Referred Pain

Part 26

စာၾကည့္စားပြဲေပၚမွာ ေရးလက္စ စာအုပ္ေလး...
ေခါင္းစဥ္ေတာင္ တပ္ထားေသးသည္။

'ခ်စ္သူဆီသို႔ ေရးေသာစာ'

လွန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ 'ဟင္ အေျပးသန္တဲ့ oppa'တဲ့။
သူ Jenကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ Oppaဆိုတာ Kim Jisooေနာ္။ ပထမဆံုး စေတြ႕ေတာ့ ေျပးလာတာ။

'Baby...ဒီက Oppaမဟုတ္ပါဘူးကြယ္'

'Oppaလို အားကိုးခ်င္လို႔'

သူတိတ္ဆိတ္သြားမိပါသည္။ အားကိုးခ်င္လို႔...အားကိုးခ်င္လို႔တဲ့လား baby။ Babyအားကိုး ခံထိုက္ဖို႔ ႀကိဳးစားရပါဦးမယ္။ ေလာေလာဆယ္ အေျခအေနမွာေတာ့ သူက မိသားစုေထာက္ပံေပးေနသာတာမ႐ွိရင္ သာမန္ အထက္တန္းၿပီးတဲ့ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္။ စာေတာ္ၿပီး အားကစားေတာ္ရံုသာ။ သူ႔ရည္မွန္းခ်က္အတြက္ ခုမွ ေျခလွမ္းစရမွာ။ Babyအားကိုးရေလာက္တဲ့အထိ သူက မစြမ္းသာေသး။

'ေလွ်ာက္ေတြးမေနနဲ႔ေနာ္ JiJi။ စေတြ႕တဲ့ေန႔က JiJiက အားကိုးခ်င္စရာ အရမ္းေကာင္းခဲ့လို႔'

'ဟုတ္ပါၿပီ။ ဒါနဲ႔ အဖိုးက ဘယ္ေတာ့ ေတြ႕ရမွာလဲ'

'အခုပဲ သြားစို႔။ JiJiမေၾကာက္ဘူးမလား။ အဖိုးက ႏွစ္ေယာက္တည္း စကားေျပာခ်င္တာတဲ့'

'အမွားလုပ္ထားတဲ့သူမွ ေၾကာက္ရတာ Baby. I'm Jisoo. I'm ok'
.
.
.
အဖိုးအခန္းထဲကို ဝင္သြားေတာ့ ကြန္ျပဴတာနဲ႔ Chess ♟ ကစားေနတဲ့ Kim Jung Hoနဲ႔ ေဘးက ကူၾကည့္ေပးေနတဲ့ သူ႔အဖိုးကို ေတြ႕လိုက္တယ္။

သူဝင္လာတာေတြ႕ေတာ့ ခဏေနမွ ဆက္ကစားဖို႔အဖိုးကေျပာေတာ့ ကစားေနတာကိုရပ္ၿပီး Kim Jung Hoက ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ထြက္သြားတယ္။ ယဥ္ေက်းတဲ့လူပါလား။သူက သူ႔ၿပိဳင္ဘက္မလား။ ၿပိဳင္ဘက္ကို ေလးစားရမွာ မွန္ကန္တဲ့လူတိုင္းသိတဲ့အရာမို႔ သူျပံဳးျပလိုက္ပါတယ္။

'လာ သမီး ထိုင္'

'လက္ဖက္ရည္လား အေအးေသာက္မလား'

'ဟာရာဘိုဂ်ီးနဲ႔ဆိုေတာ့ လက္ဖက္ရည္ပဲ ေသာက္သင့္တာေပါ့'