Team Alpha

Chapter 2

Itinaas ko kaagad ang kamay ko pero agad niyang kinuha ang baby troll at nagtago.

"It's okay. It's okay. I.." Mahinahon kong sambit at tinuro ang sarili ko. "..will help you." Dagdag ko at tinuro ang braso niya. Tumingin naman siya dito at tiningnan ako. Ngumiti lang ako sa kanya at dun na siya dahan-dahang lumapit sa akin. The baby troll was just looking at what I'm doing to its mother. Dahan-dahan kong inilapit ang kamay ko sa braso niya at sa likod niya.

I blew on it and made a curing spell for her wounds. Trolls have thick skin, burns can't penetrate through it, but I guess she was burnt for too long that it did penetrate a little bit. Nung matapos ko na ang pagpapagaling sa mga paso niya ay tiningnan na niya ako. Ngumiti lang ako at tinitigan siya.

I was trying to see the images on her mind, and I did. The story was that her child wandered through the forest and accidentally passed the territorial lane. She was running to get her child back to the forest when the witches burned her. Wala na siyang nagawa kundi ang protektahan nalang ang anak niya habang nasusunog na siya.

Then, I figured that the witches couldn't kill her on their own and that's why they called me to finish the job. If I hadn't been observant, baka nasaktan ko narin siya. Tiningnan ko nalang ang baby troll na naglalaro sa sintas ng sapatos ko. Ngumiti lang ako at kinuha na siya tsaka binigay sa Mama niya. The Mama troll looked at my arm, my burnt arm covered with a piece of cloth.

Itinago ko lang ito sa likuran ko pero naramdaman kong hinila niya ako na para bang sinasabi niyang sundan ko siya. Wala naman akong nagawa kundi sinundan narin siya kung saan may siya pupunta. We walked for a few minutes until we reached a dark cave. Itinaas ko lang ang kamay ko at nagpalitaw ng light ball.

The baby troll followed it like it was a toy. Sinundan ko lang sila papasok at parang tumigil ang paghinga ko nung makita kong ang dami palang troll sa loob ng kwebang pinasukan ko. They all looked at me with a growl and angry faces hanggang sa lumapit sa kanila 'yung Mama troll at parang kinausap ito. Agad namang silang nagtinginan sa akin at nabigla akong nung yumuko silang lahat sa akin.

They all bowed to me and left with calm faces. Naguguluhan pa ako sa mga nangyayari hanggang sa naramdaman ko nalang na may nilalagay ang Mama troll sa paso sa braso ko. Hindi ko na nga napansin na naalis na pala 'yung jacket na tinakip ko doon. She applied a few leaves that calmed the throbbing. She finished it off by putting a large leaf that acted like a bandage.

Ngumiti lang ako sa kanya at nagpasalamat. Tiningnan ko nalang ang baby troll na nakatingala parin sa light ball sa ginawa ko.

"Don't wander around again. There can be bad creatures out there." It was ironic of me to warn a troll about bad creatures when everyone thinks that trolls are bad creatures themselves. But I learnt something today. That not all the filthy looking creatures are bad, and not all the noble looking creatures are good.

The world's been treating some creatures wrong. I know I have been treating creatures wrong back then too. I have learned my lesson now.

Matapos kong magpasalamat muli ay bumalik na ako sa mansion. Masyado yata akong natagalan dun sa kwebang 'yun na pag-uwi ko ay nakauwi na pala ang team. Napapikit nalang ako at nanatili muna dito sa labas tsaka tiningnan ang mga dahon na nasa braso ko. I can't heal myself since a witch's torch gave it to me. Witches can't heal another witch's doings and even if I'm just partly a witch, that pretty much stops me from breaking the laws of nature.

Sinuot ko nalang ang jacket ko para itago ang braso ko at tsaka na pumasok sa bahay habang nakapamulsa sa jacket. Trying to act like nothing happened.

"Oh, nandito ka na pala. How was it?" Tanong ni Jayden at binigyan ako ng tubig. Inilabas ko ang kamay kong walang paso at tinanggap ang baso tsaka ininom 'yung tubig. "It went well. Just the same warning signal." Palusot ko at binuksan na ang fridge tsaka kumuha ng apple. Sinara ko na ang fridge at aakyat na sana pero bigla nalang humarang si Jun sa hagdanan. Napapikit nalang ako dahil sa tingin na binibigay niya sa akin.