UNUTAMADIĞIM

Hap

**************

Herşey ortaya çıkardı elbet çıkmalıydı da ama beni bu gerçek ürpertiyordu . Ama hayatın sana getirdiklerine karşı koymamak gerekirdi.

Hep birlikte sessizce oturmaya devam ederlerken Ozan  güven veren ses tonuyla

-Biz gidelim Arya sen dinlen birşey olursa ara bizi diyor .

Kafa sallıyorum.Onlar giderken Deniz de gidiyor . Akşam babam geldiğinde yine koltukta sarılarak oturuyoruz bu sıra en sık yaptığımız şey.Benim en güvenli noktam bu şu an. Babama ne olursa olsun sahip olmak.Yine de aklımdan çıkmayan o sorunun cevabını alma istiyorum . Daha fazla uzatmadan babama yöneltiyorum cevabından deli gibi korktuğum o soruyu.

-Baba annemin ölüm sebebini söyle artık bana lütfen ben neden olduğunu bilmek istiyorum.

-Arya çok  kızacaksın , korkuyorum , tepkin  korkutuyor  beni. Bu kadar yakınımdayken bir anda gitmeden çok korkuyorum. Ve beynindekinden korkmanı istemiyorum her ne kadar bitmiş olsa da . Çok zor nunu sana söyleyebilmek.

-Baba söyle hadi bu boşlukla yaşamak istemiyorum ben. Elbet öğreneceğimi biliyorsun ,  izin ver de sendden duyayım başkasından değil.Daha fazla saklama artık benden.

-Söyleyeceğim Arya ama kendini üzmemelisin ve bize kızma  ya da kızmamaya çalış.Özellikle annene sakın kızma Arya bunu bile senin için sakladık senden.

Kafa sallıyorum sadece.Hiçbir garanti veremiyorum . Üzülmem , kızmam ya da sinirlenmem merak etme diyemiyorum. Gelmiyor elimden hiçbiri.
Karşılıklı oturuyoruz koltuklarda.Sonra kalkıp yanıma geliyor tekrar.Elimi tutuyor ve bsns gözlerindeki anlamlandıramadığım o bakışla bakıyor.Gelecek cevap beni daha da korkutuyor.Söyleme istemiyorum demek istiyorum çünkü hissediyorum canım yancak hem de öyle çok yanacak kş hiç duymamış olmayı dileyeceğim ama yine de istiyorum duymak.Artık kaçamam gerçeklerden .Kaçamam artık.Kaçmak istemiyorum.Aklımdakilere hakim olamadan babam incelikle başlıyor sözlerine.

-Arya bak nasıl anlatacağım bilmiyorum biliyorsun annen tümörü yenmişti ama tekrarlanıyor ki yıllar sonra tekrarlanmış da  bu sefer çok daha ağır çok daha kötü derecede ,anneni çok ikna etmeye çalıştım sen Romadaydın, tedavi ol dedim , atlatırız dedim.Yapmak istemiyorum dedi dayanamam artık dedi bu çok daha ağır dedi vücudum bunu kaldıramaz dedi  çok uğraştık psikologlar ,doktorlar tedavi için ikna etmeye ama zaten tedavisi de zordu doktorun dediğine göre de tedavi bile olsa çok fazla zamnaının kalmadığını  artık hastalığın başka yerlere sıçradığını söylemişti . Annen netti, kararlıydı tedavi olmamakta , yapamadım Arya ikna edemedim, o yüzden  o gece seni apar topar çağırdım. Yanında ol ne olursa olsun kızından , senden daha fazla uzak yaşamasın seni görsün , bilsin son zamanlarında yanında olsun istedim.Sen hemen gelmedin o sıra  ilerledi hastalık en son da benim baskıma  dayanamayıp geldin fark da ettin  ama annen iyi değildi böyle işte beynindeki bitirdi anneni .

-Baba ben neden şimdi  öğreniyorum neden söylemediniz bana ! Yanında olurdum ayrılmazdım başucundan . Üzmezdim onu kendi dertlerimle. Yapmazdım hiçbirini. Şikayet etmezdim hiç.

-Arya annen istemedi. Bir sürü şey vardı başında annen bunları düşünmeni istemedi. Normal yaşantında yanında olmak istedi sadece .Biliyorum kolay değil bunu öğrenmek. Ama annenin kararıydı ve ona saygı duydum.

-Haberi olmadan deseydin baba. Ben ona bir şey demezdim bilmiyor gibi yapardım . Yanında olurdum en azından .

-Yapma Arya yapma böyle yapamazdın saklayamazdın o da daha da üzülürdü biliyorsun bunu.