Oksijen, ağaçlar ve şelaleler diyarı olan Norveç'te yaşayan bir köpeğim. Norveç'in Oslo şehrine bağlı ormanla iç içe olan bir villa sitesinde yaşıyoruz. Benim kendime ait bir kulübem var. Sahibim beni her gün şehir merkezinde olan "Köpek Eğlence Merkezi" olarak bilinen yere götürür. Oslo efsane bir şehir. 750.913 nüfuslu Oslo şehrinde her yer orman. Norveç'ten ayrılmak istemiyorum. Orman görmek, Mutlu insanlar, yürüyüş yapan gençler görmek beni mutlu ediyor. Evimize geldiğimizde Ed, beni odasına çıkarıyor ve benimle oyun oynamaya başlıyor. Kendisi benim en yakın arkadaşım. Ed çok iyi bir çocuk, yaşı 12 ve çok akıllı. Kendisi YouTube denen bir sosyal medya uygulamasında video çekiyor be abonesi tam olarak 623. Norveççe video çektiği için fazla izlenmiyor çünkü Norveççe sadece Norveç dili olarak geçiyor. Bende ona yardım ediyorum, ben akıllı bir köpeğim. Ed'e yardım etmek beni Mutlu ediyor. Elena ise Ed'in annesi. Bana her gün mama veriyor ve kulübemi temizliyor. Çok iyi kalpli bir kadın. Şuan Sonbahardayız ve Kış mevsimi geldiğinde sadece Norveç ve Finlandiya'da görülen "Kuzey Işıkları" adı verilen muhteşem doğa olayını görmeye gideceğiz. Neyse şuan akşam olmak üzere. Kulübeme girdim, kulübemde bir kapı var. Bu kapıyı ben kendim kilitliyorum çünkü bu konuda beni eğittiler. Kulübem diğer köpeklere nazaran çok büyük çünkü ben yerde yatmayı sevmem. Benim bir yorganım var ve ben bunun üzerinde yatıyorum. Sabah olmuştu, ailem kahvaltı için beni uyandırmışlardı. Hemen kalktım, Elena mamamı verdi ve ben yemeye başladım. Ed ise kahvaltısını yapıyordu. Ama biraz halsiz gibiydi. Hasta olmuş herhalde.
Öğleden sonra saat 15.30 civarları Oslo şehir merkezine indik. Yine her zamanki gibi Norveç'e hayran kalmıştım. Şehir merkezinden bile orman gözüküyordu. Ed ise evde yatıyordu, onu aklıma getirttim.
Elena ağlıyordu. Neden bende bilmiyorum, bir anda odaya girdim ve, hayır...
ED DOSTUM! Yanına doğru koştum, yalamaya başladım. Uyanmadı, hayırrrrrr. En iyi dostum... Ölmüştü.... Hayır... Ağlamaya başlamıştım. Odadan uzaklaştım, cinayet değil. Kalpten gitmiş Can'ım arkadaşım. Kulübeme girdim ve ağlamaya başladım. Ed'in ailesi Ateist olduğu için hiç bir Dua okunmadı. Direk gömdüler. Katılmadım çünkü çok üzülmüştüm.. Onun aşık olduğu kız Emily'de oradaymış ve en iyi arkadaşı Iggy. Emily ağlamış. Iggy ise ona destek vermiş. Iggy çok duygusal bir kız ama sevecen. Beni çok sever. Emily ise bana resmen aşık, sürekli her gün beni ziyarete gelirdi. Ama artık... Ed....
Emily ise bugün yanıma geldi. Masmavi gözlerinden yaşlar akıyordu.
"Keşke ona hala onu sevdiğimi söyleseydim. Çok geç artık..."
