Nightmare

❃1❃

Ik schrok rechtop, traansporen waren nog op mijn wangen te zien. Mijn borstkas ging hevig op en neer. Alweer de zelfde nachtmerrie, van die dag tot dat ene ons verpeste. Ze verdween. Ze verdween in een schot. Weg, weg van mij en Imtaeho. Ik keek op mijn telefoon, ik had een berichtje van seungmin.

s: Hey Min                                                 km: hey seung                                         
s: gaat het?                                                km: Nee                                                      s: heb je alweer een nachtmerrie over Wheein gehad                               
km:Ja, seungmin ik weet zeker ze is niet dood. Ze is gewoon verdwenen ze is hier nog ergens! Ik weet het echt Seungmin.                                               
s: Min, je hebt te veel nachtmerries gehad, kom op er waren 257 gewonden! En als ze al verdwenen is vind je haar niet meer                            km: Ik moet haar zoeken denk aan Imtaeho, hij heeft al zo lang geen moeder ze is verdwenen toen hij 1 was bijna 2 jaar geleden! als ik nu zeg' kom we gaan haar zoeken' help je dan mee?       
s: tuurlijk, maar wedden tot je haar niet vind                                                     km: Niet zo negatief, hoe laat ben je bij mij?                                                     
s: 3 uur, maar wat doen we met Imtaeho?                                                      km: 3 uur is veel te laat, en Imtaeho gaat lekker mee, Hij heeft ook recht om naar zijn moeder te gaan!               s: dan ben ik er om 9 uur s'morgens, is het slim om hem mee te nemen?      km: ik moet gaan, ik neem Imtaeho gewoon mee anders draag ik hem. Tot 9 uur! bye 👋                 
s: bye👋

Ik keek naast me, waar Imtaeho lag te slapen. Ik stapte voorzichtig uit bed en begon te douchen. Het leek alsof de tijd stil bleef staan. Ik liep weer de kamer in, Imtaeho zat rechtop. Hij kwam uit bed en knuffelde me.' Pap'.' wat is er schat'?'Ik heb honger'.'Daar kunnen we wat aan doen,wat wil je'. 'Ramen'! Ik liep met hem naar onder, en maakte wat Ramen. ' Pap'?. 'ja'.'iedereen uit mijn klas loopt met een vader en dan een vrouw'.' Heb ik ook een vrouw'vroeg Imtaeho.'Uhh'. Ik kreeg het benauwd , ik heb het hem nog nooit verteld. Ik gaf hem de Ramen. Ik ging tegenover hem zitten, en begon.' Die vrouwen wat je ziet is een moeder, zoals ik pap ben oftewel vader is dat een moeder een meisje die soort van een papa is. Jij had er ook een, een hele knappe lieve'. Ik begon hard te huilen. Imtaeho stond op en knuffelde me. Hij veegde mijn tranen af. Opeens ging de bel'Ik ga wel'zei Imtaeho en hij rende naar de deur.  Toen kwam hij binnen met Seungmin.'Hey heb je geheuld, je hebt rode ogen'? vroeg Seungmin.'Ik probeerde hem te vertellen over Wheein' zuchtte ik. 'Zou ik het vertellen'? vroeg Seungmin. Ik knikte. Hij begon' Imtaeho je had een moeder die kon je je maar wenden knap,mooi, gezellig, lief soms een beetje eigenwijs'. Ik keek Seungmin boos aan. 'Sorry hoor kang'.'Ga nou maar door'.'Je vader en moeder liepen over straat. Je moeder had je vast jij was nog een kleine jonge, toen was er iemand en die had te veel gedronken. Hij begon door de rondte te schieten met een schietpistool. Je papa door onder een Tafel. Je moeder gaf je snel aan je vader en begon te rennen. Je vader rende achter haar aan het steegje in. Toen was ze er niet meer hij zag alleen een zwart busje rijden. Je pap denkt tot ze in dat zwarte busje is ontvoert maar ik denk het zelfde maar je vader denk ook nog tot ze nog leeft, maar dat denk ik niet. En dat is het verhaal'. Imtaeho rende naar me toe en begon te huilen tegen me aan. Ik keek hem aan. Hij schudde zijn hoofd.'Seungmin ik laat hem niet bij een gek achter'. ' Kangmin het is je vader'.'Ja die de hele dag rookt en dronken is'.'Seung kijk op mijn wang'. Seungmin keek naar mijn wang.'Wat zie je'. 'Een wang'.'Seungmin' zuchtte ik. 'Zie je dat litteken'. 'Ja'.'Dat heeft hij gedaan met een mes'.'Maar wie weet hoe lang de reis is'.'Reis'vroeg Imtaeho. Ik schrok. Dat heb ik hem helemaal nog niet verteld.