The Gangster Fallen Angel

Chapter 27: Her True Feelings

A/N: ito na po yung update mga reader's. I hope you'll like it. Enjoy ^_____^

*******

Chapter 27: Her True Feelings

Izumiko's Pov

Izumiko help! Help me please!!

Help me! Help me! Izumiko!

Help!!

"Ahh.." what the.. it just a dream. "Mmm.. Where am I? Bakit puro puti ang nakikita ko." Shit! Where is Alster.

Ang huling natatandaan ko nasa isa kaming lumang gusali matapos kong patayin ang anak ni Mr. Scott, palabas na kami ni Alster sa lumang gusali pagkatapos...... hindi ko na maalala kung ano yung sunod na nangyari dahil nawalan na ako ng malay. Kung ganon sino ang nagdala sakin dito sa hospital? Hindi kaya si......

"Mabuti naman at gising ka na, Princess." So siya pala ang nagdala sakin dito sa hospital. Pero pano niya nalaman ang location ko ohh! well I forgot he has a lot of connection so it easy for him to find me after all.

"Yeah. Where is Alster?" Tanong ko dito. Pero imbis na sagutin niya ang tanong ko yumuko lamang ito kaya naman medyo kinabahan ako dahil sa ginawa niya. "Zak, I said where is Alster?" Muling tanong ko dito, bakit ba hindi na lamang niya sabihin kung nasan si Alster. I just want to know if he's doing fine.

"Princess, the truth is..... Takuma died during the operation. When we arrived in the hospital maraming dugo ang nawala sa kanya and he also got a lot of injury in every part of his body some of his vitals broke  that cause him to death. I'm really sorry princess the doctor do every he can't to save him but steal Takuma can't make it." What? No! this can't be. Bakit ngayon pa! Bakit ngayon pa na mahal ko na siya. No! this is just a dream right?

"No! your joking right? Zak, buhay siya hindi ba tell me he's alive right?" Hindi ko namalayan na tumutulo na yung luha ko. "T-this *sob* is a-all *sob* my f-fault." Sabi ko habang patuloy parin sa pagtulo yung luha ko. Hindi maaari to! Hindi pa siya patay! Alster this can't be.

"Princess." Banggit ni Zak sa pangalan ko ngunit parang wala akong naririnig patuloy lang sa pagtulo ang luha ko. "Princess, it's not your fault so don't blame yourself. Takuma will not happy to see you like this." Sabi nito habang yakap yakap ako. Kaya naman hindi ko na napigilan pa ang sarili ko na yakapin siya ng mahigpit dahil sa sakit na nararamdaman ko.

"I want to see him." Sabi ko dito ng medyo kumalma na ako. Gusto ko siyang makita kahit na alam kong mas lalo lang akong masasaktan kapag nakita siya sa ganong kalagayan. Pero kahit na masakit gusto ko parin siyang makita.

"Maybe later princess you need to take a rest first." Sabi ni Zak. Kaya naman agad akong bumitaw sa pagkakayap sa kanya, tinignan ko siya ng masama na ikina-iwas niya.

*Sigh*

"Fine. Let's go." Pagkasabi nito ay agad kong inalis yung mga nakatusok na aparatus sa katawan ko na ikinabigla naman niya. "Princess." Tawag nito sakin. Tinaasan ko lamang siya ng kilay pagkatapos ay nauna na akong naglakad palabas ng kwarto ko.

Bawat hakbang ko papunta sa kwarto ni Alster ay para akong tinutusok ng milyong milyong karayom ng paulit ulit. Hanggang ngayon hindi parin ma-process ng utak ko na wala na siya. Parang kanina lang kasama ko pa siya hindi ko alam na yun na pala ang huli naming pagsasama hindi ko man lamang nasabi sa kanya ang tunay kong nararamdaman.

"Princess." Napatingin ako kay Zak ng banggitin nito ang pangalan ko.

Nginitian ko lamang ito ng pilit pagkatapos ay pinihit ko na yung pinto upang makapasok kami. Pagpasok ko sa loob agad nahagip ng mata ko sina Ayah, Yui at Yuri na umiiyak habang yakap yakap nina Yuuichi, Ryou at ang kambal ko na si Yuki. Napansin yata nila ang pagpasok namin kaya naman napatingin sila sa direksyon ko.