Kung Ako Nalang Sana [Completed]

KABANATA VII

Author's Note: ^Dedicated to her *u* Salamat po sa pagvovote ng sunod-sunod sa story na to at pag fan saakin. Salamat po talaga! :D 

KABANATA VII

Nung araw na yun, nag ca-car accident pala si Charissa at yung parents niya. Mga 4 AM yung araw na yun naaksidente sila dahil mag ta-travel pala sila sa probinsiya. 

Mga galos at sugat lang yung natamo nung parents ni Char. Habang si Charissa naman ay na *sigh* death on arrival daw. Tulog kasi siya nun habang nag b-byahe sila. Sobrang nadamage daw yung utak niya dahil malakas itong nabunggo. 

1 year na ang nakalipas simula nung nangyari ang tragedy na yun sa buhay namin. 

Andito kami ngayon sa cemetery kung saan nagpapahinga ang late bestfriend ko. Si Charissa Fernandez. 

Iyak lang din ako nang iyak simula nung araw na yun. 

Ang sakit mawalan ng bestfriend. 

Minahal ko siya na parang tunay na kapatid ko. 

Sister na din ang tinuring ko sakanya since wala akong sariling sister. 

Sobrang sakit. 

Hindi ako makapaniwala na ganun ganun nalang eh, iniwan na niya kami. 

Sobrang miss ko na siya. 

Miss ko na ang maganda at makulit na bestfriend ko. 

Miss ko na ang sobrang mapagmahal at mabait na bestfriend ko. 

Over na kung over, pero araw-araw talaga akong umiiyak dati ng dahil sa pagkawala niya. 

Sobrang hirap. Lumipas ang 3rd year na di namin siya nakasama. 

Si Tyler naman...

Witness ako sa pagdudurusa niya sa pagkawala ni Charissa. 

Hindi lang din siya nawalan ng bestfriend, nawalan din siya ng isang lover. Ng isang girlfriend. 

Nawalan na ng emosyon yung mukha niya. 

Matamlay na siya. 

Hindi na nga siya masyadong nagsasalita eh. 

Ako naman, eto.. sinusuportahan siya bilang bestfriend niya. 

Nag-iba na siya sobra. 

Hindi na siya makulit. Hindi na nga yan tumatawa eh. 

Madalas absent siya. Wala naman akong magagawa. Dahil... Alam kong sobrang nasasaktan pa rin siya.