"Αν πάει να σε φιλήσει, απλά ανταποκρισου" η καρδιά μου χτυπάει γρήγορα.
"Δεν υπάρχει περίπτωση" τα μάγουλα μου κοκκινίζουν.
"Ένα φιλί είναι Vannesa" επιμένει και τον κοιτάζω ντροπιασμένη.
"Εγώ.. δ-δεν έχω ξαναφιλησει κάποιον" κοιτάζω οπουδήποτε εκτός από εκείνον.
Επικρατεί σιωπή για λίγο κάτι που με κάνει να νιώθω πολύ άβολα.
"Ωραία, τότε προσπάθησε να μην φτάσει σε αυτό" σπάει την σιωπή και τον κοιτάζω.
"Πως;" ρωτάω και ξαπλώνει προς τα πίσω. Όχι, δεν είμαστε σπίτι του, είμαστε στο δικο μου. Επέμενε να έρθει μετά το σχολείο και δεν μπόρεσα να τον μεταπεισω να πάμε κάπου έξω. Του εξήγησα όμως την κατάσταση με τους γονείς μου και συνεννοηθήκαμε πως σε περίπτωση που γυρίσουν σπίτι, εκείνος θα μένει κρυμμένος στο δωμάτιο μου.
"Δώσ' του να καταλάβει πως τον βλέπεις φιλικά" βολεύομαι καλύτερα στην καρέκλα και ξεφυσαω.
"Σε περίπτωση όμως που δεν πιάσει τα μυνήματα και πάει να σε φιλήσει, φίλησε τον στο μάγουλο" τελειώνει την πρόταση του κοιτώντας με και κουνάω το κεφάλι μου θετικά.
"Αυτό μπορείς να το κάνεις ετσι;" αστειεύεται. Του πετάω ένα στυλό και τον ακούω να γελάει.
"Τι ώρα θα βγείτε;" με ρωτάει μόλις εχει σταματήσει να γελάει.
"Δεν ξέρω, δεν μου 'χει στείλει κάτι ακόμα" σηκώνομαι και κλειδωνω την πόρτα του δωματίου μου.
"Αν θες να με βιασεις, προειδοποίησε με τουλάχιστον" αστειεύεται και τον αγνοώ.
"Άντε, σήκω να ξαπλώσω λίγο κι εγώ" λέω κι εκείνος απλά βολεύεται καλύτερα.
"Έχει χώρο και για τους 2 μας. Το κρεβάτι είναι διπλό" λέει κάνοντας μου νόημα να ξαπλώσω δίπλα του. Διστακτικά το κάνω αφήνοντας μια save απόσταση μεταξύ μας.
"Και για πες. Έχεις κάποιον υψηλό στόχο για τις πανελλήνιες;" ρωτάει σπάζοντας την σιωπή.
"Όχι ιδιαίτερα. Το μόνο που θέλω είναι άλλη πόλη και δεν με νοιάζει και πολύ το τι. Απλά να φύγω από το σπίτι" λέω και σιωπή επικρατεί.
"Μπορείς να φύγεις από το σπίτι ενώ βρίσκεσαι στην ίδια πόλη" γυρνάω να το κοιτάξω και με κοιταει ήδη.
"Σου είπα πως έχουν τα πράγματα. Οι γονείς μου δεν θα μ' αφήσουν. Ενώ αν περάσω αλλού, εκεί δεν θα μπορούν να κάνουν κάτι" λέω και γνέφει.
YOU ARE READING
How not to be shy
Fanfiction"Εμείς είμαστε φίλοι, δεν είμαστε;" ρωτάω και ξεροκαταπινω από την τόσο κοντινή μας επαφή. "Θες να σου δείξω πόσο φίλοι είμαστε μωρό μου;" ψιθυρίζει και νιωθω την ζεστη ανασα του στα χείλη μου. Πριν προλάβω να απαντήσω τα χείλη του ενώνονται με τα...
