𝖳𝗁𝖾 𝖠𝗋𝗍 𝗈𝖿 𝖬𝖾𝗇𝖽𝗂𝗇𝗀 𝖺 𝖻𝗋𝗈𝗄𝖾𝗇 𝗁𝖾𝖺𝗋𝗍 || 뷔국

The END - Pt. 2

Αγκάλιασα σφιχτά τον Jungkook. Με κοίταξε στα μάτια και ακούμπησε το ένα του χέρι απαλά στο στήθος μου. Χαμογέλασα και έκανε το ίδιο και εκείνος. Όμως γρήγορα η έκφραση του προσώπου του έγινε και πάλι αθώα και αγνή, σοβαρή.

Έκλεισα τα μάτια μου και αισθάνθηκα τα χείλη του να βρίσκονται επάνω στα δικά μου. Φίλησα τα χείλη του απαλά. Πλέον όμως δεν το έκανα όσο ερωτικά όσο το έκανα παλιά. Δεν παύει να είναι αδερφός μου και ας ακόμα να μην το ξέρει. Ίσως να μην το μάθει ποτέ.

Άνοιξα τα μάτια μου ενώ τα χέρια μου βρίσκονταν τυλιγμένα γύρω από την μέση του. Του κούμπωσα το μπουφάν και έφτιαξα περισσότερο το κασκόλ του.

Είχε αρχίσει να φυσάει πολύ, δεν ήθελα να μου κρυώσει.

Φαινόταν ολόκληρη η πόλη από κάτω μας, ήταν πάρα πολύ όμορφα, απερίγραπτα. Είχαμε τα σύννεφα επάνω μας, που έπαιζαν κρυφτό με τον ήλιο. Όμως ο ουρανός δεν έχασε τα υπέροχα χρώματα του. 

Ο Jungkook με κοίταξε και πέρασε το χέρι του γύρω από τον λαιμό μου. Τον φίλησα στο μάγουλο και ως επιβράβευση πήρα ένα λαμπερό του χαμόγελο.

"Σε αγαπώ, Jungkook" ψιθύρισα ενώ τον κοιτούσα στα μάτια. Μείναμε να κοιτάμε ο ένας τον άλλον στα μάτια για πολύ ώρα, αγκαλιασμένοι σφιχτά. Κούνησε καταφατικά το κεφάλι του και με τράβηξε απαλά να σκύψω προς το μέρος του.

"Σε αγαπώ" ψιθύρισε. Τα μάτια μου γούρλωσαν. Μίλησε; Ή το μυαλό μου κάνει παιχνίδια και ακούω ότι θέλω; "Τι είπες;" τον ρώτησα χαμηλόφωνα.

"Σε αγαπώ, Taehyung, πολύ" επανέλαβε. Χαμογέλασα. Τελικά δεν τo άκουσα μόνο εγώ. Στα αλήθεια το είπε, δεν ονειρευόμουν. Μίλησε, τα κατάφερε. Δεν μίλησε στην δασκάλα του τόσο καιρό και μίλησε σε μένα για πρώτη φορά.

Αισθάνθηκα τόσο χαρούμενος. Πάρα πολύ ευτυχισμένος. Αισθάνθηκα τόση χαρά που ήθελα να βγάλω τα φτερά που δεν έχω και να πετάξω στον ουρανό.

"Αχ, Jungkook. Είμαι πολύ χαρούμενος τώρα. Είμαι περήφανος για εσένα, μπράβο μωρό μου. Πότε μου δεν με είχες κάνει τόσο χαρούμενο πιο πριν" σχεδόν φώναξα και τον φίλησα τρυφερά στο μάγουλο.

Κούνησε το κεφάλι του ενώ χαμογελούσε. Κοιτούσαμε επάνω αγκαλιάζοντας ο ένας την μέση του άλλου. Γύρισε το κεφάλι του και με κοίταξε στα μάτια. Χάθηκα μέσα σε αυτά για αρκετή ώρα.

Βρεθήκαμε με τα χείλη μας να βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής. Χαμογέλασα. Έσκυψε λίγο και ανέπνεε επάνω στα χείλη μου. "Φίλα με" του είπα και το έκανε.

Τότε έκανα το πράγμα που ούτε είχα προγραμματίσει, ούτε είχα φανταστεί.
Έκλεισα σφιχτά τα μάτια μου και γονάτισα κάτω, πιάνοντας το χέρι του απαλά.

Με κοίταξε παράξενα. Φάνηκε μπερδεμένος. Και εγώ θα ήμουν στην θέση του για να είμαι ειλικρινής.

Ήταν κάπως λάθος αυτό που έκανα. Όμως μου ήρθε και το έκανα. Η ζωή είναι μικρή και πρέπει να παίρνεις ρίσκα. Ήξερα ότι δεν θα οδηγήσει πουθενά, όμως πάντα ήταν όνειρο μου να το κάνω.

Και μιας που ο Jungkook ήταν ο άνθρωπος που αγαπούσα, το έκανα σε εκείνον.

Κι ας είναι αδερφός μου. 

"Jungkook σε αγαπώ πάρα πολύ. Σε αγαπώ με όλη μου την καρδιά. Σε αγαπώ με όλους τους τρόπους που μπορούν δύο άνθρωποι να αγαπηθούν. Δεν είναι πρόταση γάμου αυτό, είναι απλά η υπόσχεση μου ότι θα μείνω δίπλα σου για πάντα. Δεν πρόκειται να σε αφήσω ποτέ μόνο σου. Έχουμε περάσει πολύ δύσκολα, όμως δεν θα σταματήσουμε ποτέ να παλεύουμε. Θα ελπίζουμε πάντα προς το καλύτερο. Μαζί όμως, ναι; " είπα.

Κούνησε καταφατικά το κεφάλι του. Σηκώθηκα με την βοήθεια του και τον κοίταξα στα μάτια. Ύστερα τον αγκάλιασα σφιχτά και εκείνος με φίλησε στο μάγουλο.

Μείναμε με πιασμένα τα χέρια. Μπροστά μας είδαμε τον Jimin σε μία σφιχτή αγκαλιά με τον Yoongi. Μετά από λίγη ώρα, αποφάσισα να μιλήσω για να καταλάβουν ότι τους είχαμε δει. "Πώς και από δω, παιδιά;" ρώτησα χαμογελώντας.

Μας κοίταξαν και εκείνοι χαμογελώντας. "Μόλις έκανα πρόταση γάμου στον Jimin" μου είπε ο Yoongi ενώ και οι δύο έλαμπαν ολόκληροι από την χαρά τους. Άρχισα να γελάω. "Έχουμε τηλεπάθεια" του είπα. "Γιατί το λες αυτό;" με ρώτησε.

Κάναμε το ίδιο πράγμα την ίδια στιγμή, βλάκα, σκέφτηκα. 

"Έκανες και εσύ πρόταση γάμου στον Jungkook;" με ρώτησε ο Jimin. "Όχι ακριβώς" ψιθύρισα. Χαμογέλασαν και οι δύο και φιλήθηκαν τρυφερά στα χείλη.

"Είμαι πολύ χαρούμενος για εσάς" είπα. Χαμογέλασαν πλατιά. "Θα γίνετε κουμπάροι μαζί με τον Jin;" με ρώτησε ο Yoongi, ενώ ήταν έτοιμος να αρχίσει να χοροπηδάει από την χαρά. Ανασήκωσα τους ώμους μου χαμογελώντας.

"Θα γίνετε, τελείωσε" φώναξε ο Jimin ενώ ακόμα βρισκόταν στην αγκαλιά του μέλλοντα συζύγου του. Χαμογέλασα πλατιά, ενώ έπιασα πιο σφιχτά το χέρι του Jungkook που με κοιτούσε με περήφανο ύφος.

Χαμογέλασα και του έδωσα ένα πεταχτό φιλί στα χείλη. "Σου αρέσει;" ψιθύρισα. "Ν-Ναι" απάντησε. "Είσαι ο πιο γλυκός άνδρας που έχω γνωρίσει, Jungkook. Είσαι ο καλύτερος". Χαμογέλασε πλατιά στο κομπλιμέντο μου. Τον έφερα κοντά μου και τον φίλησα στο μάγουλο. "Και εσύ" μου ψιθύρισε.

Χαμογέλασε και χαμογέλασα και εγώ πίσω. 

.

.

Μία ακόμη ιστορία έφτασε στο τέλος της. Μία ακόμη ιστορία που αγάπησα... *cries in gay*

Ποιο από τα δύο σας άρεσε περισσότερο? Το sad ή το happy??