➮ Troublemaker.【태국】✔

8ο

"Είδες τι καλός που είσαι τώρα?" Μου είπε αφού μου έδωσε την αντιβίωση μου. Εμενα τα μάτια μου έκλειναν σιγά σιγά με την ώρα και κοιμήθηκα στο καλαθάκι μου ενώ ο Tae ξαπλωσε διπλα μου.

Το επόμενο πρωι ξυπνησα πιο καλά και από την λέξη καλά, αισθανόμουν υπέροχα όταν άκουσα ένα τηλέφωνημα του Tae

"Ναι?"

"Ναι σιγουρα θα έρθω"

"Φυσικά και είμαι καλά και θα έρθω μην ανησυχείτε"

"Τώρα ξεκινάω από το σπίτι μου. Γεια σας" Είπε και εγώ έκανα ότι λυποθιμησα

"Kookie μου? Είσαι καλά αγόρι μου? Νόμιζα ότι μετά την αντιβίωση θα ήσουν μια χαρά" Μωρέ είμαι τέλεια, αλλά δεν είμαι... Μείνε σπίτι!

"Τι να κάνω τώρα μου λες? Και η φίλη μου έφυγε στην μητέρα της για να της πω να σε προσεχει" Μείνε σπίτι Tae λυποθιμαω, πεθαίνω. Μείνε εδώ!

"Ελα να σε ντυσω ζεστά θα έρθεις μαζί μου" Δεν έπιασε το κόλπο τελικά. Μου έβαλε μια μαυρη φουτερ που είχε αγοράσει από το pet shop και με έβαλε στην τσάντα μου.

"Kookie σε παρακαλω μην κάνεις φασαρίες και ζημιές εκεί που θα παμε, θέλω να είσαι ήσυχος" Με χαιδεψε και αμέσως πηγαμε στο αμάξι.

Μόλις φτάσαμε στην εταιρεία, μπήκε μέσα χαιρέτησε όσους ήταν στην είσοδο και πήγαμε πάνω.

"Καλημέρα" Είπε σε όλους και του είπαν πισω

"Τι έφερες μαζί σου?" Ρώτησαν κάτι παιδιά

"Συγνώμη δεν ήξερα τι να το κάνω, μου έφερε μια φίλη μου το κουνελακι της να το προσεχω και δεν είχα που να το αφήσω. Δεν θα πειράξει τιποτα το εγκυουμαι" Είμαι μιας φίλης σου κουνέλι? Τι λες ρε? Από τώρα ψεματα?

"Ααα αυτό δηλαδή κυνηγουσες χθες στο σπίτι." Είπε εκείνος ο ψηλός με τους μεγάλους ώμους

"Ναι ακριβώς"

"Μπορουμε μήπως να το δούμε?" Είπε ο άλλος με το χαμόγελο που με τυφλωσε

"Ναι φυσικά Hoseok" Έβαλε την πατουσα του στην κοιλιτσα μου και με τραβηξε έξω από την τσάντα και όλοι μόλις με είδαν άρχισαν τα επιφωνήματα και να έρχονται πιο κοντά μου. Εγώ γραπωθηκα στον Tae και η καρδουλα μου χτυπουσε δυνατά

"Είναι τόσο ομορφο!" Είπε ο κοντουλης

"Είναι αγοράκι ή κοριτσάκι?" Ρώτησε εκείνος με τα λακάκια. Φυσικά και αγόρι είμαι!

"Είναι αγοράκι, το αγαπημένο του φαγητο είναι τα καρότα και οι μπανανες και το όνομα του είναι Kookie" Είπε ο Tae και προσπαθησαν να με ακουμπήσουν αλλά εγώ γραπωθηκα πιο πολυ στον Tae

"Τι συμβαίνει Tae γιατί κάνει έτσι?" Είπε και ο άλλος κοντουλης

"Δεν του αρέσει να τον αγγίζουν."

Με άφησε στην τσάντα μου και εγώ τον έβλεπα ποσο σκληρά δουλευε.. Αλλά βαρέθηκα πέρασαν πολλες ώρες που καθόμουν εκεί και ήθελα την προσοχη του Tae. Αμέσως ο μεγαλύτερος είχε μια ιδέα που φυσικά και μου άρεσε.. Ρεπο!

"Παιδιά θέλετε να βγούμε έξω για φαγητό?" Είπε αυτός με τους μεγάλους ώμους. Οχι δεν θέλουμε θα παμε σπι- είπε κανεις φαγητό? Που παμε?

"Δεν νομίζω ότι εμείς θα έρθουμε παιδια ο Kookie είναι άρρωστος και θα το παω σπιτι" Πριτς έφυγα από την τσάντα μου και πηγα σε εκείνον που προτεινε την ιδέα ενώ του φιλησα την μουσούδα

"Είδες ειναι καλα παμε"

"Αντε καλά Jin" Σε όλη την διαδρομή για το εστιατόριο ο Tae οδηγουσε και εγώ καθόμουν στις πατουσες του Jin όπου μου χάιδευε το κεφαλακι. Τον συμπάθησα αυτόν τελικά μόλις φτάσαμε, με βαλαν στην τσάντα μου και με πηραν μαζί τους.

Καθησα δίπλα στον Tae και βγήκα από την τσάντα μου έβαλα τις πατουσες μου στις δικες του και κοιτουσα το πιατο.

"Δεν κάνει για εσένα αυτα χνουδωτε το ξέρεις" Κατεβασα τα αυτακια μου και πηδηξα από την τσάντα και πηγα στον Jin. Καθησα στις πατουσες του και σήκωσα τις δικές μου ενώ τον κοίταξα στα μάτια.

"Να του δώσω κάτι μωρε? Πεινάει το κουνελάκι" Ρώτησε τον Tae και εγώ τον κοίταξα ενώ κατεβασα τα αυτακια μου.

"Μην μου κάνεις αυτά τα μάτια! Δεν κάνει!" Πήγα δίπλα από τον Tae ξανά, καθησα στο κωλαρακι μου κατεβασα τα αυτακια μου ενώ είχα ένα θυμωμένο βλεμμα.

"Μην μου κρατάς μουτρα!" Έβγαλα τα δόντια μου και τον κοίταξα

"Καλά.. Σερβιτόρε?" Φώναξε ο Tae

"Παρακαλω?"

"Μπορείτε να μας φέρεται.. " Με κοίταξε καλα

"Το πιο μεγάλο καροτο που έχετε? Το κουνέλι μου πεινάει και μου κρατάει μουτρα"

"Φυσικά θα κάνουμε ότι μπορουμε" Έφυγε και γυρισε με ένα μεγάλο καροτο.

"Τώρα φάε και μην μιλας. Σου τα έχω και μαζεμένα. Θα δεις τι θα παθει σπιτι το κωλαρακι σου!
___________