Give Me Love

Karanlığın yuvsaında, vazgeçilmez bir hüzün ve acı duyuyordum. Dakikaların saate karışması beni tedirgin etmese de günler geçiyordu durmadan. Sabah karyolası olmayan yatağımda kalkıyor, günümü boş dilimlerle geçirip tekrar yatıyordum. Ne konuşulacak eş-dost, ne de ziyaret edilcek akrabalarım vardı. Canım sıkıldıkça depodan kendimi dışarı atıyordum fakat hayatımı değişikliğe uğratıcak hiç bir an yaşamıyordum. Bu sıkıcı hayatımdan da beni tedirgin etmiyordu. Beni üzen tek şey aşktı.

Evimin duvarlarında aşkla ve şevketle öpüşen aşıklar, birbirine sarılan kuklalarım vardı. Onları ne için koyduğumu hatırlamasamda her gece onlara arzuyla bakıp yatağa kendimi atıyordum. Küçüklüğümden beri beni kimse sevmemişti. Hayatım artık ölmeye dayalı bir hal aldı.

Yatağımdan kalktım ve ocakta duran sıcak suyun altını kapattım. Eğilip küçük dolaptan kupama uzandım ve içine sıcak suyu döktüm. İçine koyucak ne kahvem vardı ne de çayım. Fakirliğimden artık bunları bile gereksiz bulmuştum. Sıcak suyla dolu kupamı alıp tekrar yatağıma oturdum ve resimlerimi incelemeye koyuldum. Artık bu resimlerime boş boş bakmaktan usanmıştım. Kalbimin derinliklerinde değişimi arzulayan adaleler, g**lerinde kurt varmış gibi hareket ediyordu. Kendimi öldürmek gibi isteklerim olmasada bir anlık bunu delice ihtiyacım olmuştu.

Bütün organlarıma milyonlarca balon bağlanmış gibi hafifledi ve sanki ağzımdan uçup gitmişti. Kendimi o kadar hafif hissediyordum ki bir an yerçekimi beni dışladığını hissetim. Sırtımda ani bir kaşınma ve acı hissetim. Sanki sırtımla bebek doğuruyormuşum gibi acı hissediyordum. Kupamı yere koydum ve acıyla beraber açılan yarayı keşfetmeye başladım. Bölgeyi bulmak için adeta kendim ile savaşıyordum. Bölgeyi bulduğum an, elime plastik yapıya benzettim bir çubuk değdi. Çubuğu çektiğim an uzun bir yapı sırtımdan çıktı. Çektiğim şeyi gördüğüm an gözlerim yerinden fırlıycaktı. Sırtımdan beyaz kanat tüyü çıkmıştı.