Nefretten Aşka - Texting

7

Çağan : Ecem

Ecem: Bak Çağan ben gerçekten o kazadan dolayı çok pişmanım gerçekten . Çok acı çektim ben ,neden yine bana acı çektiriyorsun? Neden yaşamama izin vermiyorsun .

Ağlamaya başlamıştım , artık böyle yaşamaktan bıkmıştım . Katil damgası her gün üzerimdeydi ve ben böyle yaşamaktan gerçekten bıkmıştım .

Ecem: Bıktım artık gerçekten bıktım . Böyle yaşamaktan , acı çekmekten bıktım anlıyormusun beni . Biliyorum çok acı çektin ama bende çok acı çekiyorum hemde düşünemeyeceyin kadar.

Çağan : Evet çok acı cektim ve halada öyle . Bu hayatta yapayalnız kaldım , kardeşimi özlediyimde ona sarılamadım , kokusunu içime çekemedim .

Gerçekten çok kötü hissediyordum , yalnızlığın nasıl bir şey olduğunu bilirim ve Çağan da yalnızdı , yalnız kalmıştı . Onun iyi bir insan olduğunu hissediyorum , ama acı çekiyor bu yüzden böyle olduğunu biliyordum .

Çağan : Onu çok özledim biliyormusun , dört yıl koskoca dört yıl oldu onu görmeyeli . Eskiden tek varlığım oyken şimdi yapayalnızım . İçim çok yanıyor Ecem anlıyormusun çok   yanıyor .

Çağan : Bak kardeşimin kazasını tekrar araştırıyorum. Ve bir kaç ipucuna rastladım . Sana bir kaç soru sormam gerek .

Ecem: Sor

Çağan : Kaza anında kardeşime çarpan arabada iki kişi vardı kamera kayıtlarına bakarken farkettim . O ikinci kişi kimdi?

Ecem: Hayır kimse yoktu ben yalnızdım.

Çağan : Yalan söyleme bana , gözlerimle gördüm . Hem arabayı kullanan bir erkekti sen deyildin...

Gördüyüm şeylə donup kaldım , farketmişlerdi . Ama öyrenmemeleri lazım, olmaz.