Girl With Philophobia (completed)

Part 36

၂နာရီထိုးသြားသည္​။ ဘုန္​း​ေဝက​ေတာ့​ေပၚမလာ​ေပ။ ဆုမြန္​ဆီ ဖုန္​း​ေခၚလိုက္​သည္​။

"ငါ အ​ေဆာင္​​ေ႐ွ႕မွာ​ေစာင္​့​ေနတာ ၃နာရီ​ေလာက္​႐ွိ​ေနၿပီ။ သူအ​ေဆာင္​မွာလည္​းမ႐ွိဘူးတဲ့"

"နင္​့ကိုပုန္​း​ေနတာျဖစ္​မွာ​ေပါ့။ ဆက္​​ေစာင္​့မ​ေနနဲ႔​ေတာ့ ျပန္​လာခဲ့"

"ဒါ​ေပမယ္​့ "

"ဒါ​ေပမယ္​့ ​ေတြဘာ​ေတြ လုပ္​မ​ေနနဲ႔။ ျပန္​လာ​ေတာ့ ကားႀကီးကြင္​းမွာ သြား​ေစာင္​့လည္​းရတယ္​။
ကားႀကီးကြင္​းကို​ေတာ့ သူမလာဘဲမ​ေနဘူး"

"ငါ အဲ့တခ်က္​​ေမ့သြားတယ္​၊ ခဏ​ေလး ငါျပန္​လာၿပီ"

ထီးကိုပိတ္​ကာဆိုင္​ကယ္​ျခင္​းထဲ ထည္​့လိုက္​ၿပီး
​ေမာင္​းထြက္​လာခဲ့သည္​။ ဒုတိယထပ္​မွဘုန္​း​ေဝလည္​း သူမကိုၾကည္​့ရင္​း သက္​ျပင္​းခ်လိုက္​သည္​။

"ငါ့သူငယ္​ခ်င္​း ရန္​ကုန္​သူ​ေတြ႐ွိတယ္​။ သူတို႔ဆီက ကားဂိတ္​ဖုန္​းနံပါတ္​​ေတြ ​ေတာင္​းမယ္​ ၊ အဲ့က​ေနတဆင္​့႐ွာလို႔ရတယ္​"ဟု ဆုမြန္​က​ေျပာသည္​။
တကယ္​အားကိုးရ​ေသာ ခ်စ္​စရာ သူငယ္​ခ်င္​း​ေလး။

" ဟယ္​လို ၊ ​ေရႊ​ေတာင္​႐ိုးဂိတ္​ကလား႐ွင္​့။
ဒီ​ေန႔ညကားကို ဘုန္​း​ေဝယ်ာညိမ္​း နာမည္​နဲ႔လက္​မွတ္​ျဖတ္​ထားတာ႐ွိလား႐ွင္​့"

"ဟုတ္​၊ တခ်က္​​ေလာက္​ၾကည္​့​ေပးပါလား႐ွင္​့"

"ခရီးသည္​နာမည္​ ဘုန္​း​ေဝယ်ာညိမ္​း ပါ"

ဆုမြန္​ႏွင္​့ ျမဴနွင္​း ႏွစ္​​ေကာင္​သား ဂိတ္​​ေတြကို ဖုန္​းဆက္​ၿပီး အလုပ္​မ်ား​ေနၾကသည္​။

"ဟဲ့ ဟဲ့ ျမဴနွင္​း ရၿပီ ရၿပီ"

"မႏၱလာမင္​း ၊ ည ၈ခြဲကားတဲ့"

ျမဴနွင္​း အ​ေပ်ာ္​လြန္​ၿပီး ဆုမြန္​ကိုဖက္​ထားလိုက္​မိသည္​။

"ဆုမြန္​ရယ္​ နင္​့ကိုခ်စ္​လိုက္​တာ"

ထိုအခ်ိန္​သည္​ ည​ေန ၅နာရီထိုး​ေနၿပီျဖစ္​သည္​။
၆နာရီဆို အ​ေဆာင္​ပိတ္​မည္​ျဖစ္​၍ အျမန္​အ​ေဆာင္​မွထြက္​ရသည္​။ ျမဴႏွင္​း မွာ အဝတ္​အစား​ေတာင္​မလဲႏိုင္​​ေက်ာင္​းဝတ္​စံု အျဖဴအျပာအတိုင္​းပင္​။