Catch Me If You Can (Completed)

CHAPTER 39: CHAINED

Chapter 39: Chained

~VICTORIA~

Keep to the shadows.

Tahimik ang gabi at naririnig ko ang sariling paghinga. Inayos ko ang pagkaka-bun ng buhok ko at naging mapagmatyag habang inaakyat ang mataas na bakod. May dalawang nakabantay sa gate ngunit hindi nila napansin ang mumunting kaluskos ng pagtalon ko. Gumulong ako sa madilim na sulok ng malaking bahay at nagtago sa mga halaman.

Bahagyang lumingon ang isa sa dalawang nakabantay. Napansin ko ang tila pagkunot ng noo niya at lumapit sa mga halaman. Bahagya siyang yumuko at walang pag-aatubiling hinila ko ang kwelyo niyang suot at nagulat siya kasabay ng pagbagsak niya sa lupa. Humigit ako ng isa sa maraming matulis na bagay na nakatago sa kasuotan ko at sinaksak iyon sa kanyang leeg. Tatlong segundo lamang ay nawalan na siya ng malay.

Napansin ng kasama niya ang kanyang impit na sigaw kaya lumapit din ito sa pinagkukublihan ko ngunit sinapit din niya ang nangyari sa kasama. Hinila ko ang katawan nila sa bahaging hindi madaling makita. Kinuha ko ang mga armas nila at tinanggal ang mga bala. Naging mapagmatyag ako sa paligid bago muling gumalaw papasok sa malaking bahay.

Plan accordingly.

Sa mga nagdaang linggo ay nanatili ako sa bahay ni Amber at nagplano nang maigi. Hindi ako pwedeng pumalya sa bagay na ito. Ipinangako ko sa sarili na ito na ang huling beses na ipapakipagsapalaran ko ang buhay ko.

Tatlong araw na ang nakalilipas mula nang una akong magawi sa bahay na ito. Kailangan kong isagawa nang maayos ang plano kaya dapat ay alam ko na ang bawat pasikot-sikot ng bahay. Hindi ko inaasahan na makakasalubong ko ang hacker nang gabing iyon.

Gaya ko ay nagbabalat-kayo rin siya at kung ano man ang naisipan niya kung bakit niya ginawa iyon, siya lamang ang nakakaalam. Ilang araw kong pinag-aralan ang bawat bahagi ng bahay, salamat sa naisip na paraan ni Amber. Nang gabing iyon ay ikinabit niya sa akin ang isang camera at nai-record noon ang mga nadaanan ko.

Paano ko nalaman na ang hacker ang nakasalubong ko? Kay Amber.

“Hey, that’s smirking guard is Ryu!” bulalas niya na narinig ko mula sa suot kong in-ear.

Kung hindi niya iyon sinabi ay hindi ko mapapansin iyon. Magaling ang pagbabalat-kayong ginawa ng hacker at talagang nakumbinse ako. Kung hindi lamang iyon napuna ni Amber ay hindi ko malalaman. Hindi ko alam kung paano niya iyon napansin gayong malayong-malayo sa hitsura nito ang nakasalubong kong guard nang gabing iyon. Nakumpirma ko lamang iyon nang magpalitan kami ng salita.

Come prepared.

Tahimik na ang buong bahay at nakapatay ang mga ilaw sa loob. Handa na ako sa kung ano man ang maaaring kalalabasan ng gagawin ko ngayon. Kasingtahimik ng pusa ang ginawa kong pagpasok sa loob ng bahay mula sa terrace ng second floor.

Kung hindi ako bibiguin ni Mimo, magiging madali na lamang ang lahat. Bumalik sa alaala ko ang sinabi niya sa akin noong isang araw matapos kong pasukin nang palihim ang bahay ni Homer.

“What’s this, old man? Did you call us to betray us again?” tanong ni Sa-el habang binabato ng masasamang tingin si Mimo. “If V didn’t say that she’ll be here, I wouldn’t be here, too. I should have blow up your place noong nalaman ko pa lamang na isa ka palang ahas.”

Hindi pinansin ni Mimo ang mga sinabi ni Sa-el at hinarap lamang ako. “I won’t lie to you, money is everything to me. But when I look back to every heist we did, nandoon kayo kasama ko. Take this as my apology.”

Hindi ako sumagot at tiningnan lamang siya nang matiim.

“What now? Is this to get our trust back, because there’s no way, old man,” sagot ni Sa-el at sumang-ayon ako sa sinabi niya sa pamamagitan ng pagtango.