Bir Duygu Monoloğu

24. Ayrılık

"Ayrılıktan hemen sonra kendini; başkasının kollarına bırakana 'rezil' alkole bırakana 'sefil' zamana bırakana ise 'asil' denir."

Gore Vidal

Ayrılıklar, yeni başlangıçlardır. Başlangıçlar, başlanılmamışlığın ayrılığıdır. Bu döngüde belli parametrelerde seçimler yapılırken birinden vazgeçmiş, birinde kararsız kalınmış ve birinde isyan edilmiş nihayetinde birinde karar kılınıp başlanılmıştır. Demek ki diğer parametrelerden ayrılmıştır kişi.

Hastalıkta ve sağlıkta ölüm bizi ayırana kadar gibi kutsal yemin edilse ya da niyetlenilse veya geri planda hayali geçilse de bir birliktelik halkasındasındır. Biz kümesinde iki elemanlı sen ve ben diye özneler bulunmaktadır. Bunun adı aşk, tutku, evlilik, tek gecelik ... vs. ile türevlendirilir. Tekil hayatından ayrılıp çift yaşamına adım atmış olursun.

Kişi istese de istemese de bir ayrılık yaşar. Yaşanılan bu ayrılık sonrası ne yapar? Neler yapmıştır? En önemlisi hala sürekli aynısını mı yapmakta mıdır? Yaşın ve yaşanılmışlıkların -kül altında kalanlarla- kişi değişime verdiği yanıt nedir? Ayrılık, ilkinde rezil, sefil veya asil olabilirsin, ama bir daha yaşarsan ayrılığı işte orada artık asil olmalıdır kişi. İlk deneyim edememiştir ayrılık illetinin. Asillik artık burada gelir olgunlaşmış mıdır kişi eğer karakteri oturmuş ise elbette asilce zamanın yaşadığını hazmetme adındaki evreyi (inkar, durum farkındalığı ve kapanış olan kabul etme üçlü aşamayı) geçirmiştir.

İnsan yaşadığı kötü bir olay sonrasında bu 3 aşamayı yaşar, ama bazıları bu evrelerin hepsini geçmez, bozuk plak gibi sar baştan sar modundadır. Bu kişiler ya mızmız ya da memnuniyetsizdir. Tatmin duygusu yoktur. Buna müsaadesi de yoktur o da ayrı bir mesele.

Başkasının kollarına atılan kişi başkaları içinde ona atıldığını düşünememiş midir? Belki o dünyalar harikası zatı kötü kişi de birinin acısını onu yara bandı olarak kullanmış olamaz mı? Bu yara bandı paradoksudur. Aşk acısı aşkla geçer zihniyetindekiler bu gruptadır. O sevmediyse bu sevdi diyende. Kişi kendisini sevmemiş, başkasının sevmesine takılı kalmıştır, ayrı bir saçmalıktır.

Alkol ya da içecek içme adabında "Şerefe!" ile kadehler veya şişeler havaya kaldırılır, o masadaki herkes birbirinin kadeh veya şişesine tokuşturur ve yudum alır. Alkol veya içecek içme topluluk içinde topluca yapılan bir aktivedir. Alkol, içinde saklı olan Mr. Hide çıkarma girişi görenler vardır ama onlar bir Dr. Jekyll değil. O kadar masum değil kimse. Masumiyet de ayrı göreceli bir konudur.

Ayrılıkta konu gitmektir. Gitme eylemi ise bir vedadır. Hoş veya boş bir şekilde kalıştır ayrılmakta.

Zaman, en büyük ilaçtır kabullenme ve alışmanın sonunda unutmanın. Zamana bırakma da yüz kızartıcı bir durum yoktur, erdem vardır bırakışında. Anka kuşu olmak vardır zamanda. Küllerinden dirilir zamanla. En çıplağı ile artık bu ayrılık için eylemsizlik durumuna geçiştir zamana bırakmak.

En iyi ayrılık, ayıpsız ve karşılıklı bırakış iledir.  Ayıpsız ayrılıklara!