Dusk Till Dawn - E'Dawn

09

~ 16-09-2018 ~

"Het voelt goed om weer vrij te zijn. Dat gevangenis eten was echt vreselijk." Hyo-jong snuift de frisse lucht naar binnen, een blije glimlach siert zijn lippen terwijl hij hand in hand met zijn vriendin over straat loopt. "Bedankt Yeon Mi, je hebt zoveel voor me gedaan. Dankzij jou kan ik eindelijk een rustig en vredig leven gaan leiden." het meisje dat naast hem loopt blijft opeens stilstaan waardoor ook hij stopt met lopen. "We weten allebei dat je nooit een rustig leven gaat leiden. Dat is gewoon niks voor jou." ze kijkt de jongen aan met een serieuze blik in haar ogen. "Hyo-jong, het deed me echt pijn om je in dat gevangenis pak te moeten zien, dat je daar zat als verdachte. Ik wil dat dat niet meer gebeurd, deze keer heb ik je er uit kunnen redden. Maar ik weet niet of het me de volgende keer ook weer zou lukken."
Hyo-jong legt een hand op het meisje haar wang en kijkt haar aan. "Het spijt me dat ik je zo bezorgd heb gemaakt Yeon Mi, maar zoals je net al zei een rustig leven leiden gaat me niet lukken. Na alles wat er gebeurd is realiseerde ik me dat er te veel onrechtvaardige dingen in de wereld gebeuren. Als we Moon Sang Hun nu niet op hadden laten pakken was het waarschijnlijk nooit gebeurd. Wie weet wat voor kwade dingen hij dan nog meer had gedaan. We moeten mensen die niet instaat zijn het zelf te doen, behoeden voor mensen zoals hem."
Yeon Mi knikt even. "Daar ben ik het wel mee eens. Maar, onder een voorwaarde. We gaan dit alleen op mijn manier doen okay? We gaan het onrecht bevechten met de wet en niet onze blote handen."

~ 28-11-2018 ~

"Ben je er klaar voor?" vraagt de blond harige jongen die zijn vriendin vragend aan kijkt. "Natuurlijk." het meisje trekt haar jasje recht, de tas die op haar schoot staat pakt ze met haar rechterhand vast waarna ze uit de zwarte sportauto stapt. Hyo-jong kan een glimlach niet onderdrukken, ook hij stapt al snel uit en loopt achter het meisje aan het lege gebouw in.
"Goedemiddag heren." het groepje mannen kijkt op als ze de meisjes stem horen. De mannen dragen oude kleding die hier en daar en beetje gescheurd zijn. Hun gespierde armen zitten onder de grote tatoeages, de ene lijkt meer betekenis te hebben dan de andere. De mannen lijken het onverwachte bezoek niet erg te waarderen. Eén van hen veegt zijn met vuil bedekte handen af aan een doek en stapt bij de man die aan een paal vast zit gebonden vandaan. Deze groep mannen zijn echte geldwolven, ze jagen mensen die ooit eens geld van ze geleend hebben de stuipen op het lijf om de laatste centen die ze hebben te krijgen. Ook de man die hier vastgebonden zit aan een ijzeren paal heeft ooit wat geld van ze geleend. Hij heeft laatst alles terug betaald, maar nu zeuren de mannen om een iets te hoge rente waar van ze denken er recht op te hebben.
Yeon Mi haalt een visite kaartje uit haar jaszakje en drukt hem in één van de mannen zijn handen. "Advocate Baek Yeon Mi en dat is mijn cliënt daar, die jullie vast hebben gebonden. Het zou fijn zijn als jullie hem even los maken en aan mij overhandigen." het meisje lijkt totaal niet bang voor de grote gespierde mannen die allemaal op haar neer kunnen kijken. Een van hen knijpt zijn handen tot vuisten waardoor zijn vingers een knakkend geluid maken.
"Die cliënt van jou is ons nog geld verschuldigd." gromt de man, zijn zware stem echoot door de bijna lege ruimte. "Volgens mijn informatie heeft hij dat al een tijdje geleden terug betaalt, met een bepaalde rente er bij. Als jullie denken dat jullie meer geld nodig hebben, waarom komen jullie dan niet even langs bij de rechtszaal om het daar uit te vechten." Yeon Mi glimlacht even naar de mannen maar die zien niet zoveel in haar voorgestelde plan. Een van hen loopt dreigend op haar af, klaar om de eerste klap uit te delen. Maar Hyo-jong stapt er tussen en houdt zijn vuist tegen.
"Ben je nu serieus van plan om een meisje te gaan slaan?" Hyo-jong knijpt zo hard in de man zijn vuist dat hij de botten hoort en voelt knappen, vervolgens haalt hij met zijn andere hand uit naar de man zijn kaak waarna de man een stukje naar achteren strompelt. Hyo-jong maakt een soort draai in de lucht waarbij hij de man een harde trap in zijn maag geeft. Vervolgens richt hij zich op de andere mannen die ook al driegend op hem af gelopen kwamen. Al lijken ze nu niet meer zo zeker van hun zaken. Hyo-jong schakelt de mannen met gemak uit terwijl Yeon Mi haar cliënt bevrijd. "Dankjewel advocate Baek, je bent echt een advocaat waar je op kan bouwen." de man wordt omhoog geholpen door het meisje, bloed stroomt langs de zijkant van zijn hoofd naar beneden. "Gaat het meneer Choi?" de man knikt even. "Het gaat prima, ik kan niet wachten om die schoften in de rechtszaal te zien. Ik ga ze zeker aanklagen."

"We zijn een goed team, weet je dat?" Hyo-jong zet een kopje koffie voor het meisje neer, hij neemt plaats op de stoel naast haar en neemt een slokje van de warme drank. "Dat zijn we zeker. Niet te geloven hoeveel mensen we in deze korte tijd al voor de rechter hebben gesleept." Yeon Mi pakt haar kopje koffie en neemt er een slok uit, vervolgens legt ze haar hoofd op de jongen zijn schouder.
"Wat denk je er van? Zullen we binnenkort op een kleine vakantie? Na alles wat er is gebeurd hebben we dat wel verdiend." Yeon Mi had dat plotselinge voorstel niet aan zien komen. Verbaasd kijkt ze naar hem op, hun gezichten niet ver van elkaar verwijdert.
"Ik wil je gewoon even een tijdje voor mezelf hebben. Genieten van het samen zijn, alleen wij twee." legt de blond harige uit. Yeon Mi knikt, ze kan de brede glimlach rond haar lippen niet tegen houden.
"Ik houd van je Hyo-jong, ziels veel." als antwoord daarop drukt Hyo-jong een lange zoen op het meisje haar lippen. "Ik houd nog veel meer van jou." fluistert hij in haar oor waarna hij zijn lippen weer op de hare drukt.

"'Cause I wanna touch you, baby
I wanna feel you, too
I'll be with you from dusk till dawn
Baby, I'm right here
I'll hold you when things go wrong
You'll never be alone
I'll be with you from dusk till dawn"