Uncle Jae (Complete)

Part (28)

"ငါ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ???အရမ္းတုန္ေနတယ္ လူက??? ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ???ဘယ္လိုေနရမွာလဲ သူ႔ကိုဘယ္လိုေခၚရမွာလဲ"

"Lee Taeyong!! ကေယာင္ကတမ္းနဲ႔ ေလွ်ာက္ေျပာမေနနဲ႔! အခု စိတ္ေအးေအးထား! ဒီပဲြကေအးေအးေဆးေဆးၿပီးသြားမွာ။ အခုငါတို႔လည္းသြားၿပီ။ ခဏေနမင္းကိုေခၚရင္ေသေသခ်ာခ်ာထြက္ခဲ့"-Doyoung

Doyoungကေျပာသာ ေျပာသြားတယ္။ သူေျပာသြားတာေတြ က်ေနာ္ၾကားတာ တစ္ဝက္သာသာပဲ။
သူတို႔၂ေယာက္လည္းထြက္သြားေရာ က်ေနာ္ပဲက်န္ေနခဲ့တယ္။ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ? ဘယ္လိုထြက္သြားရမွာလဲ??

*သတို႔သား Lee Taeyong ေနရာယူေပးပါ*

Ahhh!!! က်ေနာ့္ကို ေခၚေနၿပီ။ မနက္ ဒီကိုစေရာက္ကတည္းကိုက အျပင္ကိုလံုးဝမထြက္ထားဘူး၊ ႏႈတ္လည္း မႏႈတ္ဆက္ထားဘူး။ ဘယ္သူေတြ႐ွိေနလဲဆိုတာလည္း မသိဘူး

စိတ္ေအးေအးထားလိုက္ၿပီး တံခါးကိုျဖည္းျဖည္းေလးဆဲြဖြင့္လိုက္ေတာ့ ခန္းမထဲမွာ ႐ွိတဲ့လူေတြအကုန္လံုးရဲ႕အၾကည့္ေတြက က်ေနာ့္ဆီမွာ!

ေလွကားထစ္ကိုတစ္ထစ္ခ်င္းဆင္းသြားရင္းနဲ႔ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေလွ်ာက္လမ္းေပၚကို ေရာက္သြားခဲ့ၿပီ။
က်ေနာ့္မွာ ဘယ္ဘက္ကိုမွလွည့္ပတ္မၾကည့္ရဲဘူး။ ေအာက္ႀကီးကိုသာငံု႔ၿပီးဆက္ေလွ်ာက္ေနလိုက္တယ္။

ေလွ်ာက္ရင္းနဲ႔ ဖိနပ္တစ္စံုကိုေတြ႔လိုက္ရေတာ့မွ ျကည္႕လိုက္ေတာ႕ က်ေနာ့္ရဲ႕ လူႀကီးက အလွပဆံုးျပံဳးျပၿပီး က်ေနာ့္ကို ႀကိဳဆိုေနတယ္။

သူက အရင္လက္ျဖန္႔လိုက္ၿပီး က်ေနာ့္လက္ကိုေတာင္းတယ္။ က်ေနာ္လည္း သူ႔လက္ကိုအျမန္တဲြလိုက္ၿပီး စင္ေပၚကိုတက္သြားလိုက္တယ္

*သတို႔သား Jeong Jaehyun.. သတို႔သား Lee Taeyongကို တစ္သက္လံုး မညည္းမညဴဘဲ ေပါင္းသင္းႏိုင္ပါသလား*

"ဟုတ္ကဲ့"

က်ေနာ့္ရဲ႕လက္ႏွစ္ဖက္ကိုတင္းၾကပ္ေနေအာင္ ကိုင္ထားၿပီး က်ေနာ္နဲ႔မ်က္လံုးခ်င္းဆံုေအာင္ၾကည့္ၿပီး ေျပာေနတယ္

*က်န္းမာသည္ျဖစ္ေစ မက်န္းမာသည္ျဖစ္ေစ သတို႔သားLee Taeyong၏ ေဘးတြင္ေနႏိုင္သြားမည္ေလာ*