Give In To Me

Pagtatagpo

Warning: hindi po ako magaling magimagine ng mga ano.. yun mga anong scenes. hahahaha patawad sana magets nyo parin. at sana pagkatapos ng chapter na to, basahin niyo parin. lol!

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

“Okay,” Sabi ni Sarah habang kinukusot ang pagod niyang mata, alas-dos na ng madaling araw, at hindi parin nasasatisfy si Gerald sa mga pinipitch niya. She had to hand it to him though, meron siyang mga valid excuses kung bakit hindi magwowork ang pitch. Hindi siya tatanga tanga, naiintindihan niya ang business na ito.  “What about, ‘Only the best for the best.’- alam ko simple lang, pero naisip ko yung sinabi mo about your dad, at naiisip ko yung experience ko with them din. Ang charm nila ay ang simplicity nila, natatandaan sila ng mga tao dahil some of them grew up with them, meron silang magandang reputation -” 

“I’m sold.” Pinigilan siya ni Gerald na may tunay na ngiti sa labi niya. Naramdaman ni Sarah ang pride, nagenjoy siya na katrabaho ito ngayong gabi, napakaproductive at eye opening ito para sakanya. He definitely wasn't the void she'd first thought him to be, or yung tamad na naiisip ng kapatid niya about him. 

“Seryoso?” Sagot ni Sarah habang sinestretch ang legs niya sa sahig. Napahawak siya sa upuan, bago pa siya madulas na nakapagpatawa kay Gerald ng malakas. Kibit balikat lang si Sarah at sinabing "Walang kapoise-poise" 

Hindi niya pinansin ang sinabi ni Sarah at balik trabaho na kagad. "Maraming salamat sa tulong Sarah, iluluto ako ni Fred kung wala kong maipipitch bukas. It's perfect. This is perfect.” 

Binigyan ni Sarah si Gerald ng maliit nangiti, parang bigla siyang nahiya, “Your welcome-”  sabay tingin sa orasan.  “Sobrang late na, di ako makapaniwalang magaalas-tres na, sobrang ganda ko nanaman sigurado nito bukas, este mamaya.” Sabi niya habang tinatali ang buhok, na kung san san na napunta. Nakakasira ng bait. 

“I’m sorry for keeping you here, pwede kong kausapin si Fred, sabihin ko malelate ka," Offer ni Gerald sa dalaga , na inilingan naman kagad ni Sarah, “Right, not your style.” nalang ang nasabi ni Gerald.

Napairap naman si Sarah at sinabing, “Pano mo namana nalaman style ko? Ni hindi mo nga ako kinakausap dito eh…” napakagat siya sa kanyang labi, siguro yung pagod na ang nagsasalita. Sa tono ng boses niya ay para bang bata na ayaw bigyan ng candy, isang ugali niya na ayaw niyang makita ng isang Gerald Anderson. 

“I still see you.” Sagot nito sakanya, at nagkatinginan sila ng ilang minuto, bago narealize ni Sarah ang nangyayari at kailangan niya ng umalis bago pa may mangyari. Walang makakapagdeny na napaka-hot ni Gerald, isa sa pinaka-hot na lalaking nakilala niya. Sa mata palang nito at sa katawan, kahit sinong babae, matutunaw sakanya. Isa na si Sarah dun nung una silang magkita sa club. 

Nabawasan ang atraksyon niya dito ng marealize niyang napakalaki nitong jerk. Pero eto siya ngayon sa harapan niya, nagiging mabait, nakatitig sakanya na parang bang sinasabing ‘I want you and only you’ at natutunaw nanaman siya. 

“I have to go.” Sabi kagad ni Sarah habang nagpapaikot ikot sa opisina at sinuot kagad ang sapatos niya pagkatapos ay nagpaikot ikot sa opisina ni Gerald at hinahanap ang purse niya. Alam niyang pinatong niya ito somewhere. Si Gerald naman ay nakatayo lang samay desk niya, nakatitig. Hindi tumutulong sakanya. “Crap,” frustrated niyang bulong, “nakita mo ba yung purse ko?” 

Lumapit ito sakanya at tumayo sa harapan niya, sobrang lapit nito na naririnig niya ang paghinga. Dinukot nito ang purse sa likod ng computer niya at binigay kay Sarah. 

Sobrang tindi ng kabog ng dibdib ni Sarah, halos parang di na siya makahinga. She's never been this close to him before, naaamoy niya ang pabango nito, smooth and spicy na parang gusto niyang ilapit ang mukha niya para amuyin pa ito. Kinuha niya ang purse, pero hindi siya kumilos sa kinatatayuan niya.