Clary Rosa Clifford
,,Clary, wie zegt dat ik jou alleen als een vriendin zie?'' Ik draai mijn hoofd zijn kant op en onze lippen zitten wel heel dicht bij elkaar. Moet ik me terugtrekken? Voordat ik het door heb duwt hij zijn lippen op die van mij en ik verstijf even en dan laat ik mijn hart spreken en zoen ik terug. Zijn lippen zijn zacht en bewegen rustig met die van mij, terwijl die van Ryan juist ruwer zijn en sneller bewegen. Awsten trekt zich terug en kijkt mij aan. ,,Shit, sorry Clary ik had dit niet moeten doen.'' Nu hoor ik me eigenlijk vet schuldig te voelen tegenover Ryan maar dit voelde zo goed. ,,Dan is het maar goed dat ik het ook deed.'' En ik duw nu mijn lippen op die van hem. Zijn handen vinden zich een weg onder mijn shirt en rusten op de huid van mijn rug terwijl hij mij op zich trekt. Onze lippen bewegen nog steeds rustig met die van elkaar en ik vergeet al mijn zorgen om Ryan. ,,Misschien dat ik beter deze ruimte kan sluiten en we dan naar mijn appartement kunnen?'' Awsten kijkt me aan en ik knik.
Mijn fiets ligt in zijn achterbak en hij heeft zijn linkerhand aan het stuur en zijn rechterhand op mijn been. Panic! at the disco knalt door de speakers en ik neurie mee terwijl Awsten voluit meezingt. Ik heb nog geen moment spijt gehad en dat heb ik ook niet zodra ik samen met hem zijn appartement binnen loop. Al snel zitten onze lippen weer op die van elkaar en neemt hij me mee naar zijn slaapkamer.
Als ik de volgende ochtend wakker wordt heb kijk ik op mijn telefoon en zie ik verschillende gemiste oproepen van Ryan. Ik kom terug bij realisatie en kijk naast me. Awsten ligt vredig te slapen en voorzichtig sta ik op en zoek mijn kleren bij elkaar. Zodra ik mijn kleren en spullen bij elkaar heb verlaat ik zijn appartement en stap op mijn fiets terug naar huis. Dit had dus nooit mogen gebeuren, en toch is het gebeurd. Terwijl ik steeds dichter bij huis kom wordt mijn schuldgevoel steeds groter. Ik zet mijn fiets neer en pak mijn sleutel. Ik loop naar boven en ga gelijk de badkamer in. Ik zet de kraan aan en ga gelijk onder de warme stralen staan. Het water brand op mijn huid en alles wat ik kan doen is mezelf haten. Ik pak een washand en boen hard over mijn lichaam. Alle aanrakingen van Awsten wil ik weg hebben. Tranen vermengen zich met het warme douche water en als mijn huid roder dan rood is zet ik de douche uit. Ik wikkel me in een handdoek en gooi mijn kleren in de wasbox. Als ik met een shirt van Ryan aan mijn slaapkamer inloop zie ik dat Ryan daar zit met een handdoek om zijn middel. Hij ziet er slecht uit en mijn schuldgevoel wordt met elke stap die ik zet alleen maar groter. Ik moet het hem eerlijk vertellen, de kans dat hij boos wordt en het uitmaakt is zeker aanwezig en dat is dan mijn eigen schuld. Ook al hoop ik dat het niet tot daar uitloopt. Ik ga naast hem op het bed zitten en hij kijkt op. Hij ziet er slechter uit als ik naast hem zit en het lijkt wel alsof hij ook ergens spijt van heeft. Het schuldgevoel wordt steeds maar groter en groter en ik kan hem nog net met heel veel moeite in zijn ogen aankijken.
,,Clary, we moeten praten.''
