𝖳𝗁𝖾 𝖠𝗋𝗍 𝗈𝖿 𝖬𝖾𝗇𝖽𝗂𝗇𝗀 𝖺 𝖻𝗋𝗈𝗄𝖾𝗇 𝗁𝖾𝖺𝗋𝗍 || 뷔국

16

"Καλημέρα παιδιά" μας είπε χαμογελώντας. Ο Taehyung τον χαιρέτησε με ένα νεύμα και εγώ δεν είπα τίποτα, απλά χαμογέλασα ελαφρά. Κοίταξε τον Taehyung και ύστερα καθάρισε τον λαιμό του, παρόλο που ο βήχας αυτός έβγαζε μάτι πως ήταν ψεύτικος. Ύστερα κοίταξε εμένα με σοβαρό ύφος. "Jeon, μπορείς να μας αφήσεις για λίγο μόνους;". Κούνησα το κεφάλι μου και απομακρύνθηκα.

Έβλεπα τον κύριο Namjoon να μιλά στον Taehyung με σοβαρό ύφος και εκείνος να κοιτά κάτω, φαινόταν όμως να ακούει αυτά που του έλεγε. Ήθελα να μάθω τι του έλεγε. Γιατί ο κύριος Namjoon φαίνεται να γνωρίζει πολλά, καλώς ή κακώς.

Third person's P.O.V.

Ο Namjoon κοιτούσε τον Taehyung στα μάτια. Ο τελευταίος κοιτούσε κάτω, χαμένος στις σκέψεις του. Ήξερε πολύ καλά πως η επιστροφή στο ορφανοτροφείο θα του προκαλούσε κακό, όμως δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Επίσης, σκεφτόταν σοβαρά να οργανώσει κάτι για να εκδικηθεί τον Jimin. Η αποβολή δεν του έφτανε, το φαινόταν πολύ λίγο. Το ποτήρι είχε ξεχειλίσει με εκείνον και έπρεπε να γίνει κάτι για να πάρει ολοκληρωτική εκδίκηση. Είχε ξεμείνει όμως από ιδέες.

Ο Namjoon ήταν πρόθυμος να κάνει οτιδήποτε ήθελε ο Taehyung, γιατί είναι η αδυναμία του τελευταίου και ο μικρότερος το ξέρει πολύ καλά. Προσπαθούσε να βρει ένα τρόπο να εκμεταλλευτεί αυτήν την αδυναμία που του τρέφει ο μεγαλύτερος άνδρας, για το συμφέρον του.

"Tae, ξέρεις την συμπάθεια που έχω προς εσένα, σωστά; Και επίσης έμαθα σχετικά με όλη αυτή την ιστορία με τον Park Jimin και τον συμμαθητή σου τον Jungkook. Άστο επάνω μου όμως, καλά; Θα πάρει μία αποβολή όλη δικιά του ο Jimin, μίλησα με τον διευθυντή πριν λίγο". Ο Taehyung σήκωσε το κεφάλι του και κοίταξε τον Namjoon στα μάτια.

"Η αποβολή δεν μου φτάνει όμως ρε Namjoon. Με νευρίασε πολύ αυτό που έκανε, γιατί όσα είπε είναι ψέματα, εγώ ποτέ δεν θα τολμούσα να αγγίξω κάποιον χωρίς να το θέλει ρε γαμώτο, ποτέ. Και το ξέρεις, με ξέρεις καλά" είπε ο μικρός μέσα από τα δόντια του. Φαινόταν νευριασμένος, και ο μεγαλύτερος έδειχνε να καταλαβαίνει αυτή του την έκρηξη. "Δυστυχώς ή ευτυχώς, σε ξέρω καλά, ναι" ψιθύρισε, όμως ο Taehyung δεν τον άκουσε.

Ο Namjoon ακούμπησε τα χέρια του απαλά επάνω στους ώμους του αγοριού. "Σε καταλαβαίνω, όμως άστο επάνω μου, καλά; Θα το κανονίσω εγώ". "Είσαι πρόθυμος να κάνεις τα πάντα για εμένα ή κάνω λάθος;" ρώτησε ρητορικά ο Taehyung. "Ίσως είμαι, δεν ξέρω... Μάλλον, σίγουρα είμαι. Ξέρεις γιατί το λέω και τι εννοώ".