Young || Niall Horan

14

2001
groep 5
-Rozemarijn-

'Ik verveel me.' zucht ik. Al de hele dag regent het. Niall en ik zouden met zijn oma naar het Boshuis gaan maar omdat het zulk slecht weer is gaan we niet. Nu zitten we bij Niall aan de keukentafel en hebben we met Bryan en Greg een spelletje mens-erger-je-niet gespeeld. Greg had gewonnen trouwens, tenminste bijna want ik kan niet zo goed tegen mijn verlies en had zijn pionnetje eraf gemikt voordat hij ze kon verzetten.

'Waarom helpen jullie me dan niet? Ik ga koekjes maken.' zegt Maura die de boodschappen aan het uitpakken is.

'Jaa!' roep ik blij en ren naar de keuken om een schort om te doen en mijn handen te wassen. Maura maakt mijn haar vast in een staartje. Ze zit altijd graag aan mijn haar, omdat dat niet zo goed kan bij haar twee zoons die kort haar hebben.

'Komen jullie ook?' roep ik naar de jongens en kijk ze aan.

'Koekjes bakken is voor meisjes.' zegt Greg en Niall en Bryan knikken instemmend. Ik kijk ze pruilend aan.

'Niet waar. Koekjes bakken is ook voor jongens hoor. Papa bakt met kerst ook wel eens koekjes, toch Bryan?'

Bryan grinnikt. 'Nee Roos, papa stopt ze alleen altijd in de oven omdat mama zich altijd verbrand. Maar mama maakt de koekjes.'

Ik sla mijn armen over elkaar. 'Nou, de koekjes van Maura zijn altijd heel lekker. Dus als jullie niet willen helpen eten wij ze gewoon met z'n tweeën op en krijgen jullie lekker niks.' zeg ik.

'Inderdaad.' zegt Maura die achter me is komen staan. 'Kom maar hoor Roos, dan maken we ze gewoon gezellig samen. Dan kunnen we extra veel eten zonder die grote vreetzakken erbij. Hmm, lekkere chocolade koekjes.' zegt ze.

'Nee, zo kan je echt niet zijn!' gilt Bryan en springt op om een schort om te doen. Niall rent snel achter hem aan en niet veel later staat ook Greg in de keuken. Maura en ik geven elkaar een high five. We lopen terug naar de keuken en zie drie jongens op een rijtje staan te wachten tot ze een opdracht krijgen om iets te gaan doen. Ik giechel.

'Wat moeten we doen?' vraagt Niall.

Maura haalt een bak met allemaal vormpjes tevoorschijn. 'Ik heb het deeg al klaar, dat ligt in de koelkast. Als jij even een tafelkleed over de tafel wil leggen, Greg. Dan kunnen jullie daar het deeg rollen en er vormpjes in prikken. Dan doe ik ze in de oven.' legt Maura uit.

Greg knikt en legt het kleed op tafel. Maura komt eraan met het deeg en ik neem de deegrollers en de vormpjes mee.

'Ik wil de kerstboom.' zegt Niall en pakt het kerstboom vormpje en drukt die in het koekje.

Greg lacht. 'Waarom? Het is nog lang geen Kerst.'

Niall haalt zijn schouders op. 'Dus? Ik wil ook een sneeuwpop.'

Ik lach ook en druk twee poppetjes uit. 'Kijk, deze zijn voor Max en Noah. Ik zet hun naam erop.' Met een saté prikker schrijf ik hun namen op de buikjes. 'En ik moet er ook nog twee voor papa en mama.'

'En ook nog voor Bengel.' zegt Bryan.

'Mag die wel chocola?' vraagt Greg.

'Oh nee, vergeten.' zegt Bryan en geeft zichzelf een facepalm.

'Ik wil ook die palmera, die is heel vrolijk.' zeg ik en pak het figuurtje.

'Palmera?' vraagt Maura verbaasd.

'Ja, deze.' zeg ik en laat hem zien.

'Dat is in het Spaans, Roos.' zegt Bryan. 'In het Iers is het palmboom.'

'Oh.' mompel ik. 'Maar oom Dario zegt altijd Palmera dus ik wist niet wat het anders was.'

Bryan grinnikt. Tante Veerle heeft oom Dario ontmoet toen ze op vakantie was in Spanje. Later gingen ze trouwen en tante Veerle ging bij hem in Spanje wonen. We gaan wel eens bij hun op bezoek waardoor ik een beetje Spaans kan.

Ik ben eigenlijk vijftalig. Ik kan Engels, Iers, Nederlands, Frans en Spaans. Maar dat komt omdat we een hele grote familie hebben en van mijn moeders kant wonen ze op veel verschillende plekken. Ik kan het wel uitleggen, maar ik kan niet beloven dat je het snapt.

Mijn oma van mijn vaders kant, Josephine Clarke, is Iers. Mijn opa, Elijah Dubois, is Frans. Toen ze jong waren is mijn oma naar Frankrijk verhuist om bij mijn opa te gaan wonen. Ze hebben drie kinderen gekregen, waarvan papa, Alexandre Dubois, de jongste is.

Papa heeft ook nog een zus, Clarke Dubois, die getrouwd is met Xavi Jouvre. Zij hebben twee kinderen, Delano en Celine, dat zijn dus mijn neef en nicht.

Papa's broer, Quentin Dubois, is samen met Charlotte Luzac. Hun hebben een zoon, Mylan, wat dus weer mijn neefje is.

Op mijn oma na is iedereen van mijn vaders kant dus Frans. Dat is niet zo moeilijk, maar mijn moeder kant is een stuk ingewikkelder.

Mijn oma, Juliana Diaz, is Spaans. Mijn opa, Frank Dekker, is Nederlands. Zij zijn in Nederland gaan wonen en hebben vier dochters gekregen.

Mijn moeder dus, Eva Dekker.

Tante Veerle waar ik het al eerder over had, die getrouwd is met Dario Flores hebben een zoontje, Diego Flores. Zij wonen in Spanje.

Haar andere zus, Ella Dekker, is getrouwd met een Engelsman, Vince Jones, en zij hebben twee zonen. Brandon en Justin. Zij wonen in Engeland.

En tante Merel is samen met Herman Prins, een Nederlandse man. Zij hebben drie kinderen, Maaike, Lieke en Björn.

Ik heb dus kort samengevat zes neefjes en drie nichtjes. Best wel veel.

'Zal ik de koekjes in de oven doen?' vraagt Maura en ik knik. Ik geef de koekjes aan haar en ze stopt ze allemaal in de oven.

'Koekjes bakken is eigenlijk best wel leuk.' zegt Niall.

'Zie je wel.' grijns ik.