Pershendetje, tokesor! Kjo eshte historia ime e pare dhe nuk e kam idene fare se ça do nxjerr nga kjo. Gjithsesi, vendosa te shkruaj sepse shkolla ka mbaruar, eshte vere dhe kam shume kohe te lire [ plus @isaaaabela e cila me date 23.06.2018 e shtun...
Rregulloj edhe floket dhe sapo vesh kepucet, degjoj zilen e deres.
Hodha edhe parfumin dhe e pashe veten per here te fundit ne pasqyre.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hap deren dhe:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Princeshe...." hapte gojen per te folur, por nuk thoshte gje. Fillova te qeshja, ndersa ai i kishte ngulur syte mbi mua. U afrova dhe i dhash nje puthje.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Eja!"
Mora canten dhe ai me kapi doren.
Hap deren e makines, e c'te shoh? Ishte nje tufe me lule dielli.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Stefano...jane....jane te mrekullueshme!"
"Per princeshen time."dhe me dha nje puthje ne faqe.
Hipem ne makine dhe u nisem.
*Serena*
Oh zot, po vazhdova akoma do te me plasi koka.
Shoh oren dhe me kishte mbetur 15 minuta perpara se te shkoj te takoj babain e Gabrielit.
Dal nga zyra dhe hipi ne makine.
Zilja e telefonit nis te bie.
Ishte...Masimo.
Nuk dua te flas me te tani. Sidomos pas asaj qe ndodhi. Nuk dua ta shoh me. Dua qe te me le rehat. Nuk mundem, nuk...nuk e bej dot.
E mbylla telefonin dhe u nisa.
*Massimo*
Hajde Serena, te lutem hape teledfonin. Te lutem!
Zilja ra dhe me pas e mbylli.
"Porca miseria!Serena appri quel maledetto telefono!" (Per hir te zotit Serena, hape ate dreq telefoni!)
I bie ziles, por perseri asgje.
Marr celsat dhe i shkoj ne kompani. Nuk kishte njeri aty. Nisem per ne shtepi. As aty nuk eshte.
Po ku dreqin te jete?
Marr Stefanon ne telefon:
"Stefano, aty eshte Teodora?"
"Po, pse c'ka ndodhur?"
"Ku eshte Serena?"
"Alo, Massimo!"
"Ku eshte Serena?"
"Ajo tha se do te takonte nje mikun e saj per ceshtje pune. C'problem ke?"
"Me cilin mik?" Tani po filloja te trembesha, por kjo frike nuk zgjati shume dhe u sjnderrua ne acarim kurpermendi emrin e atij miut.
"Nuk besoj ta njohesh. Gabriel Fotanalano."
"Ku?"
"Nuk e di..."
Mbylla telefonin dhe menjehere telefonova Sebastianin.
"Sebastian, me gjej ate miun e ndyre, Gabriel Fotanalano."
"Si. Do te t'i deregoj koordinatat ne telefon." (Po)
Hipi ne makine dhe nisem menjehere.
Ishte shtepia e atij. Aty ishte edhe makina e Serenes.
Mos ndoshta jam vone?
Futem ne vile dhe....ishte bosh.
Nuk kishte gjurme njeriu. Kerkoj ne te gjithe vendin, por asgje.
