ko talaga gusto to. Itong buhay na to.
***
William POV
Tindig balahibo parin ako sa narinig ko sa inaanak ko nung isang araw. Nong narinig ko yun ay hinimatay ako. Kaya hindi ko siya nakalimutan, ngayon nandito ako sa faculty room ko at pinag-iisipan yun ako lang ang nandito nagpaiwan na ako.
From: Claire Villafuentes
Ninong, pwede po ba kayong makausap? Nandito po ako sa may pinto sa may faculty po.
Tumingin ako sa pinto at nandun parin siya puktong-pukto ang mata sumenyas ako na lumapit siya para makausap.
"Claire, alam mong mali ang nagawa mo diba?" Sabi ko.
"Alam ko ninong, maling mali talaga ang nagawa ko." Sabi niya.
"Pero bakit mo nagawa 'yan?" Tanong ko.
"Kasi mahal ko po ang taong iyon, kaya ginive up ko ang lahat para sa kanya." Sabi niya.
"Sino bang nakabuntis sayo?" Tanong ko. Bigla siyang humagulgol.
"Si ano... Si... Si......"
*BOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOM*
"Claire nasaan ka?!!!!!!!!!!!!!!!!!!" Nakita ko ang istudyante kong si Aseid.
"Aseid? Anong ginagawa mo dito." Tanong ko.
"Claire ipalaglag mo yang batang yan!! Nagmamakaawa ako. Masisira ang repustasyon ko." Sabi niya.
Si Aseid ay apo ng may-ari ng High School University. Hindi siya playboy kaya nakakagulat na siya ang ama ng dinadalang bata ni Claire. Pareho silang nerdy type. Pero si Claire kalog na nerd kaya medyo kilala.
"Aseid! Naloloko ka na ba? Bakit mo ipalalaglag ang bata? Alam mo bang labag yan sa batas at sa mata ng Diyos?" Sabi ko. Humagulgol silang pareho saakin.
"Sir William hindi ko na po talaga kaya to. Kahiya-hiya ang ginawa naming dalawa. Ano po bang dapat naming gawin?" Sabi ni Aseid sakin.
"Mahal niyo ba ang isa't-isa?" Tanong ko.
Hinawakan ni Aseid ang kamay ni Claire, "Mahal na mahal po."
"Handa ang puso niyo sa pagmamahal pero sa finance hindi, you better tell your parents. Hindi lahat ng bagay na tungkol sa pagibig ay mananalo ang puso." Sabi ko.
"Baka ipagtulakan nila kami ninong, paano?" Sabi ni Claire.
"Tanggapin niyo, learn to accept the reality." Sabi ko.
***
Learn to accept the reality.......
ALAM KO LATE NANAMAN SORRY NA! HAPPY NEW YEAR EVERYONE!
Mishteryus
2019
