***
Diba ang saklap nang napagdaan ko. Ako ang tumataguyod ngayon sa sarili ko. Kumuha ako ng scholarship nagtrabaho ako ng kung ano ano. Sa madaling salita. Nag-working student ako.
"William! Linisin mo tong washroom grabe dumi oh." Sigaw ng manager ko.
"Okay po sir." Sagot ko na lang.
Alam niyo bang nakakadiri tong trabaho ko matapos ko umalis sa aming tahanan.
Punong-puno yung tong washroom na basura. Nang matapos kong linsin ay agad akong nagulat sa nakita ko.
"Little boy?" Lumingon ako pagtingin ko si Kuya Gu.
"Kuya Gu?" Agad akong napayakap sa kanya dala na rin ng tuwa't saya.
"Hindi ka na little boy. Malaki ka na at binata pa." Sabi niya.
"Kuya Gu naman eh. Kelan ka nakalabas ng kulungan?" Tanong ko.
"Mga apat na buwan na rin little boy. Kasi ano...." pinutol ko siya ng pagsasalita.
"Pasensya na kuya gu. Wala akong nagawa. Bata pa ko nun eh." Sabi ko.
"Kalimutan nanatin yun little boy. Nga pala anong ginagawa mo dito sa fast food chain?" Tanong niya.
"Kuya Gu, lumayas ako samin eh. Hindi kasi nila gusto yung kursong gusto ko eh. Kaya eto ako nagtatrabaho. Para mapatunayan ko sa kanila na hindi ko sila kailangan makapagtapos lang." Sabi ko.
"Iba na talaga ang little boy ko." Sabi niya at ginulo ang buhok ko. "Halika sumama ka na saakin ako ang bubuhay sayo." Sabi niya.
Hindi na ako nakasagot ng oo. Sa halip ay niyakap ko siya ng mahigpit. At saka ako pumunta sa manager ko ang nagresign na dahil last 2 days ko na rin naman doon.
Pumunta kami sa bahay niya. Nagulat ako grabe ang laki ng bahay niya.
"Kuya Gu, ang laki naman ng bahay mo." Sabi ko.
"Ano ka ba little boy. Pamana lang saakin ito ng grear great grandfather ko. Hindi ko alam na mayaman kami at the first place." Sabi niya.
"Ah ganun kuya? Maraming salamat at kukupkupin mo ako ah." Sabi ko at lumapit siya.
"Para na kitang tunay na anak little boy." Sabi niya.
"Kuya Gu, nasan na pala ang mga anak mo? Asawa mo?" Tanong ko.
"Wala na sila. Nung araw na nakulong ako." Sabi niya na naiiyak.
