Ryan Finn Hood Hemmings
Het is nu alweer een paar maanden geleden sinds dat mijn moeder toe heeft gegeven een nieuwe vriend te hebben en mij boeit het vrij weinig. Ze is voornamelijk bij hem en mij maakt het niet zoveel uit als ik eerlijk ben. Ik bedoel ik heb haar vaak zat gevraagd en ze heeft steeds opnieuw gelogen. Als mijn moeder alleen maar leugens kan vertellen dan wil ik ook geen moeder meer hebben.
De laatste maanden zijn hard geweest. Omdat ik dus de zoon ben van de Calum Hood en een relatie heb met de dochter van de Michael Clifford ben ik opeens het middelpunt van alles. De verloren zoon van Calum Hood, zo word ik genoemd en het geeft echt niet normaal veel druk met me mee. Iedereen wil iets van je en iedereen verwacht iets van je. En ik weet niet of ik het wel aankan. Als ik klein kind wou ik altijd in een band spelen, en dan bass. Mama liet het nooit toe en ik weet nu ook wel waarom. Maar ik wou beroemd worden, en dan ben je min of meer beroemd en het is meer een hell. Die droom gaat dus mooi niet door. Elke kleine fout word overal gepubliceerd en ik word er gek van.
,,Ryan, wil jij ook even opletten?'' Ik schrik op uit mijn gedachte door mijn engels docente. ,,Today's assigment is about being inspired and inspiring other. So what I would like you to do is go to your email and click the two links in it that I send you. This will take you to some videos with questions.'' Daarna draait ze zich om en ik ga weer onderuit gezakt zitten terwijl ik youtube open. Begrijp me niet verkeerd, maar waarom heb ik nederlands, engels en rekenen nog nodig? Ik bedoel ik heb het later echt niet nodig als ik een baan heb in dit vak. Wat ik overigens al heb door Calum. Clary, Jace en ik hebben via onze vaders een baan kunnen regelen bij de studio en we hebben ook al een stage. Gewoon een half jaar mee op tour opbouwen en afbreken en de techniek. Top toch. Ik kijk op naar mijn scherm en zie bij aanbevolen een video staan met mijn naam in de titel. Die ga ik dus echt niet kijken nu.
Eindelijk is het dan vier uur en mogen we naar huis. Samen met Jace en Clary loop ik naar het fietsenhok waar ik en Jace onze fiets pakken. Ik zet mijn tas op mijn rekje van mijn stuur en ga op mijn fiets zitten terwijl Clary achterop bij mij gaat zitten. ,,Mam appte me net dat ze het voorprogramma weten voor de tour. Dus waarschijnlijk krijgen we dat dan zo te horen.'' Ik knik terwijl Jace en Clary in gesprek raken over welke band het kan gaan. Mijn gedachten zijn er niet helemaal bij. Ik weet niet ik voel me vandaag een beetje levenloos. Ik weet niet hoe het komt, misschien omdat ik voor drie en een half uur naar school ga en dan een uur echt les heb en daar niet eens echt iets hoef te doen.
Als we thuis aankomen zie ik dat Jayden er ook is en mijn humeur is gelijk tien keer slechter. Ik mag hem echt niet, hij vindt echt dat hij beter is dan iedereen en daar kan ik gewoon echt niet tegen. Maar waar ik ook niet tegen kan is dat mam doet alsof ze nooit heeft gelogen. Terwijl ze niet alleen over haar verleden heeft gelogen maar ook nog over het wel of niet hebben van een relatie. Ik zet mijn fiets tegen de muur en terwijl Clary en Jace naar binnen lopen steek ik een sigaret op. Iets waar Jayden dus niet tegen kan, mam heeft het een soort van geaccepteerd. Ze is er niet blij mee maar wat kan ze er aan doen? Het is mijn leven en mijn lichaam. Ik heb ook meer tattoo's genomen en stretchers. Ook iets waar Jayden niet blij mee is, maar hij is mijn vader niet en pap vind het goed so what? Lauren is nog steeds de perfecte dochter voor mam en Jayden en noemt hem zelfs pap, wat ik niet vind kunnen. Wij hebben maar een vader en dat is Calum.
Zodra mijn sigaret op is loop ik naar binnen en trap mijn schoenen uit waarna ik de kamer inloop. ,,Ryan je weet toch dat roken slecht voor je is.'' Ik kijk naar Jayden. ,,Dus?''
,,Misschien moet je maar stoppen, nu het nog kan.''
,,Laat me even nadenken, nhe. En daarbij ben jij mijn vader niet.'' Ik ga naast Clary zitten terwijl Lauren me aankijkt met een blik van doe dat nou niet. Ik kijk haar aan met een opgetrokken wenkbrauw en nog geen seconden later trilt mijn telefoon.
Lau: Kan je ook nooit normaal tegen hem doen?
Me: Waarom zou ik?
Lau: Omdat het wel mama's vriend is.
Me: Dus? Hij is een eikel die denkt dat hij beter is dan anderen en dat hij mij dingen kan verbieden. Hij is niet mijn vader.
Lau: Kun je niet op zijn minst aardig tegen hem zijn voor mam?
Me: Na al die keer dat ze tegen me heeft gelogen? Ik weet het zo gauw nog niet hoor.
Lau: Ryan pls.
Ik sluit mijn telefoon af als Michael en mijn vader binnen komen gelopen. ,,Dus wie is het voorprogramma?''
,,Waterparks.'' Ik kijk naar Clary die met een open mond naar haar vader kijkt.
