“M-ma’am hindi niyo po inorder ito? B-baka naman po hindi niyo inorder..Sorry po nagkamali p-po a—“

“I-Inorder ko yan..Hehe..”-sabi ni Jackson. At umalis na ang waitress. Sakto namang bumalik na dito sa table si Mike. Plastikan time ulet!

Megan’s POV

“Babe, pasubo nga.”- Kailangan ba dapat nandito ako? Ano ba yan.. Ang sakit. Medyo nangingilid narin yung mga luha sa mga mata ko..How dare..

“Ang sweet mo naman, babe.”

“EEW!!....Ah..A-akala ko kasi may langaw dito sa pagkain ko. S-sige..Ituloy niyo na ang paglalandian—este wala..”-sabi ni Sophie. Kahit kailan talaga..

Hindi ako makakain..

“U-uhh..Guys..Cr lang ako saglit.”-sabi ko at tumayo sa kinauupuan ko. Sinulyapan ko si Kate pero nakasmirk lang siya. KAINIS!! ARGGH! Ang sakit talaga..

Umalis na ako sa table na yun. Pumunta ako sa cr. Ano ba yan naiiyak na naman ako! How dare you! How dare you! HOW DARE YOU!!! I hate this world! Pinagsisipa ko ang mga cubicle doors doon sa loob ng cr. Buti nalang at ako lang ang tao dito.

“OMG! Meg, what are you doing?!”-natatarantang tanong ni Sophie sa akin. Sh*t . Nakita niya akong umiiyak.

“Oh, God! You’re crying!”-sabi niya at nilock niya yung door ng cr. Niyakap niya ako..

“Dahil kay Kate diba? Oooh!!!!!That brat!!” –sabi niya habang nakayakap parin siya.

“Hayaan niyo na siya..” –sabi ko habang umiiyak. 

“ANO?!Pero—“

“Please, Sophie.” – pagmamakaawa ko sakanya.

“Okay, okay..Basta huwag ka nang umiyak.. Nababasa na yung damit ko eh.”

“Ay..Ganun ba? Pasensya na. Iyakin lang talaga ako.”-sabi ko at bumitaw na sa yakap.

“Sus! Okay lang. Naiintindihan naman kita eh.” –sabi niya.

Pinunasan ko na yung mga luha ko at naghilamos habang siya ay nagsuklay sa salamin.

“Okay ka na? Labas na tayo?”- tanong ni Sophie sakin. Tumango ako bilang sagot.

Naglakad na ako papuntang..

“Uy, Meg! Di diyan daan papunta sa table natin!" 

  

Mike & Megan (Short Story)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang