სადღაც დილის ხუთი საათი ხდებოდა როდესაც სამანტამ თვალები ჭყიტა, ცალი ხელით, მარჯვენა თვალი მოისრისა და ფეხზე წამოდგა, ჩუსტები ამოიცვა და სამზარეულოში გაეშურა წყლია დასალევად, უცნაური დილა იყო სამანტას თითქოს არ ახსოვდა გუშინდელი ამბავი, მაგრამ თვალები ხომ გაგვცემს ადამიანებს, თვალები ჩასწითლებოდა და გასიებოდა, ეტყობოდა თუ რამდენი იტირა წინა ღამეს, როდესაც წყლია დალევას მორჩა თავის ოთახში გაეშურა, ოთახში მალევე შევიდა და პირდაპირ საბაზანოსკენ გაეშურა, თბილი წყლის ქვეშ ყოფნა მას გამოიყვანდა მდგომარეობიდან დამიჯერეთ ძალიან კარგია და შველის კიდევაც, მართალია ადამიანების ნახევარი წყლის ქვეშ როდესაც იმყოფებიან მხოლოდ ნახევარი საათი ფიქრში ატარებენ, სამანტაც ესეთია ზუსტად ახლა ჰარიზე ფიქრობს, ჰარიზე და მის გრძნობებზე, მისთვის ძაალიან რთული აღმოჩნდა სიყვარული, ნამდვილად რთული, ჰარიზე ფიქრში ვერც კი შეამჩნია დროის გასვა, მალევე გადაივლო და გამოვიდა პირსახოც შემოხვეული, იმდენად ჩაფიქრებული იყო რომ გამოსვლის დროს ვერც კი შეამჩნია საწოლზე ჩამომჯდარი ჰარი, გიკვირთ ხო? რათქმაუნდა გაგიკვირდებათ, გუშინ რაც მოხდა იმის შემდეგ ვერავინ იფიქრებდა რომ ჰარის აქ ვნახავდით, მაგრამ ჰარის ძლიერად ენატრებოდა სამანტა ამ გრძნობას კი უბრალოდ ვერ გაუძლო და სამანტასთან მოვიდა, აკვირდებოდა სამანტას რომელიც კარადაში თეთრეულებს არჩევდა, ჰარიმ ნელა შეუმჩნევლად და უხმაუროდ წამოდგა საწოლიდან, სამანტასკენ ნელი ნაბიჯებით გაეშურა და უკნიდან მიეკრო, ამას მოჰყვა სამანტას ყვირილი, შემობრუნდა თუ არა ყვირილი შეწყვიტა, ჰარის მიაშტერდა, ეგონა ელანდებოდა მაგრამ როდესაც ხელი ხელზე შეახო დარწმუნდა რომ ნამდვილად ჰარი იყო და არ ელანდებოდა, თვალებში შესცქეროდნენ ერთმანეთს, ცქერა მაშინ შეწყვიტეს როდესაც კარგზე ლუკასსმა დაკაკუნა
-სამანტა ყველაფერი კარგადაა?
-კი
-დარწმუნებული ხარ?
-კი
ჰარის გახედა, შემდეგ კი ისევ კარისაკენ გაიხედა
-მე მივდივარ უნდა ვირბინო და შეიძლება შემაგვიანდეს
-კარგი
სამანტას თვალთახედვით:
თავი კარებისკენ მქონდა შებრუნებული, ჰარის კი არ ვუყურებდი მაგრამ მის მზერას ვგრძნობდი, ჩემთან ძაალიან ახლოს იყო ამიტომაც მისი გაწევა ვცადე მაგრამ უშედეგოდ, გვეედით გაწევა ვცადე მაგრამ ხელი წამავლო და მომაბრუნა, სიჩქარეში პირსახოციი სხეულიდან მომძვრა, მთელი სისწრაფით ავიღე და ავიფარე სხეულზე მაგრამ ჰარიმ ხელი დამიჭირა და ის მომხსნა შემდეგ კი ტუჩებზე დამაცხრა, კოცნაში ავყვე, მისი ყველა შეხება უხეში იყო მაგრამ მისგან სიუხეშეს მიჩვეულივარ, ხელში ამიყვანა ისე რომ კოცნა არ შეგვიწყვეტია, საწოლისკენ წამიყვანა და დამაგდო თვითონ კი ზემოდან დამაწვა. მაისური გაიხადა და გვერდით გადაგდო მისი ტატურილებული სხეული საშინლად ცხელი იყო და კიდევ უფრო მანდომებდა მას, ხელი საჯდომზე ჩამიცურა და მომიჭირა ამან კი ჩემი კვნესა გამოიწვია
-აჰჰ...
ჰარიმ მაისურს შარვალიც მიაყოლაა მაგრამ სანამ გადაგდებდა ჯიბიდან პრეზერვატივი ამოიღო, მივხდი საითაც მიყავდა საქმე და წამოვდექი, ამ ყველაფერს კი მისი გაკვირვებული მზერა მოჰყვა
-ჰარი... ეს..
-ქალიშვილი ხარ და მაგიტომ არგინდა ხო? ნუგეშინია არგატკენ
ამ შეკითხვას ნამდვილად არ ველოდი
-არა...არვარ ქალიშვილი
თვალებზე ცრემლი მომადგა
- ოუუ ანუ პირველი არვარ, მეგონა ქალიშვილი იყავი -ჩაიცინა - დავისთან დაკარგე
- ჰარი თუ შეიძლება წადი
-ოუუ არმეუბნები კარგი წავალ
გადავწყვიტე სიმართლე მეთქვა
-ჰარიი...მე...ჯეისონი...მეე
შემდეგ კი გონება დავკარგე
